texts/aeschylus.eumenides.tess

<aesch. eum. 1> πρῶτον μὲν εὐχῇ τῇδε πρεσβεύω θεῶν
<aesch. eum. 2> τὴν πρωτόμαντιν Γαῖαν: ἐκ δὲ τῆς Θέμιν,
<aesch. eum. 3> ἣ δὴ τὸ μητρὸς δευτέρα τόδ' ἕζετο
<aesch. eum. 4> μαντεῖον, ὡς λόγος τις: ἐν δὲ τῷ τρίτῳ
<aesch. eum. 5> λάχει, θελούσης, οὐδὲ πρὸς βίαν τινός,
<aesch. eum. 6> Τιτανὶς ἄλλη παῖς Χθονὸς καθέζετο,
<aesch. eum. 7> Φοίβη: δίδωσι δ' ἣ γενέθλιον δόσιν
<aesch. eum. 8> Φοίβῳ: τὸ Φοίβης δ' ὄνομ' ἔχει παρώνυμον.
<aesch. eum. 9> λιπὼν δὲ λίμνην Δηλίαν τε χοιράδα,
<aesch. eum. 10> κέλσας ἐπ' ἀκτὰς ναυπόρους τὰς Παλλάδος,
<aesch. eum. 11> ἐς τήνδε γαῖαν ἦλθε Παρνησοῦ θ' ἕδρας.
<aesch. eum. 12> πέμπουσι δ' αὐτὸν καὶ σεβίζουσιν μέγα
<aesch. eum. 13> κελευθοποιοὶ παῖδες ̔Ηφαίστου, χθόνα
<aesch. eum. 14> ἀνήμερον τιθέντες ἡμερωμένην.
<aesch. eum. 15> μολόντα δ' αὐτὸν κάρτα τιμαλφεῖ λεώς,
<aesch. eum. 16> Δελφός τε χώρας τῆσδε πρυμνήτης ἄναξ.
<aesch. eum. 17> τέχνης δέ νιν Ζεὺς ἔνθεον κτίσας φρένα
<aesch. eum. 18> ἵζει τέταρτον τοῖσδε μάντιν ἐν θρόνοις:
<aesch. eum. 19> Διὸς προφήτης δ' ἐστὶ Λοξίας πατρός.
<aesch. eum. 20> τούτους ἐν εὐχαῖς φροιμιάζομαι θεούς.
<aesch. eum. 21> Παλλὰς προναία δ' ἐν λόγοις πρεσβεύεται:
<aesch. eum. 22> σέβω δὲ νύμφας, ἔνθα Κωρυκὶς πέτρα
<aesch. eum. 23> κοίλη, φίλορνις, δαιμόνων ἀναστροφή:
<aesch. eum. 24> Βρόμιος ἔχει τὸν χῶρον, οὐδ' ἀμνημονῶ,
<aesch. eum. 25> ἐξ οὗτε Βάκχαις ἐστρατήγησεν θεός,
<aesch. eum. 26> λαγὼ δίκην Πενθεῖ καταρράψας μόρον:
<aesch. eum. 27> Πλειστοῦ τε πηγὰς καὶ Ποσειδῶνος κράτος
<aesch. eum. 28> καλοῦσα καὶ τέλειον ὕψιστον Δία,
<aesch. eum. 29> ἔπειτα μάντις ἐς θρόνους καθιζάνω.
<aesch. eum. 30> καὶ νῦν τυχεῖν με τῶν πρὶν εἰσόδων μακρῷ
<aesch. eum. 31> ἄριστα δοῖεν: κεἰ παρ' ̔Ελλήνων τινές,
<aesch. eum. 32> ἴτων πάλῳ λαχόντες, ὡς νομίζεται.
<aesch. eum. 33> μαντεύομαι γὰρ ὡς ἂν ἡγῆται θεός.
<aesch. eum. 34> ἦ δεινὰ λέξαι, δεινὰ δ' ὀφθαλμοῖς δρακεῖν,
<aesch. eum. 35> πάλιν μ' ἔπεμψεν ἐκ δόμων τῶν Λοξίου,
<aesch. eum. 36> ὡς μήτε σωκεῖν μήτε μ' ἀκταίνειν βάσιν,
<aesch. eum. 37> τρέχω δὲ χερσίν, οὐ ποδωκείᾳ σκελῶν:
<aesch. eum. 38> δείσασα γὰρ γραῦς οὐδέν, ἀντίπαις μὲν οὖν.
<aesch. eum. 39> ἐγὼ μὲν ἕρπω πρὸς πολυστεφῆ μυχόν:
<aesch. eum. 40> ὁρῶ δ' ἐπ' ὀμφαλῷ μὲν ἄνδρα θεομυσῆ
<aesch. eum. 41> ἕδραν ἔχοντα προστρόπαιον, αἵματι
<aesch. eum. 42> στάζοντα χεῖρας καὶ νεοσπαδὲς ξίφος
<aesch. eum. 43> ἔχοντ' ἐλαίας θ' ὑψιγέννητον κλάδον,
<aesch. eum. 44> λήνει μεγίστῳ σωφρόνως ἐστεμμένον,
<aesch. eum. 45> ἀργῆτι μαλλῷ: τῇδε γὰρ τρανῶς ἐρῶ.
<aesch. eum. 46> πρόσθεν δὲ τἀνδρὸς τοῦδε θαυμαστὸς λόχος
<aesch. eum. 47> εὕδει γυναικῶν ἐν θρόνοισιν ἥμενος.
<aesch. eum. 48> οὔτοι γυναῖκας, ἀλλὰ Γοργόνας λέγω,
<aesch. eum. 49> οὐδ' αὖτε Γοργείοισιν εἰκάσω τύποις.
<aesch. eum. 50> εἶδόν ποτ' ἤδη Φινέως γεγραμμένας
<aesch. eum. 51> δεῖπνον φερούσας: ἄπτεροί γε μὴν ἰδεῖν
<aesch. eum. 52> αὗται, μέλαιναι δ' ἐς τὸ πᾶν βδελύκτροποι:
<aesch. eum. 53> ῥέγκουσι δ' οὐ πλατοῖσι φυσιάμασιν:
<aesch. eum. 54> ἐκ δ' ὀμμάτων λείβουσι δυσφιλῆ λίβα:
<aesch. eum. 55> καὶ κόσμος οὔτε πρὸς θεῶν ἀγάλματα
<aesch. eum. 56> φέρειν δίκαιος οὔτ' ἐς ἀνθρώπων στέγας.
<aesch. eum. 57> τὸ φῦλον οὐκ ὄπωπα τῆσδ' ὁμιλίας
<aesch. eum. 58> οὐδ' ἥτις αἶα τοῦτ' ἐπεύχεται γένος
<aesch. eum. 59> τρέφους' ἀνατεὶ μὴ μεταστένειν πόνον.
<aesch. eum. 60> τἀντεῦθεν ἤδη τῶνδε δεσπότῃ δόμων
<aesch. eum. 61> αὐτῷ μελέσθω Λοξίᾳ μεγασθενεῖ.
<aesch. eum. 62> ἰατρόμαντις δ' ἐστὶ καὶ τερασκόπος
<aesch. eum. 63> καὶ τοῖσιν ἄλλοις δωμάτων καθάρσιος.
<aesch. eum. 64> οὔτοι προδώσω: διὰ τέλους δέ σοι φύλαξ
<aesch. eum. 65> ἐγγὺς παρεστὼς καὶ πρόσω δ' ἀποστατῶν
<aesch. eum. 66> ἐχθροῖσι τοῖς σοῖς οὐ γενήσομαι πέπων.
<aesch. eum. 67> καὶ νῦν ἁλούσας τάσδε τὰς μάργους ὁρᾷς:
<aesch. eum. 68> ὕπνῳ πεσοῦσαι δ' αἱ κατάπτυστοι κόραι,
<aesch. eum. 69> γραῖαι παλαιαὶ παῖδες, αἷς οὐ μείγνυται
<aesch. eum. 70> θεῶν τις οὐδ' ἄνθρωπος οὐδὲ θήρ ποτε.
<aesch. eum. 71> κακῶν δ' ἕκατι κἀγένοντ', ἐπεὶ κακὸν
<aesch. eum. 72> σκότον νέμονται Τάρταρόν θ' ὑπὸ χθονός,
<aesch. eum. 73> μισήματ' ἀνδρῶν καὶ θεῶν ̓Ολυμπίων.
<aesch. eum. 74> ὅμως δὲ φεῦγε μηδὲ μαλθακὸς γένῃ.
<aesch. eum. 75> ἐλῶσι γάρ σε καὶ δι' ἠπείρου μακρᾶς
<aesch. eum. 76> βιβῶντ' ἀν' αἰεὶ τὴν πλανοστιβῆ χθόνα
<aesch. eum. 77> ὑπέρ τε πόντον καὶ περιρρύτας πόλεις.
<aesch. eum. 78> καὶ μὴ πρόκαμνε τόνδε βουκολούμενος
<aesch. eum. 79> πόνον: μολὼν δὲ Παλλάδος ποτὶ πτόλιν
<aesch. eum. 80> ἵζου παλαιὸν ἄγκαθεν λαβὼν βρέτας.
<aesch. eum. 81> κἀκεῖ δικαστὰς τῶνδε καὶ θελκτηρίους
<aesch. eum. 82> μύθους ἔχοντες μηχανὰς εὑρήσομεν,
<aesch. eum. 83> ὥστ' ἐς τὸ πᾶν σε τῶνδ' ἀπαλλάξαι πόνων:
<aesch. eum. 84> καὶ γὰρ κτανεῖν ς' ἔπεισα μητρῷον δέμας.
<aesch. eum. 85> ἄναξ ̓́Απολλον, οἶσθα μὲν τὸ μὴ 'δικεῖν:
<aesch. eum. 86> ἐπεὶ δ' ἐπίστᾳ, καὶ τὸ μὴ 'μελεῖν μάθε.
<aesch. eum. 87> σθένος δὲ ποιεῖν εὖ φερέγγυον τὸ σόν.
<aesch. eum. 88> μέμνησο, μὴ φόβος σε νικάτω φρένας.
<aesch. eum. 89> σὺ δ', αὐτάδελφον αἷμα καὶ κοινοῦ πατρός,
<aesch. eum. 90> ̔Ερμῆ, φύλασσε: κάρτα δ' ὢν ἐπώνυμος
<aesch. eum. 91> πομπαῖος ἴσθι, τόνδε ποιμαίνων ἐμὸν
<aesch. eum. 92> ἱκέτην—σέβει τοι Ζεὺς τόδ' ἐκνόμων σέβας—
<aesch. eum. 93> ὁρμώμενον βροτοῖσιν εὐπόμπῳ τύχῃ.
<aesch. eum. 94> εὕδοιτ' ἄν, ὠή, καὶ καθευδουσῶν τί δεῖ;
<aesch. eum. 95> ἐγὼ δ' ὑφ' ὑμῶν ὧδ' ἀπητιμασμένη
<aesch. eum. 96> ἄλλοισιν ἐν νεκροῖσιν, ὧν μὲν ἔκτανον
<aesch. eum. 97> ὄνειδος ἐν φθιτοῖσιν οὐκ ἐκλείπεται,
<aesch. eum. 98> αἰσχρῶς δ' ἀλῶμαι: προυννέπω δ' ὑμῖν ὅτι
<aesch. eum. 99> ἔχω μεγίστην αἰτίαν κείνων ὕπο:
<aesch. eum. 100> παθοῦσα δ' οὕτω δεινὰ πρὸς τῶν φιλτάτων,
<aesch. eum. 101> οὐδεὶς ὑπέρ μου δαιμόνων μηνίεται,
<aesch. eum. 102> κατασφαγείσης πρὸς χερῶν μητροκτόνων.
<aesch. eum. 103> ὁρᾶτε πληγὰς τάσδε καρδίας ὅθεν.
<aesch. eum. 104> εὕδουσα γὰρ φρὴν ὄμμασιν λαμπρύνεται,
<aesch. eum. 105> ἐν ἡμέρᾳ δὲ μοῖρ' ἀπρόσκοπος βροτῶν.
<aesch. eum. 106> ἦ πολλὰ μὲν δὴ τῶν ἐμῶν ἐλείξατε,
<aesch. eum. 107> χοάς τ' ἀοίνους, νηφάλια μειλίγματα,
<aesch. eum. 108> καὶ νυκτίσεμνα δεῖπν' ἐπ' ἐσχάρᾳ πυρὸς
<aesch. eum. 109> ἔθυον, ὥραν οὐδενὸς κοινὴν θεῶν.
<aesch. eum. 110> καὶ πάντα ταῦτα λὰξ ὁρῶ πατούμενα.
<aesch. eum. 111> ὁ δ' ἐξαλύξας οἴχεται νεβροῦ δίκην,
<aesch. eum. 112> καὶ ταῦτα κούφως ἐκ μέσων ἀρκυστάτων
<aesch. eum. 113> ὤρουσεν ὑμῖν ἐγκατιλλώψας μέγα.
<aesch. eum. 114> ἀκούσαθ' ὡς ἔλεξα τῆς ἐμῆς περὶ
<aesch. eum. 115> ψυχῆς, φρονήσατ', ὦ κατὰ χθονὸς θεαί.
<aesch. eum. 116> ὄναρ γὰρ ὑμᾶς νῦν Κλυταιμήστρα καλῶ.
<aesch. eum. 117> （μυγμός.）
<aesch. eum. 118> μύζοιτ' ἄν, ἁνὴρ δ' οἴχεται φεύγων πρόσω:
<aesch. eum. 119> φίλοι γάρ εἰσιν οὐκ ἐμοῖς προσεικότες.
<aesch. eum. 120> （μυγμός.）
<aesch. eum. 121> ἄγαν ὑπνώσσεις κοὐ κατοικτίζεις πάθος:
<aesch. eum. 122> φονεὺς δ' ̓Ορέστης τῆσδε μητρὸς οἴχεται.
<aesch. eum. 123> （ὠγμός.）
<aesch. eum. 124> ᾤζεις, ὑπνώσσεις: οὐκ ἀναστήσῃ τάχος;
<aesch. eum. 125> τί σοι πέπρωται πρᾶγμα πλὴν τεύχειν κακά;
<aesch. eum. 126> （ὠγμός.）
<aesch. eum. 127> ὕπνος πόνος τε κύριοι συνωμόται
<aesch. eum. 128> δεινῆς δρακαίνης ἐξεκήραναν μένος.
<aesch. eum. 129> （μυγμὸς διπλοῦς ὀξύς.）
<aesch. eum. 130> λαβὲ λαβὲ λαβὲ λαβέ, φράζου.
<aesch. eum. 131> ὄναρ διώκεις θῆρα, κλαγγαίνεις δ' ἅπερ
<aesch. eum. 132> κύων μέριμναν οὔποτ' ἐκλείπων πόνου.
<aesch. eum. 133> τί δρᾷς; ἀνίστω, μή σε νικάτω πόνος,
<aesch. eum. 134> μηδ' ἀγνοήσῃς πῆμα μαλθαχθεῖς' ὕπνῳ.
<aesch. eum. 135> ἄλγησον ἧπαρ ἐνδίκοις ὀνείδεσιν:
<aesch. eum. 136> τοῖς σώφροσιν γὰρ ἀντίκεντρα γίγνεται.
<aesch. eum. 137> σὺ δ' αἱματηρὸν πνεῦμ' ἐπουρίσασα τῷ,
<aesch. eum. 138> ἀτμῷ κατισχναίνουσα, νηδύος πυρί,
<aesch. eum. 139> ἕπου, μάραινε δευτέροις διώγμασιν.
<aesch. eum. 140> ἔγειρ', ἔγειρε καὶ σὺ τήνδ', ἐγὼ δὲ σέ.
<aesch. eum. 141> εὕδεις; ἀνίστω, κἀπολακτίσας' ὕπνον,
<aesch. eum. 142> ἰδώμεθ' εἴ τι τοῦδε φροιμίου ματᾷ.
<aesch. eum. 143> ἰοὺ ἰοὺ πύπαξ. ἐπάθομεν, φίλαι,—
<aesch. eum. 144> ἦ πολλὰ δὴ παθοῦσα καὶ μάτην ἐγώ,—
<aesch. eum. 145> ἐπάθομεν πάθος δυσαχές, ὦ πόποι,
<aesch. eum. 146> ἄφερτον κακόν:
<aesch. eum. 147> ἐξ ἀρκύων πέπτωκεν οἴχεταί θ' ὁ θήρ. —
<aesch. eum. 148> ὕπνῳ κρατηθεῖς' ἄγραν ὤλεσα.
<aesch. eum. 149> ἰὼ παῖ Διός, ἐπίκλοπος πέλῃ,—
<aesch. eum. 150> νέος δὲ γραίας δαίμονας καθιππάσω,—
<aesch. eum. 151> τὸν ἱκέταν σέβων, ἄθεον ἄνδρα καὶ
<aesch. eum. 152> τοκεῦσιν πικρόν:
<aesch. eum. 153> τὸν μητραλοίαν δ' ἐξέκλεψας ὢν θεός. —
<aesch. eum. 154> τί τῶνδ' ἐρεῖ τις δικαίως ἔχειν;
<aesch. eum. 155> ἐμοὶ δ' ὄνειδος ἐξ ὀνειράτων μολὸν
<aesch. eum. 156> ἔτυψεν δίκαν διφρηλάτου
<aesch. eum. 157> μεσολαβεῖ κέντρῳ
<aesch. eum. 158> ὑπὸ φρένας, ὑπὸ λοβόν. —
<aesch. eum. 160> πάρεστι μαστίκτορος δαί̈ου δαμίου
<aesch. eum. 161> βαρὺ τὸ περίβαρυ κρύος ἔχειν.
<aesch. eum. 162> τοιαῦτα δρῶσιν οἱ νεώτεροι θεοί,
<aesch. eum. 163> κρατοῦντες τὸ πᾶν δίκας πλέον
<aesch. eum. 164> φονολιβῆ θρόνον
<aesch. eum. 165> περὶ πόδα, περὶ κάρα. —
<aesch. eum. 166> πάρεστι γᾶς ὀμφαλὸν προσδρακεῖν αἱμάτων
<aesch. eum. 167> βλοσυρὸν ἀρόμενον ἄγος ἔχειν.
<aesch. eum. 168> ἐφεστίῳ δὲ μάντις ὢν μιάσματι
<aesch. eum. 170> μυχὸν ἐχράνατ' αὐτόσσυτος, αὐτόκλητος,
<aesch. eum. 171> παρὰ νόμον θεῶν βρότεα μὲν τίων,
<aesch. eum. 172> παλαιγενεῖς δὲ μοίρας φθίσας.
<aesch. eum. 173> κἀμοί γε λυπρός, καὶ τὸν οὐκ ἐκλύσεται,
<aesch. eum. 175> ὑπό τε γᾶν φυγὼν οὔ ποτ' ἐλευθεροῦται.
<aesch. eum. 176> ποτιτρόπαιος ὢν δ' ἕτερον ἐν κάρᾳ
<aesch. eum. 177> μιάστορ' ἐκ γένους πάσεται.
<aesch. eum. 178> ἔξω, κελεύω, τῶνδε δωμάτων τάχος
<aesch. eum. 180> χωρεῖτ', ἀπαλλάσσεσθε μαντικῶν μυχῶν,
<aesch. eum. 181> μὴ καὶ λαβοῦσα πτηνὸν ἀργηστὴν ὄφιν,
<aesch. eum. 182> χρυσηλάτου θώμιγγος ἐξορμώμενον,
<aesch. eum. 183> ἀνῇς ὑπ' ἄλγους μέλαν' ἀπ' ἀνθρώπων ἀφρόν,
<aesch. eum. 184> ἐμοῦσα θρόμβους οὓς ἀφείλκυσας φόνου.
<aesch. eum. 185> οὔτοι δόμοισι τοῖσδε χρίμπτεσθαι πρέπει:
<aesch. eum. 186> ἀλλ' οὗ καρανιστῆρες ὀφθαλμωρύχοι
<aesch. eum. 187> δίκαι σφαγαί τε σπέρματός τ' ἀποφθορᾷ
<aesch. eum. 188> παίδων κακοῦται χλοῦνις, ἠδ' ἀκρωνία,
<aesch. eum. 189> λευσμός τε, καὶ μύζουσιν οἰκτισμὸν πολὺν
<aesch. eum. 190> ὑπὸ ῥάχιν παγέντες. ἆρ' ἀκούετε
<aesch. eum. 191> οἵας ἑορτῆς ἔστ' ἀπόπτυστοι θεοῖς
<aesch. eum. 192> στέργηθρ' ἔχουσαι; πᾶς δ' ὑφηγεῖται τρόπος
<aesch. eum. 193> μορφῆς. λέοντος ἄντρον αἱματορρόφου
<aesch. eum. 194> οἰκεῖν τοιαύτας εἰκός, οὐ χρηστηρίοις
<aesch. eum. 195> ἐν τοῖσδε πλησίοισι τρίβεσθαι μύσος.
<aesch. eum. 196> χωρεῖτ' ἄνευ βοτῆρος αἰπολούμεναι.
<aesch. eum. 197> ποίμνης τοιαύτης δ' οὔτις εὐφιλὴς θεῶν.
<aesch. eum. 198> ἄναξ ̓́Απολλον, ἀντάκουσον ἐν μέρει.
<aesch. eum. 199> αὐτὸς σὺ τούτων οὐ μεταίτιος πέλῃ,
<aesch. eum. 200> ἀλλ' εἷς τὸ πᾶν ἔπραξας ὢν παναίτιος.
<aesch. eum. 201> πῶς δή; τοσοῦτο μῆκος ἔκτεινον λόγου.
<aesch. eum. 202> ἔχρησας ὥστε τὸν ξένον μητροκτονεῖν.
<aesch. eum. 203> ἔχρησα ποινὰς τοῦ πατρὸς πρᾶξαι. τί μήν ;
<aesch. eum. 204> κἄπειθ' ὑπέστης αἵματος δέκτωρ νέου.
<aesch. eum. 205> καὶ προστραπέσθαι τούσδ' ἐπέστελλον δόμους.
<aesch. eum. 206> καὶ τὰς προπομποὺς δῆτα τάσδε λοιδορεῖς;
<aesch. eum. 207> οὐ γὰρ δόμοισι τοῖσδε πρόσφορον μολεῖν.
<aesch. eum. 208> ἀλλ' ἔστιν ἡμῖν τοῦτο προστεταγμένον.
<aesch. eum. 209> τίς ἥδε τιμή; κόμπασον γέρας καλόν.
<aesch. eum. 210> τοὺς μητραλοίας ἐκ δόμων ἐλαύνομεν.
<aesch. eum. 211> τί γὰρ γυναικὸς ἥτις ἄνδρα νοσφίσῃ;
<aesch. eum. 212> οὐκ ἂν γένοιθ' ὅμαιμος αὐθέντης φόνος.
<aesch. eum. 213> ἦ κάρτ' ἄτιμα καὶ παρ' οὐδὲν εἰργάσω
<aesch. eum. 214> ̔́Ηρας τελείας καὶ Διὸς πιστώματα.
<aesch. eum. 215> Κύπρις δ' ἄτιμος τῷδ' ἀπέρριπται λόγῳ,
<aesch. eum. 216> ὅθεν βροτοῖσι γίγνεται τὰ φίλτατα.
<aesch. eum. 217> εὐνὴ γὰρ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ μόρσιμος
<aesch. eum. 218> ὅρκου 'στὶ μείζων τῇ δίκῃ φρουρουμένη.
<aesch. eum. 219> εἰ τοῖσιν οὖν κτείνουσιν ἀλλήλους χαλᾷς
<aesch. eum. 220> τὸ μὴ τίνεσθαι μηδ' ἐποπτεύειν κότῳ,
<aesch. eum. 221> οὔ φημ' ̓Ορέστην ς' ἐνδίκως ἀνδρηλατεῖν.
<aesch. eum. 222> τὰ μὲν γὰρ οἶδα κάρτα ς' ἐνθυμουμένην,
<aesch. eum. 223> τὰ δ' ἐμφανῶς πράσσουσαν ἡσυχαιτέραν.
<aesch. eum. 224> δίκας δὲ Παλλὰς τῶνδ' ἐποπτεύσει θεά.
<aesch. eum. 225> τὸν ἄνδρ' ἐκεῖνον οὔ τι μὴ λίπω ποτέ.
<aesch. eum. 226> σὺ δ' οὖν δίωκε καὶ πόνον πλείω τίθου.
<aesch. eum. 227> τιμὰς σὺ μὴ σύντεμνε τὰς ἐμὰς λόγῳ.
<aesch. eum. 228> οὐδ' ἂν δεχοίμην ὥστ' ἔχειν τιμὰς σέθεν.
<aesch. eum. 229> μέγας γὰρ ἔμπας πὰρ Διὸς θρόνοις λέγῃ.
<aesch. eum. 230> ἐγὼ δ', ἄγει γὰρ αἷμα μητρῷον, δίκας
<aesch. eum. 231> μέτειμι τόνδε φῶτα κἀκκυνηγετῶ.
<aesch. eum. 232> ἐγὼ δ' ἀρήξω τὸν ἱκέτην τε ῥύσομαι:
<aesch. eum. 233> δεινὴ γὰρ ἐν βροτοῖσι κἀν θεοῖς πέλει
<aesch. eum. 234> τοῦ προστροπαίου μῆνις, εἰ προδῶ σφ' ἑκών.
<aesch. eum. 235> ἄνασς' ̓Αθάνα, Λοξίου κελεύμασιν
<aesch. eum. 236> ἥκω, δέχου δὲ πρευμενῶς ἀλάστορα,
<aesch. eum. 237> οὐ προστρόπαιον οὐδ' ἀφοίβαντον χέρα,
<aesch. eum. 238> ἀλλ' ἀμβλὺς ἤδη προστετριμμένος τε πρὸς
<aesch. eum. 239> ἄλλοισιν οἴκοις καὶ πορεύμασιν βροτῶν.
<aesch. eum. 240> ὅμοια χέρσον καὶ θάλασσαν ἐκπερῶν,
<aesch. eum. 241> σῴζων ἐφετμὰς Λοξίου χρηστηρίους,
<aesch. eum. 242> πρόσειμι δῶμα καὶ βρέτας τὸ σόν, θεά.
<aesch. eum. 243> αὐτοῦ φυλάσσων ἀναμένω τέλος δίκης.
<aesch. eum. 244> εἶεν: τόδ' ἐστὶ τἀνδρὸς ἐκφανὲς τέκμαρ.
<aesch. eum. 245> ἕπου δὲ μηνυτῆρος ἀφθέγκτου φραδαῖς.
<aesch. eum. 246> τετραυματισμένον γὰρ ὡς κύων νεβρὸν
<aesch. eum. 247> πρὸς αἷμα καὶ σταλαγμὸν ἐκματεύομεν.
<aesch. eum. 248> πολλοῖς δὲ μόχθοις ἀνδροκμῆσι φυσιᾷ
<aesch. eum. 249> σπλάγχνον: χθονὸς γὰρ πᾶς πεποίμανται τόπος,
<aesch. eum. 250> ὑπέρ τε πόντον ἀπτέροις ποτήμασιν
<aesch. eum. 251> ἦλθον διώκους', οὐδὲν ὑστέρα νεώς.
<aesch. eum. 252> καὶ νῦν ὅδ' ἐνθάδ' ἐστί που καταπτακών.
<aesch. eum. 253> ὀσμὴ βροτείων αἱμάτων με προσγελᾷ.
<aesch. eum. 254> ὅρα ὅρα μάλ' αὖ,
<aesch. eum. 255> λεύσσετε πάντα, μὴ
<aesch. eum. 256> λάθῃ φύγδα βὰς
<aesch. eum. 257> ὁ  ματροφόνος ἀτίτας.
<aesch. eum. 258> ὁ δ' αὖτέ γ' οὖν ἀλκὰν ἔχων
<aesch. eum. 259> περὶ βρέτει πλεχθεὶς θεᾶς ἀμβρότου
<aesch. eum. 260> ὑπόδικος θέλει γενέσθαι χρεῶν.
<aesch. eum. 261> τὸ δ' οὐ πάρεστιν: αἷμα μητρῷον χαμαὶ
<aesch. eum. 262> δυσαγκόμιστον, παπαῖ,
<aesch. eum. 263> τὸ διερὸν πέδοι χύμενον οἴχεται.
<aesch. eum. 264> ἀλλ' ἀντιδοῦναι δεῖ ς' ἀπὸ ζῶντος ῥοφεῖν
<aesch. eum. 265> ἐρυθρὸν ἐκ μελέων πέλανον: ἀπὸ δὲ σοῦ
<aesch. eum. 266> φεροίμαν βοσκὰν πώματος δυσπότου:
<aesch. eum. 267> καὶ ζῶντά ς' ἰσχνάνας' ἀπάξομαι κάτω,
<aesch. eum. 268> ἀντίποιν' ὡς τίνῃς ματροφόνου δύας.
<aesch. eum. 269> ὄψει δὲ κεἴ τις ἄλλος ἤλιτεν βροτῶν
<aesch. eum. 270> ἢ θεὸν ἢ ξένον
<aesch. eum. 271> τιν' ἀσεβῶν† ἢ τοκέας φίλους,
<aesch. eum. 272> ἔχονθ' ἕκαστον τῆς δίκης ἐπάξια.
<aesch. eum. 273> μέγας γὰρ ̔́Αιδης ἐστὶν εὔθυνος βροτῶν
<aesch. eum. 274> ἔνερθε χθονός,
<aesch. eum. 275> δελτογράφῳ δὲ πάντ' ἐπωπᾷ φρενί.
<aesch. eum. 276> ἐγὼ διδαχθεὶς ἐν κακοῖς ἐπίσταμαι
<aesch. eum. 277> πολλοὺς καθαρμούς, καὶ λέγειν ὅπου δίκη
<aesch. eum. 278> σιγᾶν θ' ὁμοίως: ἐν δὲ τῷδε πράγματι
<aesch. eum. 279> φωνεῖν ἐτάχθην πρὸς σοφοῦ διδασκάλου.
<aesch. eum. 280> βρίζει γὰρ αἷμα καὶ μαραίνεται χερός,
<aesch. eum. 281> μητροκτόνον μίασμα δ' ἔκπλυτον πέλει:
<aesch. eum. 282> ποταίνιον γὰρ ὂν πρὸς ἑστίᾳ θεοῦ
<aesch. eum. 283> Φοίβου καθαρμοῖς ἠλάθη χοιροκτόνοις.
<aesch. eum. 284> πολὺς δέ μοι γένοιτ' ἂν ἐξ ἀρχῆς λόγος,
<aesch. eum. 285> ὅσοις προσῆλθον ἀβλαβεῖ ξυνουσίᾳ.
<aesch. eum. 286> χρόνος καθαιρεῖ πάντα γηράσκων ὁμοῦ.
<aesch. eum. 287> καὶ νῦν ἀφ' ἁγνοῦ στόματος εὐφήμως καλῶ
<aesch. eum. 288> χώρας ἄνασσαν τῆσδ' ̓Αθηναίαν ἐμοὶ
<aesch. eum. 289> μολεῖν ἀρωγόν: κτήσεται δ' ἄνευ δορὸς
<aesch. eum. 290> αὐτόν τε καὶ γῆν καὶ τὸν ̓Αργεῖον λεὼν
<aesch. eum. 291> πιστὸν δικαίως ἐς τὸ πᾶν τε σύμμαχον.
<aesch. eum. 292> ἀλλ' εἴτε χώρας ἐν τόποις Λιβυστικοῖς,
<aesch. eum. 293> Τρίτωνος ἀμφὶ χεῦμα γενεθλίου πόρου,
<aesch. eum. 294> τίθησιν ὀρθὸν ἢ κατηρεφῆ πόδα,
<aesch. eum. 295> φίλοις ἀρήγους', εἴτε Φλεγραίαν πλάκα
<aesch. eum. 296> θρασὺς ταγοῦχος ὡς ἀνὴρ ἐπισκοπεῖ,
<aesch. eum. 297> ἔλθοι—κλύει δὲ καὶ πρόσωθεν ὢν θεός—
<aesch. eum. 298> ὅπως γένοιτο τῶνδ' ἐμοὶ λυτήριος.
<aesch. eum. 299> οὔτοι ς' ̓Απόλλων οὐδ' ̓Αθηναίας σθένος
<aesch. eum. 300> ῥύσαιτ' ἂν ὥστε μὴ οὐ παρημελημένον
<aesch. eum. 301> ἔρρειν, τὸ χαίρειν μὴ μαθόνθ' ὅπου φρενῶν,
<aesch. eum. 302> ἀναίματον βόσκημα δαιμόνων, σκιάν.
<aesch. eum. 303> οὐδ' ἀντιφωνεῖς, ἀλλ' ἀποπτύεις λόγους,
<aesch. eum. 304> ἐμοὶ τραφείς τε καὶ καθιερωμένος;
<aesch. eum. 305> καὶ ζῶν με δαίσεις οὐδὲ πρὸς βωμῷ σφαγείς:
<aesch. eum. 306> ὕμνον δ' ἀκούσῃ τόνδε δέσμιον σέθεν.
<aesch. eum. 307> ἄγε δὴ καὶ χορὸν ἅψωμεν, ἐπεὶ
<aesch. eum. 308> μοῦσαν στυγερὰν
<aesch. eum. 309> ἀποφαίνεσθαι δεδόκηκεν,
<aesch. eum. 310> λέξαι τε λάχη τὰ κατ' ἀνθρώπους
<aesch. eum. 311> ὡς ἐπινωμᾷ στάσις ἁμά.
<aesch. eum. 312> εὐθυδίκαιοι δ' οἰόμεθ' εἶναι:
<aesch. eum. 313> τὸν μὲν καθαρὰς χεῖρας προνέμοντ'
<aesch. eum. 314> οὔτις ἐφέρπει μῆνις ἀφ' ἡμῶν,
<aesch. eum. 315> ἀσινὴς δ' αἰῶνα διοιχνεῖ:
<aesch. eum. 316> ὅστις δ' ἀλιτὼν ὥσπερ ὅδ' ἁνὴρ
<aesch. eum. 317> χεῖρας φονίας ἐπικρύπτει,
<aesch. eum. 318> μάρτυρες ὀρθαὶ τοῖσι θανοῦσιν
<aesch. eum. 319> παραγιγνόμεναι πράκτορες αἵματος
<aesch. eum. 320> αὐτῷ τελέως ἐφάνημεν.
<aesch. eum. 321> μᾶτερ ἅ μ' ἔτικτες, ὦ μᾶτερ
<aesch. eum. 322> Νύξ, ἀλαοῖσι καὶ δεδορκόσιν
<aesch. eum. 323> ποινάν, κλῦθ'. ὁ Λατοῦς γὰρ ἶ-
<aesch. eum. 324> νίς μ' ἄτιμον τίθησιν
<aesch. eum. 325> τόνδ' ἀφαιρούμενος
<aesch. eum. 326> πτῶκα, ματρῷον ἅ-
<aesch. eum. 327> γνισμα κύριον φόνου.
<aesch. eum. 328> ἐπὶ δὲ τῷ τεθυμένῳ
<aesch. eum. 329> τόδε μέλος, παρακοπά,
<aesch. eum. 330> παραφορὰ φρενοδαλής,
<aesch. eum. 331> ὕμνος ἐξ ̓Ερινύων,
<aesch. eum. 332> δέσμιος φρενῶν, ἀφόρ-
<aesch. eum. 333> μικτος, αὐονὰ βροτοῖς.
<aesch. eum. 334> τοῦτο γὰρ λάχος διανταία
<aesch. eum. 335> Μοῖρ' ἐπέκλωσεν ἐμπέδως ἔχειν,
<aesch. eum. 336> θνατῶν τοῖσιν αὐτουργίαι
<aesch. eum. 337> ξυμπέσωσιν μάταιοι,
<aesch. eum. 338> τοῖς ὁμαρτεῖν, ὄφρ' ἂν
<aesch. eum. 339> γᾶν ὑπέλθῃ: θανὼν δ'
<aesch. eum. 340> οὐκ ἄγαν ἐλεύθερος.
<aesch. eum. 341> ἐπὶ δὲ τῷ τεθυμένῳ
<aesch. eum. 342> τόδε μέλος, παρακοπά,
<aesch. eum. 343> παραφορὰ φρενοδαλής,
<aesch. eum. 344> ὕμνος ἐξ ̓Ερινύων,
<aesch. eum. 345> δέσμιος φρενῶν, ἀφόρ-
<aesch. eum. 346> μικτος, αὐονὰ βροτοῖς.
<aesch. eum. 347> γιγνομέναισι λάχη τάδ' ἐφ' ἁμὶν ἐκράνθη:
<aesch. eum. 350> ἀθανάτων δ' ἀπέχειν χέρας, οὐδέ τις ἐστί
<aesch. eum. 351> συνδαίτωρ μετάκοινος:
<aesch. eum. 352> παλλεύκων δὲ πέπλων ἀπόμοιρος ἄκληρος ἐτύχθην
<aesch. eum. 353> ¯˘¯˘¯˘¯
<aesch. eum. 354> δωμάτων γὰρ εἱλόμαν
<aesch. eum. 355> ἀνατροπάς, ὅταν ̓́Αρης
<aesch. eum. 356> τιθασὸς ὢν φίλον ἕλῃ.
<aesch. eum. 357> ἐπὶ τὸν ὧδ' ἱέμεναι
<aesch. eum. 358> κρατερὸν ὄνθ' ὅμως ἀμαυ-
<aesch. eum. 359> ροῦμεν ὑφ' αἵματος νέου.
<aesch. eum. 360> σπεύδομεν αἵδ' ἀφελεῖν τινὰ τάσδε μερίμνας,
<aesch. eum. 361> θεῶν δ' ἀτέλειαν ἐμαῖς μελέταις ἐπικραίνειν,
<aesch. eum. 362> μηδ' εἰς ἄγκρισιν ἐλθεῖν:
<aesch. eum. 365> Ζεὺς δ' αἱμοσταγὲς ἀξιόμισον ἔθνος τόδε λέσχας
<aesch. eum. 367> ἇς ἀπηξιώσατο.
<aesch. eum. 354a> δωμάτων γὰρ εἱλόμαν
<aesch. eum. 355a> ἀνατροπάς, ὅταν ̓́Αρης
<aesch. eum. 356a> τιθασὸς ὢν φίλον ἕλῃ.
<aesch. eum. 357a> ἐπὶ τὸν ὧδ' ἱέμεναι
<aesch. eum. 358a> κρατερὸν ὄνθ' ὅμως ἀμαυ-
<aesch. eum. 359a> ροῦμεν ὑφ' αἵματος νέου.
<aesch. eum. 368> δόξαι τ' ἀνδρῶν καὶ μάλ' ὑπ' αἰθέρι σεμναὶ
<aesch. eum. 369> τακόμεναι κατὰ γᾶν μινύθουσιν ἄτιμοι
<aesch. eum. 370> ἁμετέραις ἐφόδοις μελανείμοσιν, ὀρχη-
<aesch. eum. 371> σμοῖς τ' ἐπιφθόνοις ποδός.
<aesch. eum. 372> μάλα γὰρ οὖν ἁλομένα
<aesch. eum. 373> ἀνέκαθεν βαρυπεσῆ
<aesch. eum. 374> καταφέρω ποδὸς ἀκμάν,
<aesch. eum. 375> σφαλερὰ καὶ τανυδρόμοις
<aesch. eum. 376> κῶλα, δύσφορον ἄταν.
<aesch. eum. 377> πίπτων δ' οὐκ οἶδεν τόδ' ὑπ' ἄφρονι λύμᾳ:
<aesch. eum. 378> τοῖον γὰρ ἐπὶ κνέφας ἀνδρὶ μύσος πεπόταται,
<aesch. eum. 379> καὶ δνοφεράν τιν' ἀχλὺν κατὰ δώματος αὐδᾶ-
<aesch. eum. 380> ται πολύστονος φάτις.
<aesch. eum. 372a> μάλα γὰρ οὖν ἁλομένα
<aesch. eum. 373a> ἀνέκαθεν βαρυπεσῆ
<aesch. eum. 374a> καταφέρω ποδὸς ἀκμάν,
<aesch. eum. 375a> σφαλερὰ καὶ τανυδρόμοις
<aesch. eum. 376a> κῶλα, δύσφορον ἄταν.
<aesch. eum. 381> μένει γάρ. εὐμήχανοί
<aesch. eum. 382> τε καὶ τέλειοι, κακῶν
<aesch. eum. 383> τε μνήμονες σεμναὶ
<aesch. eum. 384> καὶ δυσπαρήγοροι βροτοῖς,
<aesch. eum. 385> ἄτιμ' ἀτίετα διόμεναι
<aesch. eum. 386> λάχη θεῶν διχοστατοῦντ' ἀνηλίῳ
<aesch. eum. 387> λάμπᾳ, δυσοδοπαίπαλα
<aesch. eum. 388> δερκομένοισι καὶ δυσομμάτοις ὁμῶς.
<aesch. eum. 389> τίς οὖν τάδ' οὐχ ἅζεταί
<aesch. eum. 390> τε καὶ δέδοικεν βροτῶν,
<aesch. eum. 391> ἐμοῦ κλύων θεσμὸν
<aesch. eum. 392> τὸν μοιρόκραντον ἐκ θεῶν
<aesch. eum. 393> δοθέντα τέλεον; ἔτι δέ μοι
<aesch. eum. 394> μένει γέρας παλαιόν, οὐδ' ἀτιμίας
<aesch. eum. 395> κύρω, καίπερ ὑπὸ χθόνα
<aesch. eum. 396> τάξιν ἔχουσα καὶ δυσήλιον κνέφας.
<aesch. eum. 397> πρόσωθεν ἐξήκουσα κληδόνος βοὴν
<aesch. eum. 398> ἀπὸ Σκαμάνδρου γῆν καταφθατουμένη,
<aesch. eum. 399> ἣν δῆτ' ̓Αχαιῶν ἄκτορές τε καὶ πρόμοι,
<aesch. eum. 400> τῶν αἰχμαλώτων χρημάτων λάχος μέγα,
<aesch. eum. 401> ἔνειμαν αὐτόπρεμνον εἰς τὸ πᾶν ἐμοί,
<aesch. eum. 402> ἐξαίρετον δώρημα Θησέως τόκοις:
<aesch. eum. 403> ἔνθεν διώκους' ἦλθον ἄτρυτον πόδα,
<aesch. eum. 404> πτερῶν ἄτερ ῥοιβδοῦσα κόλπον αἰγίδος.
<aesch. eum. 405> πώλοις ἀκμαίοις τόνδ' ἐπιζεύξας' ὄχον
<aesch. eum. 406> καινὴν δ' ὁρῶσα τήνδ' ὁμιλίαν χθονὸς
<aesch. eum. 407> ταρβῶ μὲν οὐδέν, θαῦμα δ' ὄμμασιν πάρα.
<aesch. eum. 408> τίνες ποτ' ἐστέ; πᾶσι δ' ἐς κοινὸν λέγω:
<aesch. eum. 409> βρέτας τε τοὐμὸν τῷδ' ἐφημένῳ ξένῳ,
<aesch. eum. 410> ὑμᾶς θ' ὁμοίας οὐδενὶ σπαρτῶν γένει,
<aesch. eum. 411> οὔτ' ἐν θεαῖσι πρὸς θεῶν ὁρωμένας
<aesch. eum. 412> οὔτ' οὖν βροτείοις ἐμφερεῖς μορφώμασιν.
<aesch. eum. 413> λέγειν δ' ἄμομφον ὄντα τοὺς πέλας κακῶς
<aesch. eum. 414> πρόσω δικαίων ἠδ' ἀποστατεῖ θέμις.
<aesch. eum. 415> πεύσῃ τὰ πάντα συντόμως, Διὸς κόρη.
<aesch. eum. 416> ἡμεῖς γάρ ἐσμεν Νυκτὸς αἰανῆ τέκνα.
<aesch. eum. 417> ̓Αραὶ δ' ἐν οἴκοις γῆς ὑπαὶ κεκλήμεθα.
<aesch. eum. 418> γένος μὲν οἶδα κληδόνας τ' ἐπωνύμους.
<aesch. eum. 419> τιμάς γε μὲν δὴ τὰς ἐμὰς πεύσῃ τάχα.
<aesch. eum. 420> μάθοιμ' ἄν, εἰ λέγοι τις ἐμφανῆ λόγον.
<aesch. eum. 421> βροτοκτονοῦντας ἐκ δόμων ἐλαύνομεν.
<aesch. eum. 422> καὶ τῷ κτανόντι ποῦ τὸ τέρμα τῆς φυγῆς;
<aesch. eum. 423> ὅπου τὸ χαίρειν μηδαμοῦ νομίζεται.
<aesch. eum. 424> ἦ καὶ τοιαύτας τῷδ' ἐπιρροιζεῖς φυγάς;
<aesch. eum. 425> φονεὺς γὰρ εἶναι μητρὸς ἠξιώσατο.
<aesch. eum. 426> ἄλλαις ἀνάγκαις, ἤ τινος τρέων κότον;
<aesch. eum. 427> ποῦ γὰρ τοσοῦτο κέντρον ὡς μητροκτονεῖν;
<aesch. eum. 428> δυοῖν παρόντοιν ἥμισυς λόγου πάρα.
<aesch. eum. 429> ἀλλ' ὅρκον οὐ δέξαιτ' ἄν, οὐ δοῦναι θέλοι.
<aesch. eum. 430> κλύειν δίκαιος μᾶλλον ἢ πρᾶξαι θέλεις.
<aesch. eum. 431> πῶς δή; δίδαξον: τῶν σοφῶν γὰρ οὐ πένῃ.
<aesch. eum. 432> ὅρκοις τὰ μὴ δίκαια μὴ νικᾶν λέγω.
<aesch. eum. 433> ἀλλ' ἐξέλεγχε, κρῖνε δ' εὐθεῖαν δίκην.
<aesch. eum. 434> ἦ κἀπ' ἐμοὶ τρέποιτ' ἂν αἰτίας τέλος;
<aesch. eum. 435> πῶς δ' οὔ; σέβουσαί γ' ἀξίαν κἀπ' ἀξίων.
<aesch. eum. 436> τί πρὸς τάδ' εἰπεῖν, ὦ ξέν', ἐν μέρει θέλεις;
<aesch. eum. 437> λέξας δὲ χώραν καὶ γένος καὶ ξυμφορὰς
<aesch. eum. 438> τὰς σάς, ἔπειτα τόνδ' ἀμυναθοῦ ψόγον:
<aesch. eum. 439> εἴπερ πεποιθὼς τῇ δίκῃ βρέτας τόδε
<aesch. eum. 440> ἧσαι φυλάσσων ἑστίας ἁμῆς πέλας
<aesch. eum. 441> σεμνὸς προσίκτωρ ἐν τρόποις ̓Ιξίονος.
<aesch. eum. 442> τούτοις ἀμείβου πᾶσιν εὐμαθές τί μοι.
<aesch. eum. 443> ἄνασς' ̓Αθάνα, πρῶτον ἐκ τῶν ὑστάτων
<aesch. eum. 444> τῶν σῶν ἐπῶν μέλημ' ἀφαιρήσω μέγα.
<aesch. eum. 445> οὐκ εἰμὶ προστρόπαιος, οὐδ' ἔχων μύσος
<aesch. eum. 446> πρὸς χειρὶ τἠμῇ τὸ σὸν ἐφεζόμην βρέτας.
<aesch. eum. 447> τεκμήριον δὲ τῶνδέ σοι λέξω μέγα.
<aesch. eum. 448> ἄφθογγον εἶναι τὸν παλαμναῖον νόμος,
<aesch. eum. 449> ἔστ' ἂν πρὸς ἀνδρὸς αἵματος καθαρσίου
<aesch. eum. 450> σφαγαὶ καθαιμάξωσι νεοθήλου βοτοῦ.
<aesch. eum. 451> πάλαι πρὸς ἄλλοις ταῦτ' ἀφιερώμεθα
<aesch. eum. 452> οἴκοισι, καὶ βοτοῖσι καὶ ῥυτοῖς πόροις.
<aesch. eum. 453> ταύτην μὲν οὕτω φροντίδ' ἐκποδὼν λέγω.
<aesch. eum. 454> γένος δὲ τοὐμὸν ὡς ἔχει πεύσῃ τάχα.
<aesch. eum. 455> ̓Αργεῖός εἰμι, πατέρα δ' ἱστορεῖς καλῶς,
<aesch. eum. 456> ̓Αγαμέμνον', ἀνδρῶν ναυβατῶν ἁρμόστορα,
<aesch. eum. 457> ξὺν ᾧ σὺ Τροίαν ἄπολιν ̓Ιλίου πόλιν
<aesch. eum. 458> ἔθηκας. ἔφθιθ' οὗτος οὐ καλῶς, μολὼν
<aesch. eum. 459> εἰς οἶκον: ἀλλά νιν κελαινόφρων ἐμὴ
<aesch. eum. 460> μήτηρ κατέκτα, ποικίλοις ἀγρεύμασιν
<aesch. eum. 461> κρύψας', ἃ λουτρῶν ἐξεμαρτύρει φόνον.
<aesch. eum. 462> κἀγὼ κατελθών, τὸν πρὸ τοῦ φεύγων χρόνον,
<aesch. eum. 463> ἔκτεινα τὴν τεκοῦσαν, οὐκ ἀρνήσομαι,
<aesch. eum. 464> ἀντικτόνοις ποιναῖσι φιλτάτου πατρός.
<aesch. eum. 465> καὶ τῶνδε κοινῇ Λοξίας ἐπαίτιος,
<aesch. eum. 466> ἄλγη προφωνῶν ἀντίκεντρα καρδίᾳ,
<aesch. eum. 467> εἰ μή τι τῶνδ' ἔρξαιμι τοὺς ἐπαιτίους.
<aesch. eum. 468> σὺ δ' εἰ δικαίως εἴτε μὴ κρῖνον δίκην:
<aesch. eum. 469> πράξας γὰρ ἐν σοὶ πανταχῇ τάδ' αἰνέσω.
<aesch. eum. 470> τὸ πρᾶγμα μεῖζον, εἴ τις οἴεται τόδε
<aesch. eum. 471> βροτὸς δικάζειν: οὐδὲ μὴν ἐμοὶ θέμις
<aesch. eum. 472> φόνου διαιρεῖν ὀξυμηνίτου δίκας:
<aesch. eum. 473> ἄλλως τε καὶ σὺ μὲν κατηρτυκὼς ἐμοῖς
<aesch. eum. 474> ἱκέτης προσῆλθες καθαρὸς ἀβλαβὴς δόμοις:
<aesch. eum. 475> οὕτως δ' ἄμομφον ὄντα ς' αἰδοῦμαι πόλει.
<aesch. eum. 476> αὗται δ' ἔχουσι μοῖραν οὐκ εὐπέμπελον,
<aesch. eum. 477> καὶ μὴ τυχοῦσαι πράγματος νικηφόρου,
<aesch. eum. 478> χώρᾳ μεταῦθις ἰὸς ἐκ φρονημάτων
<aesch. eum. 479> πέδοι πεσὼν ἄφερτος αἰανὴς νόσος.
<aesch. eum. 480> τοιαῦτα μὲν τάδ' ἐστίν: ἀμφότερα, μένειν
<aesch. eum. 481> πέμπειν τε δυσπήμαντ' ἀμηχάνως ἐμοί.
<aesch. eum. 482> ἐπεὶ δὲ πρᾶγμα δεῦρ' ἐπέσκηψεν τόδε,
<aesch. eum. 483> φόνων δικαστὰς ὁρκίους αἱρουμένη
<aesch. eum. 484> θεσμὸν τὸν εἰς ἅπαντ' ἐγὼ θήσω χρόνον.
<aesch. eum. 485> ὑμεῖς δὲ μαρτύριά τε καὶ τεκμήρια
<aesch. eum. 486> καλεῖσθ', ἀρωγὰ τῆς δίκης ὁρκώματα:
<aesch. eum. 487> κρίνασα δ' ἀστῶν τῶν ἐμῶν τὰ βέλτατα
<aesch. eum. 488> ἥξω, διαιρεῖν τοῦτο πρᾶγμ' ἐτητύμως,
<aesch. eum. 489> ὅρκον πορόντας μηδὲν ἔκδικον φράσειν.
<aesch. eum. 490> νῦν καταστροφαὶ νέων
<aesch. eum. 491> θεσμίων, εἰ κρατή-
<aesch. eum. 492> σει δίκα τε καὶ βλάβα
<aesch. eum. 493> τοῦδε ματροκτόνου.
<aesch. eum. 494> πάντας ἤδη τόδ' ἔργον εὐχερεί-
<aesch. eum. 495> ᾳ συναρμόσει βροτούς:
<aesch. eum. 496> πολλὰ δ' ἔτυμα παιδότρωτα
<aesch. eum. 497> πάθεα προσμένει τοκεῦ-
<aesch. eum. 498> σιν μεταῦθις ἐν χρόνῳ.
<aesch. eum. 499> οὐδὲ γὰρ βροτοσκόπων
<aesch. eum. 500> μαινάδων τῶνδ' ἐφέρ-
<aesch. eum. 501> ψει κότος τις ἐργμάτων—
<aesch. eum. 502> πάντ' ἐφήσω μόρον.
<aesch. eum. 503> πεύσεται δ' ἄλλος ἄλλοθεν, προφω-
<aesch. eum. 504> νῶν τὰ τῶν πέλας κακά,
<aesch. eum. 505> λῆξιν ὑπόδοσίν τε μόχθων:
<aesch. eum. 506> ἄκεά τ' οὐ βέβαια τλά-
<aesch. eum. 507> μων δέ τις  μάταν παρηγορεῖ.
<aesch. eum. 508> μηδέ τις κικλῃσκέτω
<aesch. eum. 509> ξυμφορᾷ τετυμμένος,
<aesch. eum. 510> τοῦτ' ἔπος θροούμενος,
<aesch. eum. 511> ὦ δίκα,
<aesch. eum. 512> ὦ θρόνοι τ' ̓Ερινύων.
<aesch. eum. 513> ταῦτά τις τάχ' ἂν πατὴρ
<aesch. eum. 514> ἢ τεκοῦσα νεοπαθὴς
<aesch. eum. 515> οἶκτον οἰκτίσαιτ', ἐπει-
<aesch. eum. 516> δὴ πίτνει δόμος δίκας.
<aesch. eum. 517> ἔσθ' ὅπου τὸ δεινὸν εὖ,
<aesch. eum. 518> καὶ φρενῶν ἐπίσκοπον
<aesch. eum. 519> δεῖ μένειν καθήμενον.
<aesch. eum. 520> ξυμφέρει
<aesch. eum. 521> σωφρονεῖν ὑπὸ στένει.
<aesch. eum. 522> τίς δὲ μηδὲν ἐν δέει
<aesch. eum. 523> καρδίαν ἂν ἀνατρέφων
<aesch. eum. 524> ἢ πόλις βροτός θ' ὁμοί-
<aesch. eum. 525> ως ἔτ' ἂν σέβοι δίκαν;
<aesch. eum. 526> μήτ' ἀνάρχετον βίον
<aesch. eum. 527> μήτε δεσποτούμενον
<aesch. eum. 528> αἰνέσῃς.
<aesch. eum. 529> παντὶ μέσῳ τὸ κράτος
<aesch. eum. 530> θεὸς ὤπασεν, ἄλλ'
<aesch. eum. 531> ἄλλᾳ δ' ἐφορεύει.
<aesch. eum. 532> ξύμμετρον δ' ἔπος λέγω,
<aesch. eum. 533> δυσσεβίας μὲν ὕβρις
<aesch. eum. 534> τέκος ὡς ἐτύμως:
<aesch. eum. 535> ἐκ δ' ὑγιεί-
<aesch. eum. 536> ας φρενῶν ὁ πάμφιλος
<aesch. eum. 537> καὶ πολύευκτος ὄλβος.
<aesch. eum. 538> ἐς τὸ πᾶν δέ σοι λέγω,
<aesch. eum. 539> βωμὸν αἴδεσαι Δίκας:
<aesch. eum. 540> μηδέ νιν
<aesch. eum. 541> κέρδος ἰδὼν ἀθέῳ
<aesch. eum. 542> ποδὶ λὰξ ἀτίσῃς:
<aesch. eum. 543> ποινὰ γὰρ ἐπέσται.
<aesch. eum. 544> κύριον μένει τέλος.
<aesch. eum. 545> πρὸς τάδε τις τοκέων
<aesch. eum. 546> σέβας εὖ προτίων
<aesch. eum. 547> καὶ ξενοτί-
<aesch. eum. 548> μους δόμων ἐπιστροφὰς
<aesch. eum. 549> αἰδόμενός τις ἔστω.
<aesch. eum. 550> ἑκὼν δ' ἀνάγκας ἄτερ δίκαιος ὢν
<aesch. eum. 551> οὐκ ἄνολβος ἔσται:
<aesch. eum. 552> πανώλεθρος δ' οὔποτ' ἂν γένοιτο.
<aesch. eum. 553> τὸν ἀντίτολμον δέ φαμι παρβάταν
<aesch. eum. 554> ἄγοντα πολλὰ παντόφυρτ' ἄνευ δίκας
<aesch. eum. 555> βιαίως ξὺν χρόνῳ καθήσειν
<aesch. eum. 556> λαῖφος, ὅταν λάβῃ πόνος
<aesch. eum. 557> θραυομένας κεραίας.
<aesch. eum. 558> καλεῖ δ' ἀκούοντας οὐδὲν ἐν μέσᾳ
<aesch. eum. 559> δυσπαλεῖ τε δίνᾳ:
<aesch. eum. 560> γελᾷ δὲ δαίμων ἐπ' ἀνδρὶ θερμῷ,
<aesch. eum. 561> τὸν οὔποτ' αὐχοῦντ' ἰδὼν ἀμαχάνοις
<aesch. eum. 562> δύαις λαπαδνὸν οὐδ' ὑπερθέοντ' ἄκραν:
<aesch. eum. 563> δι' αἰῶνος δὲ τὸν πρὶν ὄλβον
<aesch. eum. 564> ἕρματι προσβαλὼν δίκας
<aesch. eum. 565> ὤλετ' ἄκλαυτος, αἶστος.
<aesch. eum. 566> κήρυσσε, κῆρυξ, καὶ στρατὸν κατειργαθοῦ,
<aesch. eum. 567> ἥ τ' οὖν διάτορος Τυρσηνικὴ
<aesch. eum. 568> σάλπιγξ, βροτείου πνεύματος πληρουμένη,
<aesch. eum. 569> ὑπέρτονον γήρυμα φαινέτω στρατῷ.
<aesch. eum. 570> πληρουμένου γὰρ τοῦδε βουλευτηρίου
<aesch. eum. 571> σιγᾶν ἀρήγει καὶ μαθεῖν θεσμοὺς ἐμοὺς
<aesch. eum. 572> πόλιν τε πᾶσαν εἰς τὸν αἰανῆ χρόνον
<aesch. eum. 573> καὶ τούσδ' ὅπως ἂν εὖ καταγνωσθῇ δίκη.
<aesch. eum. 574> ἄναξ ̓́Απολλον, ὧν ἔχεις αὐτὸς κράτει.
<aesch. eum. 575> τί τοῦδε σοὶ μέτεστι πράγματος λέγε.
<aesch. eum. 576> καὶ μαρτυρήσων ἦλθον—ἔστι γὰρ νόμῳ
<aesch. eum. 577> ἱκέτης ὅδ' ἁνὴρ καὶ δόμων ἐφέστιος
<aesch. eum. 578> ἐμῶν, φόνου δὲ τοῦδ' ἐγὼ καθάρσιος—
<aesch. eum. 579> καὶ ξυνδικήσων αὐτός: αἰτίαν δ' ἔχω
<aesch. eum. 580> τῆς τοῦδε μητρὸς τοῦ φόνου. σὺ δ' εἴσαγε
<aesch. eum. 581> ὅπως τ' ἐπίστᾳ τήνδε κύρωσον δίκην.
<aesch. eum. 582> ὑμῶν ὁ μῦθος, εἰσάγω δὲ τὴν δίκην:
<aesch. eum. 583> ὁ γὰρ διώκων πρότερος ἐξ ἀρχῆς λέγων
<aesch. eum. 584> γένοιτ' ἂν ὀρθῶς πράγματος διδάσκαλος.
<aesch. eum. 585> πολλαὶ μέν ἐσμεν, λέξομεν δὲ συντόμως.
<aesch. eum. 586> ἔπος δ' ἀμείβου πρὸς ἔπος ἐν μέρει τιθείς
<aesch. eum. 587> τὴν μητέρ' εἰπὲ πρῶτον εἰ κατέκτονας.
<aesch. eum. 588> ἔκτεινα: τούτου δ' οὔτις ἄρνησις πέλει.
<aesch. eum. 589> ἓν μὲν τόδ' ἤδη τῶν τριῶν παλαισμάτων.
<aesch. eum. 590> οὐ κειμένῳ πω τόνδε κομπάζεις λόγον.
<aesch. eum. 591> εἰπεῖν γε μέντοι δεῖ ς' ὅπως κατέκτανες.
<aesch. eum. 592> λέγω: ξιφουλκῷ χειρὶ πρὸς δέρην τεμών.
<aesch. eum. 593> πρὸς τοῦ δ' ἐπείσθης καὶ τίνος βουλεύμασιν;
<aesch. eum. 594> τοῖς τοῦδε θεσφάτοισι: μαρτυρεῖ δέ μοι.
<aesch. eum. 595> ὁ μάντις ἐξηγεῖτό σοι μητροκτονεῖν;
<aesch. eum. 596> καὶ δεῦρό γ' ἀεὶ τὴν τύχην οὐ μέμφομαι.
<aesch. eum. 597> ἀλλ' εἴ σε μάρψει ψῆφος, ἄλλ' ἐρεῖς τάχα.
<aesch. eum. 598> πέποιθ'. ἀρωγὰς δ' ἐκ τάφου πέμψει πατήρ.
<aesch. eum. 599> νεκροῖσί νυν πέπισθι μητέρα κτανών.
<aesch. eum. 600> δυοῖν γὰρ εἶχε προσβολὰς μιασμάτοιν.
<aesch. eum. 601> πῶς δή; δίδαξον τοὺς δικάζοντας τάδε.
<aesch. eum. 602> ἀνδροκτονοῦσα πατέρ' ἐμὸν κατέκτανεν.
<aesch. eum. 603> τοιγὰρ σὺ μὲν ζῇς, ἡ δ' ἐλευθέρα φόνῳ.
<aesch. eum. 604> τί δ' οὐκ ἐκείνην ζῶσαν ἤλαυνες φυγῇ;
<aesch. eum. 605> οὐκ ἦν ὅμαιμος φωτὸς ὃν κατέκτανεν.
<aesch. eum. 606> ἐγὼ δὲ μητρὸς τῆς ἐμῆς ἐν αἵματι;
<aesch. eum. 607> πῶς γάρ ς' ἔθρεψ' ἂν ἐντός, ὦ μιαιφόνε,
<aesch. eum. 608> ζώνης; ἀπεύχῃ μητρὸς αἷμα φίλτατον;
<aesch. eum. 609> ἤδη σὺ μαρτύρησον: ἐξηγοῦ δέ μοι,
<aesch. eum. 610> ̓́Απολλον, εἴ σφε σὺν δίκῃ κατέκτανον.
<aesch. eum. 611> δρᾶσαι γὰρ ὥσπερ ἐστὶν οὐκ ἀρνούμεθα.
<aesch. eum. 612> ἀλλ' εἰ δίκαιον εἴτε μὴ τῇ σῇ φρενὶ
<aesch. eum. 613> δοκεῖ τόδ' αἷμα, κρῖνον, ὡς τούτοις φράσω.
<aesch. eum. 614> λέξω πρὸς ὑμᾶς τόνδ' ̓Αθηναίας μέγαν
<aesch. eum. 615> θεσμὸν δικαίως,—μάντις ὢν δ' οὐ ψεύσομαι.
<aesch. eum. 616> οὐπώποτ' εἶπον μαντικοῖσιν ἐν θρόνοις,
<aesch. eum. 617> οὐκ ἀνδρός, οὐ γυναικός, οὐ πόλεως πέρι,
<aesch. eum. 618> ὃ μὴ κελεύσαι Ζεὺς ̓Ολυμπίων πατήρ.
<aesch. eum. 619> τὸ μὲν δίκαιον τοῦθ' ὅσον σθένει μαθεῖν,
<aesch. eum. 620> βουλῇ πιφαύσκω δ' ὔμμ' ἐπισπέσθαι πατρός:
<aesch. eum. 621> ὅρκος γὰρ οὔτι Ζηνὸς ἰσχύει πλέον.
<aesch. eum. 622> Ζεύς, ὡς λέγεις σύ, τόνδε χρησμὸν ὤπασε,
<aesch. eum. 623> φράζειν ̓Ορέστῃ τῷδε, τὸν πατρὸς φόνον
<aesch. eum. 624> πράξαντα μητρὸς μηδαμοῦ τιμὰς νέμειν;
<aesch. eum. 625> οὐ γάρ τι ταὐτὸν ἄνδρα γενναῖον θανεῖν
<aesch. eum. 626> διοσδότοις σκήπτροισι τιμαλφούμενον,
<aesch. eum. 627> καὶ ταῦτα πρὸς γυναικός, οὔ τι θουρίοις
<aesch. eum. 628> τόξοις ἑκηβόλοισιν, ὥστ' ̓Αμαζόνος,
<aesch. eum. 629> ἀλλ' ὡς ἀκούσῃ, Παλλὰς οἵ τ' ἐφήμενοι
<aesch. eum. 630> ψήφῳ διαιρεῖν τοῦδε πράγματος πέρι.
<aesch. eum. 631> ἀπὸ στρατείας γάρ νιν ἠμποληκότα
<aesch. eum. 632> †τὰ πλεῖστ' ἄμεινον εὔφροσιν δεδεγμένη,
<aesch. eum. 633> δροίτῃ περῶντι λουτρὰ κἀπὶ τέρματι
<aesch. eum. 634> φᾶρος περεσκήνωσεν †, ἐν δ' ἀτέρμονι
<aesch. eum. 635> κόπτει πεδήσας' ἄνδρα δαιδάλῳ πέπλῳ.
<aesch. eum. 636> ἀνδρὸς μὲν ὑμῖν οὗτος εἴρηται μόρος
<aesch. eum. 637> τοῦ παντοσέμνου, τοῦ στρατηλάτου νεῶν.
<aesch. eum. 638> ταύτην τοιαύτην εἶπον, ὡς δηχθῇ λεώς,
<aesch. eum. 639> ὅσπερ τέτακται τήνδε κυρῶσαι δίκην.
<aesch. eum. 640> πατρὸς προτιμᾷ Ζεὺς μόρον τῷ σῷ λόγῳ:
<aesch. eum. 641> αὐτὸς δ' ἔδησε πατέρα πρεσβύτην Κρόνον.
<aesch. eum. 642> πῶς ταῦτα τούτοις οὐκ ἐναντίως λέγεις;
<aesch. eum. 643> ὑμᾶς δ' ἀκούειν ταῦτ' ἐγὼ μαρτύρομαι.
<aesch. eum. 644> ὦ παντομισῆ κνώδαλα, στύγη θεῶν,
<aesch. eum. 645> πέδας μὲν ἂν λύσειεν, ἔστι τοῦδ' ἄκος
<aesch. eum. 646> καὶ κάρτα πολλὴ μηχανὴ λυτήριος:
<aesch. eum. 647> ἀνδρὸς δ' ἐπειδὰν αἷμ' ἀνασπάσῃ κόνις
<aesch. eum. 648> ἅπαξ θανόντος, οὔτις ἔστ' ἀνάστασις.
<aesch. eum. 649> τούτων ἐπῳδὰς οὐκ ἐποίησεν πατὴρ
<aesch. eum. 650> οὑμός, τὰ δ' ἄλλα πάντ' ἄνω τε καὶ κάτω
<aesch. eum. 651> στρέφων τίθησιν οὐδὲν ἀσθμαίνων μένει.
<aesch. eum. 652> πῶς γὰρ τὸ φεύγειν τοῦδ' ὑπερδικεῖς ὅρα:
<aesch. eum. 653> τὸ μητρὸς αἷμ' ὅμαιμον ἐκχέας πέδοι
<aesch. eum. 654> ἔπειτ' ἐν ̓́Αργει δώματ' οἰκήσει πατρός;
<aesch. eum. 655> ποίοισι βωμοῖς χρώμενος τοῖς δημίοις;
<aesch. eum. 656> ποία δὲ χέρνιψ φρατέρων προσδέξεται;
<aesch. eum. 657> καὶ τοῦτο λέξω, καὶ μάθ' ὡς ὀρθῶς ἐρῶ.
<aesch. eum. 658> οὔκ ἔστι μήτηρ ἡ κεκλημένου τέκνου
<aesch. eum. 659> τοκεύς, τροφὸς δὲ κύματος νεοσπόρου.
<aesch. eum. 660> τίκτει δ' ὁ θρῴσκων, ἡ δ' ἅπερ ξένῳ ξένη
<aesch. eum. 661> ἔσωσεν ἔρνος, οἷσι μὴ βλάψῃ θεός.
<aesch. eum. 662> τεκμήριον δὲ τοῦδέ σοι δείξω λόγου.
<aesch. eum. 663> πατὴρ μὲν ἂν γένοιτ' ἄνευ μητρός: πέλας
<aesch. eum. 664> μάρτυς πάρεστι παῖς ̓Ολυμπίου Διός,
<aesch. eum. 665> οὐδ' ἐν σκότοισι νηδύος τεθραμμένη,
<aesch. eum. 666> ἀλλ' οἷον ἔρνος οὔτις ἂν τέκοι θεός.
<aesch. eum. 667> ἐγὼ δέ, Παλλάς, τἄλλα θ' ὡς ἐπίσταμαι,
<aesch. eum. 668> τὸ σὸν πόλισμα καὶ στρατὸν τεύξω μέγαν,
<aesch. eum. 669> καὶ τόνδ' ἔπεμψα σῶν δόμων ἐφέστιον,
<aesch. eum. 670> ὅπως γένοιτο πιστὸς εἰς τὸ πᾶν χρόνου
<aesch. eum. 671> καὶ τόνδ' ἐπικτήσαιο σύμμαχον, θεά,
<aesch. eum. 672> καὶ τοὺς ἔπειτα, καὶ τάδ' αἰανῶς μένοι
<aesch. eum. 673> στέργειν τὰ πιστὰ τῶνδε τοὺς ἐπισπόρους.
<aesch. eum. 674> ἤδη κελεύω τούσδ' ἀπὸ γνώμης φέρειν
<aesch. eum. 675> ψῆφον δικαίαν, ὡς ἅλις λελεγμένων;
<aesch. eum. 676> ἡμῖν μὲν ἤδη πᾶν τετόξευται βέλος.
<aesch. eum. 677> μένω δ' ἀκοῦσαι πῶς ἀγὼν κριθήσεται.
<aesch. eum. 678> τί γάρ; πρὸς ὑμῶν πῶς τιθεῖς', ἄμομφος ὦ;
<aesch. eum. 679> ἠκούσαθ' ὧν ἠκούσατ', ἐν δὲ καρδίᾳ
<aesch. eum. 680> ψῆφον φέροντες ὅρκον αἰδεῖσθε, ξένοι.
<aesch. eum. 681> κλύοιτ' ἂν ἤδη θεσμόν, ̓Αττικὸς λεώς,
<aesch. eum. 682> πρώτας δίκας κρίνοντες αἵματος χυτοῦ.
<aesch. eum. 683> ἔσται δὲ καὶ τὸ λοιπὸν Αἰγέως στρατῷ
<aesch. eum. 684> αἰεὶ δικαστῶν τοῦτο βουλευτήριον.
<aesch. eum. 685> πάγον δ' ̓́Αρειον τόνδ', ̓Αμαζόνων ἕδραν
<aesch. eum. 686> σκηνάς θ', ὅτ' ἦλθον Θησέως κατὰ φθόνον
<aesch. eum. 687> στρατηλατοῦσαι, καὶ πόλιν νεόπτολιν
<aesch. eum. 688> τήνδ' ὑψίπυργον ἀντεπύργωσαν τότε,
<aesch. eum. 689> ̓́Αρει δ' ἔθυον, ἔνθεν ἔστ' ἐπώνυμος
<aesch. eum. 690> πέτρα, πάγος τ' ̓́Αρειος: ἐν δὲ τῷ σέβας
<aesch. eum. 691> ἀστῶν φόβος τε ξυγγενὴς τὸ μὴ ἀδικεῖν
<aesch. eum. 692> σχήσει τό τ' ἦμαρ καὶ κατ' εὐφρόνην ὁμῶς,
<aesch. eum. 693> αὐτῶν πολιτῶν μὴ 'πιχραινόντων νόμους
<aesch. eum. 694> κακαῖς ἐπιρροαῖσι: βορβόρῳ δ' ὕδωρ
<aesch. eum. 695> λαμπρὸν μιαίνων οὔποθ' εὑρήσεις ποτόν.
<aesch. eum. 696> τὸ μήτ' ἄναρχον μήτε δεσποτούμενον
<aesch. eum. 697> ἀστοῖς περιστέλλουσι βουλεύω σέβειν,
<aesch. eum. 698> καὶ μὴ τὸ δεινὸν πᾶν πόλεως ἔξω βαλεῖν.
<aesch. eum. 699> τίς γὰρ δεδοικὼς μηδὲν ἔνδικος βροτῶν;
<aesch. eum. 700> τοιόνδε τοι ταρβοῦντες ἐνδίκως σέβας
<aesch. eum. 701> ἔρυμά τε χώρας καὶ πόλεως σωτήριον
<aesch. eum. 702> ἔχοιτ' ἄν, οἷον οὔτις ἀνθρώπων ἔχει,
<aesch. eum. 703> οὔτ' ἐν Σκύθῃσιν οὔτε Πέλοπος ἐν τόποις.
<aesch. eum. 704> κερδῶν ἄθικτον τοῦτο βουλευτήριον,
<aesch. eum. 705> αἰδοῖον, ὀξύθυμον, εὑδόντων ὕπερ
<aesch. eum. 706> ἐγρηγορὸς φρούρημα γῆς καθίσταμαι.
<aesch. eum. 707> ταύτην μὲν ἐξέτειν' ἐμοῖς παραίνεσιν
<aesch. eum. 708> ἀστοῖσιν εἰς τὸ λοιπόν: ὀρθοῦσθαι δὲ χρὴ
<aesch. eum. 709> καὶ ψῆφον αἴρειν καὶ διαγνῶναι δίκην
<aesch. eum. 710> αἰδουμένους τὸν ὅρκον. εἴρηται λόγος.
<aesch. eum. 711> καὶ μὴν βαρεῖαν τήνδ' ὁμιλίαν χθονὸς
<aesch. eum. 712> ξύμβουλός εἰμι μηδαμῶς ἀτιμάσαι.
<aesch. eum. 713> κἄγωγε χρησμοὺς τοὺς ἐμούς τε καὶ Διὸς
<aesch. eum. 714> ταρβεῖν κελεύω μηδ' ἀκαρπώτους κτίσαι.
<aesch. eum. 715> ἀλλ' αἱματηρὰ πράγματ' οὐ λαχὼν σέβεις,
<aesch. eum. 716> μαντεῖα δ' οὐκέθ' ἁγνὰ μαντεύσῃ νέμων.
<aesch. eum. 717> ἦ καὶ πατήρ τι σφάλλεται βουλευμάτων
<aesch. eum. 718> πρωτοκτόνοισι προστροπαῖς ̓Ιξίονος;
<aesch. eum. 719> λέγεις: ἐγὼ δὲ μὴ τυχοῦσα τῆς δίκης
<aesch. eum. 720> βαρεῖα χώρᾳ τῇδ' ὁμιλήσω πάλιν.
<aesch. eum. 721> ἀλλ' ἔν τε τοῖς νέοισι καὶ παλαιτέροις
<aesch. eum. 722> θεοῖς ἄτιμος εἶ σύ: νικήσω δ' ἐγώ.
<aesch. eum. 723> τοιαῦτ' ἔδρασας καὶ Φέρητος ἐν δόμοις:
<aesch. eum. 724> Μοίρας ἔπεισας ἀφθίτους θεῖναι βροτούς.
<aesch. eum. 725> οὔκουν δίκαιον τὸν σέβοντ' εὐεργετεῖν,
<aesch. eum. 726> ἄλλως τε πάντως χὤτε δεόμενος τύχοι;
<aesch. eum. 727> σύ τοι παλαιὰς διανομὰς καταφθίσας
<aesch. eum. 728> οἴνῳ παρηπάτησας ἀρχαίας θεάς.
<aesch. eum. 729> σύ τοι τάχ' οὐκ ἔχουσα τῆς δίκης τέλος
<aesch. eum. 730> ἐμῇ τὸν ἰὸν οὐδὲν ἐχθροῖσιν βαρύν.
<aesch. eum. 731> ἐπεὶ καθιππάζῃ με πρεσβῦτιν νέος,
<aesch. eum. 732> δίκης γενέσθαι τῆσδ' ἐπήκοος μένω,
<aesch. eum. 733> ὡς ἀμφίβουλος οὖσα θυμοῦσθαι πόλει.
<aesch. eum. 734> ἐμὸν τόδ' ἔργον, λοισθίαν κρῖναι δίκην.
<aesch. eum. 735> ψῆφον δ' ̓Ορέστῃ τήνδ' ἐγὼ προσθήσομαι.
<aesch. eum. 736> μήτηρ γὰρ οὔτις ἐστὶν ἥ μ' ἐγείνατο,
<aesch. eum. 737> τὸ δ' ἄρσεν αἰνῶ πάντα, πλὴν γάμου τυχεῖν,
<aesch. eum. 738> ἅπαντι θυμῷ, κάρτα δ' εἰμὶ τοῦ πατρός.
<aesch. eum. 739> οὕτω γυναικὸς οὐ προτιμήσω μόρον
<aesch. eum. 740> ἄνδρα κτανούσης δωμάτων ἐπίσκοπον.
<aesch. eum. 741> νικᾷ δ' ̓Ορέστης, κἂν ἰσόψηφος κριθῇ.
<aesch. eum. 742> ἐκβάλλεθ' ὡς τάχιστα τευχέων πάλους,
<aesch. eum. 743> ὅσοις δικαστῶν τοῦτ' ἐπέσταλται τέλος.
<aesch. eum. 744> ὦ Φοῖβ' ̓́Απολλον, πῶς ἀγὼν κριθήσεται;
<aesch. eum. 745> ὦ Νὺξ μέλαινα μῆτερ, ἆρ' ὁρᾷς τάδε;
<aesch. eum. 746> νῦν ἀγχόνης μοι τέρματ', ἢ φάος βλέπειν.
<aesch. eum. 747> ἡμῖν γὰρ ἔρρειν, ἢ πρόσω τιμὰς νέμειν.
<aesch. eum. 748> πεμπάζετ' ὀρθῶς ἐκβολὰς ψήφων, ξένοι,
<aesch. eum. 749> τὸ μὴ 'δικεῖν σέβοντες ἐν διαιρέσει.
<aesch. eum. 750> γνώμης δ' ἀπούσης πῆμα γίγνεται μέγα,
<aesch. eum. 751> βαλοῦσά τ' οἶκον ψῆφος ὤρθωσεν μία.
<aesch. eum. 752> ἀνὴρ ὅδ' ἐκπέφευγεν αἵματος δίκην:
<aesch. eum. 753> ἴσον γάρ ἐστι τἀρίθμημα τῶν πάλων.
<aesch. eum. 755> ὦ Παλλάς, ὦ σώσασα τοὺς ἐμοὺς δόμους.
<aesch. eum. 756> γαίας πατρῴας ἐστερημένον σύ τοι
<aesch. eum. 757> κατῴκισάς με: καί τις ̔Ελλήνων ἐρεῖ,
<aesch. eum. 758> “̓Αργεῖος ἁνὴρ αὖθις ἔν τε χρήμασιν
<aesch. eum. 759> οἰκεῖ πατρῴοις, Παλλάδος καὶ Λοξίου
<aesch. eum. 760> ἕκατι, καὶ τοῦ πάντα κραίνοντος τρίτου
<aesch. eum. 760> σωτῆρος,” ὃς πατρῷον αἰδεσθεὶς μόρον
<aesch. eum. 761> σῴζει με, μητρὸς τάσδε συνδίκους ὁρῶν.
<aesch. eum. 762> ἐγὼ δὲ χώρᾳ τῇδε καὶ τῷ σῷ στρατῷ
<aesch. eum. 763> τὸ λοιπὸν εἰς ἅπαντα πλειστήρη χρόνον
<aesch. eum. 764> ὁρκωμοτήσας νῦν ἄπειμι πρὸς δόμους,
<aesch. eum. 765> μήτοι τιν' ἄνδρα δεῦρο πρυμνήτην χθονὸς
<aesch. eum. 766> ἐλθόντ' ἐποίσειν εὖ κεκασμένον δόρυ.
<aesch. eum. 767> αὐτοὶ γὰρ ἡμεῖς ὄντες ἐν τάφοις τότε
<aesch. eum. 768> τοῖς τἀμὰ παρβαίνουσι νῦν ὁρκώματα
<aesch. eum. 769> ἀμηχάνοισι πράξομεν δυσπραξίαις,
<aesch. eum. 770> ὁδοὺς ἀθύμους καὶ παρόρνιθας πόρους
<aesch. eum. 771> τιθέντες, ὡς αὐτοῖσι μεταμέλῃ πόνος:
<aesch. eum. 772> ὀρθουμένων δέ, καὶ πόλιν τὴν Παλλάδος
<aesch. eum. 773> τιμῶσιν αἰεὶ τήνδε συμμάχῳ δορί,
<aesch. eum. 774> αὐτοῖσιν ἡμεῖς ἐσμεν εὐμενέστεροι.
<aesch. eum. 775> καὶ χαῖρε, καὶ σὺ καὶ πολισσοῦχος λεώς:
<aesch. eum. 776> πάλαισμ' ἄφυκτον τοῖς ἐναντίοις ἔχοις,
<aesch. eum. 777> σωτήριόν τε καὶ δορὸς νικηφόρον.
<aesch. eum. 778> ἰὼ θεοὶ νεώτεροι, παλαιοὺς νόμους
<aesch. eum. 779> καθιππάσασθε κἀκ χερῶν εἵλεσθέ μου.
<aesch. eum. 780> ἐγὼ δ' ἄτιμος ἁ τάλαινα βαρύκοτος
<aesch. eum. 781> ἐν γᾷ τᾷδε, φεῦ,
<aesch. eum. 782> ἰὸν ἰὸν ἀντιπενθῆ
<aesch. eum. 783> μεθεῖσα καρδίας, σταλαγμὸν χθονὶ
<aesch. eum. 784> ἄφορον: ἐκ δὲ τοῦ
<aesch. eum. 785> λειχὴν ἄφυλλος, ἄτεκνος,
<aesch. eum. 786> ἰὼ δίκα, πέδον ἐπισύμενος
<aesch. eum. 787> βροτοφθόρους κηλῖδας ἐν χώρᾳ βαλεῖ.
<aesch. eum. 788> στενάζω: τί ῥέξω;
<aesch. eum. 789> γελῶμαι πολίταις.
<aesch. eum. 790> δύσοισθ' ἅπαθον.
<aesch. eum. 791> ἰὼ μεγάλα τοὶ κόραι δυστυχεῖς
<aesch. eum. 792> Νυκτὸς ἀτιμοπενθεῖς.
<aesch. eum. 793> ἐμοὶ πίθεσθε μὴ βαρυστόνως φέρειν.
<aesch. eum. 795> οὐ γὰρ νενίκησθ', ἀλλ' ἰσόψηφος δίκη
<aesch. eum. 796> ἐξῆλθ' ἀληθῶς, οὐκ ἀτιμίᾳ σέθεν:
<aesch. eum. 797> ἀλλ' ἐκ Διὸς γὰρ λαμπρὰ μαρτύρια παρῆν,
<aesch. eum. 798> αὐτός θ' ὁ χρήσας αὐτὸς ἦν ὁ μαρτυρῶν,
<aesch. eum. 799> ὡς ταῦτ' ̓Ορέστην δρῶντα μὴ βλάβας ἔχειν.
<aesch. eum. 800> ὑμεῖς δὲ μὴ θυμοῦσθε μηδὲ τῇδε γῇ
<aesch. eum. 801> βαρὺν κότον σκήψητε, μηδ' ἀκαρπίαν
<aesch. eum. 802> τεύξητ', ἀφεῖσαι †δαιμόνων σταλάγματα,
<aesch. eum. 803> βρωτῆρας αἰχμὰς σπερμάτων ἀνημέρους.
<aesch. eum. 804> ἐγὼ γὰρ ὑμῖν πανδίκως ὑπίσχομαι
<aesch. eum. 805> ἕδρας τε καὶ κευθμῶνας ἐνδίκου χθονὸς
<aesch. eum. 806> λιπαροθρόνοισιν ἡμένας ἐπ' ἐσχάραις
<aesch. eum. 807> ἕξειν ὑπ' ἀστῶν τῶνδε τιμαλφουμένας.
<aesch. eum. 808> ἰὼ θεοὶ νεώτεροι, παλαιοὺς νόμους
<aesch. eum. 809> καθιππάσασθε κἀκ χερῶν εἵλεσθέ μου.
<aesch. eum. 810> ἐγὼ δ' ἄτιμος ἁ τάλαινα βαρύκοτος
<aesch. eum. 811> ἐν γᾷ τᾷδε, φεῦ,
<aesch. eum. 812> ἰὸν ἰὸν ἀντιπενθῆ
<aesch. eum. 813> μεθεῖσα καρδίας, σταλαγμὸν χθονὶ
<aesch. eum. 814> ἄφορον: ἐκ δὲ τοῦ
<aesch. eum. 815> λειχὴν ἄφυλλος, ἄτεκνος,
<aesch. eum. 816> ἰὼ δίκα, πέδον ἐπισύμενος
<aesch. eum. 817> βροτοφθόρους κηλῖδας ἐν χώρᾳ βαλεῖ.
<aesch. eum. 818> στενάζω: τί ῥέξω;
<aesch. eum. 819> γελῶμαι πολίταις:
<aesch. eum. 820> δύσοισθ' ἅπαθον.
<aesch. eum. 821> ἰὼ μεγάλα τοι κόραι δυστυχεῖς
<aesch. eum. 822> Νυκτὸς ἀτιμοπενθεῖς.
<aesch. eum. 823> οὐκ ἔστ' ἄτιμοι, μηδ' ὑπερθύμως ἄγαν
<aesch. eum. 825> θεαὶ βροτῶν κτίσητε δύσκηλον χθόνα.
<aesch. eum. 826> κἀγὼ πέποιθα Ζηνί, καὶ τί δεῖ λέγειν;
<aesch. eum. 827> καὶ κλῇδας οἶδα δώματος μόνη θεῶν,
<aesch. eum. 828> ἐν ᾧ κεραυνός ἐστιν ἐσφραγισμένος:
<aesch. eum. 829> ἀλλ' οὐδὲν αὐτοῦ δεῖ: σὺ δ' εὐπιθὴς ἐμοὶ
<aesch. eum. 830> γλώσσης ματαίας μὴ 'κβάλῃς ἔπη χθονί,
<aesch. eum. 831> καρπὸν φέροντα πάντα μὴ πράσσειν καλῶς
<aesch. eum. 832> κοίμα κελαινοῦ κύματος πικρὸν μένος
<aesch. eum. 833> ὡς σεμνότιμος καὶ ξυνοικήτωρ ἐμοί:
<aesch. eum. 834> πολλῆς δὲ χώρας τῆσδ' ἔτ' ἀκροθίνια
<aesch. eum. 835> θύη πρὸ παίδων καὶ γαμηλίου τέλους
<aesch. eum. 836> ἔχους' ἐς αἰεὶ τόνδ' ἐπαινέσεις λόγον.
<aesch. eum. 837> ἐμὲ παθεῖν τάδε, φεῦ,
<aesch. eum. 838> ἐμὲ παλαιόφρονα κατά τε γᾶς οἰκεῖν,
<aesch. eum. 839> φεῦ, ἀτίετον μύσος.
<aesch. eum. 840> πνέω τοι μένος ἅπαντά τε κότον.
<aesch. eum. 841> οἶ οἶ δᾶ, φεῦ.
<aesch. eum. 842> τίς μ' ὑποδύεται, τίς ὀδύνα πλευράς ;
<aesch. eum. 843> θυμὸν ἄιε, μᾶτερ
<aesch. eum. 845> Νύξ: ἀπὸ γάρ με τι-
<aesch. eum. 846> μᾶν δαναιᾶν θεῶν
<aesch. eum. 847> δυσπάλαμοι παρ' οὐδὲν ἦραν δόλοι.
<aesch. eum. 848> ὀργὰς ξυνοίσω σοι: γεραιτέρα γὰρ εἶ.
<aesch. eum. 849> καὶ τῷ μὲν εἶ σὺ κάρτ' ἐμοῦ σοφωτέρα:
<aesch. eum. 850> φρονεῖν δὲ κἀμοὶ Ζεὺς ἔδωκεν οὐ κακῶς.
<aesch. eum. 851> ὑμεῖς δ' ἐς ἀλλόφυλον ἐλθοῦσαι χθόνα
<aesch. eum. 852> γῆς τῆσδ' ἐρασθήσεσθε: προυννέπω τάδε.
<aesch. eum. 853> οὑπιρρέων γὰρ τιμιώτερος χρόνος
<aesch. eum. 854> ἔσται πολίταις τοῖσδε. καὶ σὺ τιμίαν
<aesch. eum. 855> ἕδραν ἔχουσα πρὸς δόμοις ̓Ερεχθέως
<aesch. eum. 856> τεύξῃ παρ' ἀνδρῶν καὶ γυναικείων στόλων,
<aesch. eum. 857> ὅσων παρ' ἄλλων οὔποτ' ἂν σχέθοις βροτῶν.
<aesch. eum. 858> σὺ δ' ἐν τόποισι τοῖς ἐμοῖσι μὴ βάλῃς
<aesch. eum. 859> μήθ' αἱματηρὰς θηγάνας, σπλάγχνων βλάβας
<aesch. eum. 860> νέων, ἀοίνοις ἐμμανεῖς θυμώμασιν,
<aesch. eum. 861> μήτ', ἐξελοῦς' ὡς καρδίαν ἀλεκτόρων,
<aesch. eum. 862> ἐν τοῖς ἐμοῖς ἀστοῖσιν ἱδρύσῃς ̓́Αρη
<aesch. eum. 863> ἐμφύλιόν τε καὶ πρὸς ἀλλήλους θρασύν.
<aesch. eum. 864> θυραῖος ἔστω πόλεμος, οὐ μόλις παρών,
<aesch. eum. 865> ἐν ᾧ τις ἔσται δεινὸς εὐκλείας ἔρως:
<aesch. eum. 866> ἐνοικίου δ' ὄρνιθος οὐ λέγω μάχην
<aesch. eum. 867> τοιαῦθ' ἑλέσθαι σοι πάρεστιν ἐξ ἐμοῦ,
<aesch. eum. 868> εὖ δρῶσαν, εὖ πάσχουσαν, εὖ τιμωμένην
<aesch. eum. 869> χώρας μετασχεῖν τῆσδε θεοφιλεστάτης.
<aesch. eum. 870> ἐμὲ παθεῖν τάδε, φεῦ,
<aesch. eum. 871> ἐμὲ παλαιόφρονα κατά τε γᾶς οἰκεῖν,
<aesch. eum. 872> φεῦ, ἀτίετον μύσος.
<aesch. eum. 873> πνέω τοι μένος ἅπαντά τε κότον.
<aesch. eum. 874> οἶ οἶ δᾶ, φεῦ.
<aesch. eum. 875> τίς μ' ὑποδύεται, τίς ὀδύνα πλευράς;
<aesch. eum. 876> θυμὸν ἄιε, μᾶτερ
<aesch. eum. 877> Νύξ: ἀπὸ γάρ με τι-
<aesch. eum. 878> μᾶν δαναιᾶν θεῶν
<aesch. eum. 880> δυσπάλαμοι παρ' οὐδὲν ἦραν δόλοι.
<aesch. eum. 881> οὔτοι καμοῦμαί σοι λέγουσα τἀγαθά,
<aesch. eum. 882> ὡς μήποτ' εἴπῃς πρὸς νεωτέρας ἐμοῦ
<aesch. eum. 883> θεὸς παλαιὰ καὶ πολισσούχων βροτῶν
<aesch. eum. 884> ἄτιμος ἔρρειν τοῦδ' ἀπόξενος πέδου.
<aesch. eum. 885> ἀλλ' εἰ μὲν ἁγνόν ἐστί σοι Πειθοῦς σέβας;
<aesch. eum. 886> γλώσσης ἐμῆς μείλιγμα καὶ θελκτήριον,
<aesch. eum. 887> σὺ δ' οὖν μένοις ἄν: εἰ δὲ μὴ θέλεις μένειν,
<aesch. eum. 888> οὔ τἂν δικαίως τῇδ' ἐπιρρέποις πόλει
<aesch. eum. 889> μῆνίν τιν' ἢ κότον τιν' ἢ βλάβην στρατῷ.
<aesch. eum. 890> ἔξεστι γάρ σοι τῆσδε γαμόρῳ χθονὸς
<aesch. eum. 891> εἶναι δικαίως ἐς τὸ πᾶν τιμωμένῃ.
<aesch. eum. 892> ἄνασς' ̓Αθάνα, τίνα με φὴς ἔχειν ἕδραν;
<aesch. eum. 893> πάσης ἀπήμον' οἰζύος: δέχου δὲ σύ.
<aesch. eum. 894> καὶ δὴ δέδεγμαι: τίς δέ μοι τιμὴ μένει;
<aesch. eum. 895> ὡς μή τιν' οἶκον εὐθενεῖν ἄνευ σέθεν.
<aesch. eum. 896> σὺ τοῦτο πράξεις, ὥστε με σθένειν τόσον;
<aesch. eum. 897> τῷ γὰρ σέβοντι συμφορὰς ὀρθώσομεν.
<aesch. eum. 898> καί μοι πρόπαντος ἐγγύην θήσῃ χρόνου;
<aesch. eum. 899> ἔξεστι γάρ μοι μὴ λέγειν ἃ μὴ τελῶ.
<aesch. eum. 900> θέλξειν μ' ἔοικας καὶ μεθίσταμαι κότου.
<aesch. eum. 901> τοιγὰρ κατὰ χθόν' οὖς' ἐπικτήσῃ φίλους.
<aesch. eum. 902> τί οὖν μ' ἄνωγας τῇδ' ἐφυμνῆσαι χθονί;
<aesch. eum. 903> ὁποῖα νίκης μὴ κακῆς ἐπίσκοπα,
<aesch. eum. 904> καὶ ταῦτα γῆθεν ἔκ τε ποντίας δρόσου
<aesch. eum. 905> ἐξ οὐρανοῦ τε: κἀνέμων ἀήματα
<aesch. eum. 906> εὐηλίως πνέοντ' ἐπιστείχειν χθόνα:
<aesch. eum. 907> καρπόν τε γαίας καὶ βοτῶν ἐπίρρυτον
<aesch. eum. 908> ἀστοῖσιν εὐθενοῦντα μὴ κάμνειν χρόνῳ,
<aesch. eum. 909> καὶ τῶν βροτείων σπερμάτων σωτηρίαν.
<aesch. eum. 910> τῶν εὐσεβούντων δ' ἐκφορωτέρα πέλοις.
<aesch. eum. 911> στέργω γάρ, ἀνδρὸς φιτυποίμενος δίκην,
<aesch. eum. 912> τὸ τῶν δικαίων τῶνδ' ἀπένθητον γένος.
<aesch. eum. 913> τοιαῦτα σοὔστι. τῶν ἀρειφάτων δ' ἐγὼ
<aesch. eum. 914> πρεπτῶν ἀγώνων οὐκ ἀνέξομαι τὸ μὴ οὐ
<aesch. eum. 915> τήνδ' ἀστύνικον ἐν βροτοῖς τιμᾶν πόλιν.
<aesch. eum. 916> δέξομαι Παλλάδος ξυνοικίαν,
<aesch. eum. 917> οὐδ' ἀτιμάσω πόλιν,
<aesch. eum. 918> τὰν καὶ Ζεὺς ὁ παγκρατὴς ̓́Αρης τε
<aesch. eum. 919> φρούριον θεῶν νέμει,
<aesch. eum. 920> ῥυσίβωμον ̔Ελλάνων ἄγαλμα δαιμόνων:
<aesch. eum. 921> ᾇτ' ἐγὼ κατεύχομαι
<aesch. eum. 922> θεσπίσασα πρευμενῶς
<aesch. eum. 923> ἐπισσύτους βίου τύχας ὀνησίμους
<aesch. eum. 925> γαίας ἐξαμβρῦσαι
<aesch. eum. 926> φαιδρὸν ἁλίου σέλας.
<aesch. eum. 927> τάδ' ἐγὼ προφρόνως τοῖσδε πολίταις
<aesch. eum. 928> πράσσω, μεγάλας καὶ δυσαρέστους
<aesch. eum. 929> δαίμονας αὐτοῦ κατανασσαμένη.
<aesch. eum. 930> πάντα γὰρ αὗται τὰ κατ' ἀνθρώπους
<aesch. eum. 931> ἔλαχον διέπειν.
<aesch. eum. 932> ὁ δὲ μὴ κύρσας βαρεῶν τούτων
<aesch. eum. 933> οὐκ οἶδεν ὅθεν πληγαὶ βιότου.
<aesch. eum. 934> τὰ γὰρ ἐκ προτέρων ἀπλακήματά νιν
<aesch. eum. 935> πρὸς τάσδ' ἀπάγει, σιγῶν δ' ὄλεθρος
<aesch. eum. 936> καὶ μέγα φωνοῦντ'
<aesch. eum. 937> ἐχθραῖς ὀργαῖς ἀμαθύνει.
<aesch. eum. 938> δενδροπήμων δὲ μὴ πνέοι βλάβα,
<aesch. eum. 939> τὰν ἐμὰν χάριν λέγω:
<aesch. eum. 940> φλογμός τ' ὀμματοστερὴς φυτῶν, τὸ
<aesch. eum. 941> μὴ περᾶν ὅρον τόπων,
<aesch. eum. 942> μηδ' ἄκαρπος αἰανὴς ἐφερπέτω νόσος,
<aesch. eum. 943> μῆλά τ' εὐθενοῦντα γᾶ
<aesch. eum. 945> ξὺν διπλοῖσιν ἐμβρύοις
<aesch. eum. 946> τρέφοι χρόνῳ τεταγμένῳ: γόνος δ'
<aesch. eum. 947> πλουτόχθων ἑρμαίαν
<aesch. eum. 948> δαιμόνων δόσιν τίοι.
<aesch. eum. 949> ἦ τάδ' ἀκούετε, πόλεως φρούριον,
<aesch. eum. 950> οἷ' ἐπικραίνει; μέγα γὰρ δύναται
<aesch. eum. 951> πότνι' ̓Ερινὺς παρά τ' ἀθανάτοις
<aesch. eum. 952> τοῖς θ' ὑπὸ γαῖαν, περί τ' ἀνθρώπων
<aesch. eum. 953> φανερῶς τελέως διαπράσσουσιν,
<aesch. eum. 954> τοῖς μὲν ἀοιδάς, τοῖς δ' αὖ δακρύων
<aesch. eum. 955> βίον ἀμβλωπὸν παρέχουσαι.
<aesch. eum. 956> ἀνδροκμῆτας δ' ἀώρ-
<aesch. eum. 957> ους ἀπεννέπω τύχας,
<aesch. eum. 958> νεανίδων τ' ἐπηράτων
<aesch. eum. 959> ἀνδροτυχεῖς βιότους
<aesch. eum. 960> δότε, κύρι' ἔχοντες,
<aesch. eum. 961> θεαί τ' ὦ Μοῖραι
<aesch. eum. 962> ματροκασιγνῆται,
<aesch. eum. 963> δαίμονες ὀρθονόμοι,
<aesch. eum. 964> παντὶ δόμῳ μετάκοινοι,
<aesch. eum. 965> παντὶ χρόνῳ δ' ἐπιβριθεῖς
<aesch. eum. 966> ἐνδίκοις ὁμιλίαις,
<aesch. eum. 967> πάντᾳ τιμιώταται θεῶν.
<aesch. eum. 968> τάδε τοι χώρᾳ τἠμῇ προφρόνως
<aesch. eum. 969> ἐπικραινομένων
<aesch. eum. 970> γάνυμαι: στέργω δ' ὄμματα Πειθοῦς,
<aesch. eum. 971> ὅτι μοι γλῶσσαν καὶ στόμ' ἐπωπᾷ
<aesch. eum. 972> πρὸς τάσδ' ἀγρίως ἀπανηναμένας:
<aesch. eum. 973> ἀλλ' ἐκράτησε Ζεὺς ἀγοραῖος:
<aesch. eum. 974> νικᾷ δ' ἀγαθῶν
<aesch. eum. 975> ἔρις ἡμετέρα διὰ παντός.
<aesch. eum. 976> τὰν δ' ἄπληστον κακῶν
<aesch. eum. 977> μήποτ' ἐν πόλει στάσιν
<aesch. eum. 978> τᾷδ' ἐπεύχομαι βρέμειν.
<aesch. eum. 979> μηδὲ πιοῦσα κόνις
<aesch. eum. 980> μέλαν αἷμα πολιτᾶν
<aesch. eum. 981> δι' ὀργὰν ποινᾶς
<aesch. eum. 982> ἀντιφόνους ἄτας
<aesch. eum. 983> ἁρπαλίσαι πόλεως.
<aesch. eum. 984> χάρματα δ' ἀντιδιδοῖεν
<aesch. eum. 985> κοινοφιλεῖ διανοίᾳ,
<aesch. eum. 986> καὶ στυγεῖν μιᾷ φρενί:
<aesch. eum. 987> πολλῶν γὰρ τόδ' ἐν βροτοῖς ἄκος.
<aesch. eum. 988> ἆρα φρονοῦσιν γλώσσης ἀγαθῆς
<aesch. eum. 989> ὁδὸν εὑρίσκειν;
<aesch. eum. 990> ἐκ τῶν φοβερῶν τῶνδε προσώπων
<aesch. eum. 991> μέγα κέρδος ὁρῶ τοῖσδε πολίταις:
<aesch. eum. 992> τάσδε γὰρ εὔφρονας εὔφρονες αἰεὶ
<aesch. eum. 993> μέγα τιμῶντες καὶ γῆν καὶ πόλιν
<aesch. eum. 994> ὀρθοδίκαιον
<aesch. eum. 995> πρέψετε πάντως διάγοντες.
<aesch. eum. 996> χαίρετε χαίρετ' ἐν αἰσιμίαισι πλούτου.
<aesch. eum. 997> χαίρετ' ἀστικὸς λεώς,
<aesch. eum. 998> ἴκταρ ἥμενοι Διός,
<aesch. eum. 999> παρθένου φίλας φίλοι
<aesch. eum. 1000> σωφρονοῦντες ἐν χρόνῳ.
<aesch. eum. 1001> Παλλάδος δ' ὑπὸ πτεροῖς
<aesch. eum. 1002> ὄντας ἅζεται πατήρ.
<aesch. eum. 1003> χαίρετε χὐμεῖς: προτέραν δ' ἐμὲ χρὴ
<aesch. eum. 1004> στείχειν θαλάμους ἀποδείξουσαν
<aesch. eum. 1005> πρὸς φῶς ἱερὸν τῶνδε προπομπῶν.
<aesch. eum. 1006> ἴτε καὶ σφαγίων τῶνδ' ὑπὸ σεμνῶν
<aesch. eum. 1007> κατὰ γῆς σύμεναι τὸ μὲν ἀτηρὸν
<aesch. eum. 1008> χώρας κατέχειν, τὸ δὲ κερδαλέον
<aesch. eum. 1009> πέμπειν πόλεως ἐπὶ νίκῃ.
<aesch. eum. 1010> ὑμεῖς δ' ἡγεῖσθε, πολισσοῦχοι
<aesch. eum. 1011> παῖδες Κραναοῦ, ταῖσδε μετοίκοις.
<aesch. eum. 1012> εἴη δ' ἀγαθῶν
<aesch. eum. 1013> ἀγαθὴ διάνοια πολίταις.
<aesch. eum. 1014> χαίρετε, χαίρετε δ' αὖθις, ἐπανδιπλάζω,
<aesch. eum. 1015> πάντες οἱ κατὰ πτόλιν,
<aesch. eum. 1016> δαίμονές τε καὶ βροτοί,
<aesch. eum. 1017> Παλλάδος πόλιν νέμον-
<aesch. eum. 1018> τες: μετοικίαν δ' ἐμὴν
<aesch. eum. 1019> εὖ σέβοντες οὔτι μέμ-
<aesch. eum. 1020> ψεσθε συμφορὰς βίου.
<aesch. eum. 1021> αἰνῶ τε μύθους τῶνδε τῶν κατευγμάτων
<aesch. eum. 1022> πέμψω τε φέγγει λαμπάδων σελασφόρων
<aesch. eum. 1023> εἰς τοὺς ἔνερθε καὶ κατὰ χθονὸς τόπους
<aesch. eum. 1024> ξὺν προσπόλοισιν, αἵτε φρουροῦσιν βρέτας
<aesch. eum. 1025> τοὐμὸν δικαίως. ὄμμα γὰρ πάσης χθονὸς
<aesch. eum. 1026> Θησῇδος ἐξίκοιτ' ἂν εὐκλεὴς λόχος
<aesch. eum. 1027> παίδων, γυναικῶν, καὶ στόλος πρεσβυτίδων.
<aesch. eum. 1028> φοινικοβάπτοις ἐνδυτοῖς ἐσθήμασι
<aesch. eum. 1029> τιμᾶτε, καὶ τὸ φέγγος ὁρμάσθω πυρός,
<aesch. eum. 1030> ὅπως ἂν εὔφρων ἥδ' ὁμιλία χθονὸς
<aesch. eum. 1031> τὸ λοιπὸν εὐάνδροισι συμφοραῖς πρέπῃ.
<aesch. eum. 1032> βᾶτε δόμῳ, μεγάλαι φιλότιμοι
<aesch. eum. 1033> Νυκτὸς παῖδες ἄπαιδες, ὑπ' εὔφρονι πομπᾷ,
<aesch. eum. 1035> εὐφαμεῖτε δέ, χωρῖται,
<aesch. eum. 1036> γᾶς ὑπὸ κεύθεσιν ὠγυγίοισιν,
<aesch. eum. 1037> καὶ τιμαῖς καὶ θυσίαις περίσεπτα τυχοῦσαι,
<aesch. eum. 1038> εὐφαμεῖτε δὲ πανδαμεί.
<aesch. eum. 1040> ἵλαοι δὲ καὶ σύμφρονες γᾷ
<aesch. eum. 1041> δεῦρ' ἴτε, σεμναί, ξὺν πυριδάπτῳ
<aesch. eum. 1042> λαμπάδι τερπόμεναι καθ' ὁδόν.
<aesch. eum. 1043> ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς.
<aesch. eum. 1044> σπονδαὶ δ' ἐς τὸ πᾶν ἐκ μετοίκων
<aesch. eum. 1045> Παλλάδος ἀστοῖς. Ζεὺς ὁ πανόπτας
<aesch. eum. 1046> οὕτω Μοῖρά τε συγκατέβα.
<aesch. eum. 1047> ὀλολύξατε νῦν ἐπὶ μολπαῖς.