texts/aristophanes.lysistrata.tess

<aristoph. lys. 1> ἀλλ' εἴ τις ἐς Βακχεῖον αὐτὰς ἐκάλεσεν,
<aristoph. lys. 2> ἢ 'ς Πανὸς ἢ 'πὶ Κωλιάδ' ἢ 'ς Γενετυλλίδος,
<aristoph. lys. 3> οὐδ' ἂν διελθεῖν ἦν ἂν ὑπὸ τῶν τυμπάνων.
<aristoph. lys. 4> νῦν δ' οὐδεμία πάρεστιν ἐνταυθοῖ γυνή:
<aristoph. lys. 5> πλὴν ἥ γ' ἐμὴ κωμῆτις ἥδ' ἐξέρχεται.
<aristoph. lys. 6> χαῖρ' ὦ Καλονίκη.   καὶ σύ γ' ὦ Λυσιστράτη.
<aristoph. lys. 7> τί συντετάραξαι; μὴ σκυθρώπαζ' ὦ τέκνον.
<aristoph. lys. 8> οὐ γὰρ πρέπει σοι τοξοποιεῖν τὰς ὀφρῦς.
<aristoph. lys. 9> ἀλλ' ὦ Καλονίκη κάομαι τὴν καρδίαν,
<aristoph. lys. 10> καὶ πόλλ' ὑπὲρ ἡμῶν τῶν γυναικῶν ἄχθομαι,
<aristoph. lys. 11> ὁτιὴ παρὰ μὲν τοῖς ἀνδράσιν νενομίσμεθα
<aristoph. lys. 12> εἶναι πανοῦργοι—   καὶ γάρ ἐσμεν νὴ Δία.
<aristoph. lys. 13> εἰρημένον δ' αὐταῖς ἀπαντᾶν ἐνθάδε
<aristoph. lys. 14> βουλευσομέναισιν οὐ περὶ φαύλου πράγματος,
<aristoph. lys. 15> εὕδουσι κοὐχ ἥκουσιν.   ἀλλ' ὦ φιλτάτη
<aristoph. lys. 16> ἥξουσι: χαλεπή τοι γυναικῶν ἔξοδος.
<aristoph. lys. 17> ἡ μὲν γὰρ ἡμῶν περὶ τὸν ἄνδρ' ἐκύπτασεν,
<aristoph. lys. 18> ἡ δ' οἰκέτην ἤγειρεν, ἡ δὲ παιδίον
<aristoph. lys. 19> κατέκλινεν, ἡ δ' ἔλουσεν, ἡ δ' ἐψώμισεν.
<aristoph. lys. 20> ἀλλ' ἕτερά τἄρ' ἦν τῶνδε προὐργιαίτερα
<aristoph. lys. 21> αὐταῖς.   τί δ' ἐστὶν ὦ φίλη Λυσιστράτη,
<aristoph. lys. 22> ἐφ' ὅ τι ποθ' ἡμᾶς τὰς γυναῖκας συγκαλεῖς;
<aristoph. lys. 23> τί τὸ πρᾶγμα; πηλίκον τι;   μέγα.   μῶν καὶ παχύ;
<aristoph. lys. 24> καὶ νὴ Δία παχύ.   κᾆτα πῶς οὐχ ἥκομεν;
<aristoph. lys. 25> οὐχ οὗτος ὁ τρόπος: ταχὺ γὰρ ἂν ξυνήλθομεν.
<aristoph. lys. 26> ἀλλ' ἔστιν ὑπ' ἐμοῦ πρᾶγμ' ἀνεζητημένον
<aristoph. lys. 27> πολλαῖσί τ' ἀγρυπνίαισιν ἐρριπτασμένον.
<aristoph. lys. 28> ἦ πού τι λεπτόν ἐστι τοὐρριπτασμένον.
<aristoph. lys. 29> οὕτω γε λεπτὸν ὥσθ' ὅλης τῆς ̔Ελλάδος
<aristoph. lys. 30> ἐν ταῖς γυναιξίν ἐστιν ἡ σωτηρία.
<aristoph. lys. 31> ἐν ταῖς γυναιξίν; ἐπ' ὀλίγου γ' ὠχεῖτ' ἄρα.
<aristoph. lys. 32> ὡς ἔστ' ἐν ἡμῖν τῆς πόλεως τὰ πράγματα,
<aristoph. lys. 33> ἢ μηκέτ' εἶναι μήτε Πελοποννησίους—
<aristoph. lys. 34> βέλτιστα τοίνυν μηκέτ' εἶναι νὴ Δία.
<aristoph. lys. 35> Βοιωτίους τε πάντας ἐξολωλέναι.
<aristoph. lys. 36> μὴ δῆτα πάντας γ', ἀλλ' ἄφελε τὰς ἐγχέλεις.
<aristoph. lys. 37> περὶ τῶν ̓Αθηνῶν δ' οὐκ ἐπιγλωττήσομαι
<aristoph. lys. 38> τοιοῦτον οὐδέν: ἀλλ' ὑπονόησον σύ μοι.
<aristoph. lys. 39> ἢν δὲ ξυνέλθως' αἱ γυναῖκες ἐνθάδε
<aristoph. lys. 40> αἵ τ' ἐκ Βοιωτῶν αἵ τε Πελοποννησίων
<aristoph. lys. 41> ἡμεῖς τε, κοινῇ σώσομεν τὴν ̔Ελλάδα.
<aristoph. lys. 42> τί δ' ἂν γυναῖκες φρόνιμον ἐργασαίατο
<aristoph. lys. 43> ἢ λαμπρόν, αἳ καθήμεθ' ἐξηνθισμέναι,
<aristoph. lys. 44> κροκωτοφοροῦσαι καὶ κεκαλλωπισμέναι
<aristoph. lys. 45> καὶ Κιμμερίκ' ὀρθοστάδια καὶ περιβαρίδας;
<aristoph. lys. 46> ταῦτ' αὐτὰ γάρ τοι κἄσθ' ἃ σώσειν προσδοκῶ,
<aristoph. lys. 47> τὰ κροκωτίδια καὶ τὰ μύρα χαἰ περιβαρίδες
<aristoph. lys. 48> χἤγχουσα καὶ τὰ διαφανῆ χιτώνια.
<aristoph. lys. 49> τίνα δὴ τρόπον ποθ';   ὥστε τῶν νῦν μηδένα
<aristoph. lys. 50> ἀνδρῶν ἐπ' ἀλλήλοισιν ἄρεσθαι δόρυ—
<aristoph. lys. 51> κροκωτὸν ἄρα νὴ τὼ θεὼ 'γὼ βάψομαι.
<aristoph. lys. 52> μηδ' ἀσπίδα λαβεῖν—   Κιμμερικὸν ἐνδύσομαι.
<aristoph. lys. 53> μηδὲ ξιφίδιον.   κτήσομαι περιβαρίδας.
<aristoph. lys. 54> ἆρ' οὐ παρεῖναι τὰς γυναῖκας δῆτ' ἐχρῆν;
<aristoph. lys. 55> οὐ γὰρ μὰ Δί' ἀλλὰ πετομένας ἥκειν πάλαι.
<aristoph. lys. 56> ἀλλ' ὦ μέλ' ὄψει τοι σφόδρ' αὐτὰς ̓Αττικάς,
<aristoph. lys. 57> ἅπαντα δρώσας τοῦ δέοντος ὕστερον.
<aristoph. lys. 58> ἀλλ' οὐδὲ Παράλων οὐδεμία γυνὴ πάρα,
<aristoph. lys. 59> οὐδ' ἐκ Σαλαμῖνος.   ἀλλ' ἐκεῖναί γ' οἶδ' ὅτι
<aristoph. lys. 60> ἐπὶ τῶν κελήτων διαβεβήκας' ὄρθριαι.
<aristoph. lys. 61> οὐδ' ἃς προσεδόκων κἀλογιζόμην ἐγὼ
<aristoph. lys. 62> πρώτας παρέσεσθαι δεῦρο τὰς ̓Αχαρνέων
<aristoph. lys. 63> γυναῖκας, οὐχ ἥκουσιν.   ἡ γοῦν Θεογένους
<aristoph. lys. 64> ὡς δεῦρ' ἰοῦσα θοὐκάταιον ἤρετο.
<aristoph. lys. 65> ἀτὰρ αἵδε καὶ δή σοι προσέρχονταί τινες.
<aristoph. lys. 66> αἱδί θ' ἕτεραι χωροῦσί τινες.   ἰοὺ ἰού,
<aristoph. lys. 67> πόθεν εἰσίν;   ̓Αναγυρουντόθεν.   νὴ τὸν Δία:
<aristoph. lys. 68> ὁ γοῦν ἀνάγυρός μοι κεκινῆσθαι δοκεῖ.
<aristoph. lys. 69> μῶν ὕστεραι πάρεσμεν ὦ Λυσιστράτη;
<aristoph. lys. 70> τί φῄς; τί σιγᾷς;   οὔ ς' ἐπαινῶ Μυρρίνη
<aristoph. lys. 71> ἥκουσαν ἄρτι περὶ τοιούτου πράγματος.
<aristoph. lys. 72> μόλις γὰρ ηὗρον ἐν σκότῳ τὸ ζώνιον.
<aristoph. lys. 73> ἀλλ' εἴ τι πάνυ δεῖ, ταῖς παρούσαισιν λέγε.
<aristoph. lys. 74> μὰ Δί' ἀλλ' ἐπαναμείνωμεν ὀλίγου γ' οὕνεκα
<aristoph. lys. 75> τάς τ' ἐκ Βοιωτῶν τάς τε Πελοποννησίων
<aristoph. lys. 76> γυναῖκας ἐλθεῖν.   πολὺ σὺ κάλλιον λέγεις.
<aristoph. lys. 77> ἡδὶ δὲ καὶ δὴ Λαμπιτὼ προσέρχεται.
<aristoph. lys. 78> ὦ φιλτάτη Λάκαινα χαῖρε Λαμπιτοῖ.
<aristoph. lys. 79> οἷον τὸ κάλλος γλυκυτάτη σου φαίνεται.
<aristoph. lys. 80> ὡς δ' εὐχροεῖς, ὡς δὲ σφριγᾷ τὸ σῶμά σου.
<aristoph. lys. 81> κἂν ταῦρον ἄγχοις.   μάλα γ' οἰῶ ναὶ τὼ σιώ:
<aristoph. lys. 82> γυμνάδδομαι γὰρ καὶ ποτὶ πυγὰν ἅλλομαι.
<aristoph. lys. 83> ὡς δὴ καλὸν τὸ χρῆμα τιτθίων ἔχεις.
<aristoph. lys. 84> ᾇπερ ἱερεῖόν τοί μ' ὑποψαλάσσετε.
<aristoph. lys. 85> ἡδὶ δὲ ποδαπή 'σθ' ἡ νεᾶνις ἡτέρα;
<aristoph. lys. 86> πρέσβειρά τοι ναὶ τὼ σιὼ Βοιωτία
<aristoph. lys. 87> ἵκει ποθ' ὑμέ.   νὴ μὰ Δία Βοιωτία,
<aristoph. lys. 88> καλόν γ' ἔχουσα τὸ πεδίον.   καὶ νὴ Δία
<aristoph. lys. 89> κομψότατα τὴν βληχώ γε παρατετιλμένη.
<aristoph. lys. 90> τίς δ' ἡτέρα παῖς;   χαί̈α ναὶ τὼ σιώ,
<aristoph. lys. 91> Κορινθία δ' αὖ.   χαί̈α νὴ τὸν Δία
<aristoph. lys. 92> δήλη 'στὶν οὖσα ταυταγὶ τἀντευθενί.
<aristoph. lys. 93> τίς δ' αὖ ξυναλίαξε τόνδε τὸν στόλον
<aristoph. lys. 94> τὸν τᾶν γυναικῶν;   ἥδ' ἐγώ.   μύσιδδέ τοι
<aristoph. lys. 95> ὅ τι λῇς ποθ' ἁμέ.   νὴ Δί' ὦ φίλη γύναι,
<aristoph. lys. 96> λέγε δῆτα τὸ σπουδαῖον ὅ τι τοῦτ' ἐστί σοι.
<aristoph. lys. 97> λέγοιμ' ἂν ἤδη. πρὶν λέγειν δ', ὑμᾶς τοδὶ
<aristoph. lys. 98> ἐπερήσομαί τι μικρόν.   ὅ τι βούλει γε σύ.
<aristoph. lys. 99> τοὺς πατέρας οὐ ποθεῖτε τοὺς τῶν παιδίων
<aristoph. lys. 100> ἐπὶ στρατιᾶς ἀπόντας; εὖ γὰρ οἶδ' ὅτι
<aristoph. lys. 101> πάσαισιν ὑμῖν ἐστιν ἀποδημῶν ἀνήρ.
<aristoph. lys. 102> ὁ γοῦν ἐμὸς ἀνὴρ πέντε μῆνας ὦ τάλαν
<aristoph. lys. 103> ἄπεστιν ἐπὶ Θρᾴκης φυλάττων Εὐκράτη.
<aristoph. lys. 104> ὁ δ' ἐμός γε τελέους ἑπτὰ μῆνας ἐν Πύλῳ.
<aristoph. lys. 105> ὁ δ' ἐμός γα καἴ κ' ἐκ τᾶς ταγᾶς ἔλσῃ ποκά,
<aristoph. lys. 106> πορπακισάμενος φροῦδος ἀμπτάμενος ἔβα.
<aristoph. lys. 107> ἀλλ' οὐδὲ μοιχοῦ καταλέλειπται φεψάλυξ.
<aristoph. lys. 108> ἐξ οὗ γὰρ ἡμᾶς προὔδοσαν Μιλήσιοι,
<aristoph. lys. 109> οὐκ εἶδον οὐδ' ὄλισβον ὀκτωδάκτυλον,
<aristoph. lys. 110> ὃς ἦν ἂν ἡμῖν σκυτίνη 'πικουρία.
<aristoph. lys. 111> ἐθέλοιτ' ἂν οὖν, εἰ μηχανὴν εὕροιμ' ἐγώ,
<aristoph. lys. 112> μετ' ἐμοῦ καταλῦσαι τὸν πόλεμον;   νὴ τὼ θεώ:
<aristoph. lys. 113> ἔγωγ' ἂν οὖν κἂν εἴ με χρείη τοὔγκυκλον
<aristoph. lys. 114> τουτὶ καταθεῖσαν ἐκπιεῖν αὐθημερόν.
<aristoph. lys. 115> ἐγὼ δέ γ' ἂν κἂν ὡσπερεὶ ψῆτταν δοκῶ
<aristoph. lys. 116> δοῦναι ἂν ἐμαυτῆς παρατεμοῦσα θἤμισυ.
<aristoph. lys. 117> ἐγὼ δὲ καί κα ποττὸ Ταύ̈γετόν γ' ἄνω
<aristoph. lys. 118> ἔλσοιμ' ὅπᾳ μέλλοιμί γ' εἰράναν ἰδεῖν.
<aristoph. lys. 119> λέγοιμ' ἄν: οὐ δεῖ γὰρ κεκρύφθαι τὸν λόγον.
<aristoph. lys. 120> ἡμῖν γὰρ ὦ γυναῖκες, εἴπερ μέλλομεν
<aristoph. lys. 121> ἀναγκάσειν τοὺς ἄνδρας εἰρήνην ἄγειν,
<aristoph. lys. 122> ἀφεκτέ' ἐστὶ—   τοῦ; φράσον.   ποιήσετ' οὖν;
<aristoph. lys. 123> ποιήσομεν, κἂν ἀποθανεῖν ἡμᾶς δέῃ.
<aristoph. lys. 124> ἀφεκτέα τοίνυν ἐστὶν ἡμῖν τοῦ πέους.
<aristoph. lys. 125> τί μοι μεταστρέφεσθε; ποῖ βαδίζετε;
<aristoph. lys. 126> αὗται τί μοιμυᾶτε κἀνανεύετε;
<aristoph. lys. 127> τί χρὼς τέτραπται; τί δάκρυον κατείβεται;
<aristoph. lys. 128> ποιήσετ' ἢ οὐ ποιήσετ'; ἢ τί μέλλετε;
<aristoph. lys. 129> οὐκ ἂν ποιήσαιμ', ἀλλ' ὁ πόλεμος ἑρπέτω.
<aristoph. lys. 130> μὰ Δί' οὐδ' ἐγὼ γάρ, ἀλλ' ὁ πόλεμος ἑρπέτω.
<aristoph. lys. 131> ταυτὶ σὺ λέγεις ὦ ψῆττα; καὶ μὴν ἄρτι γε
<aristoph. lys. 132> ἔφησθα σαυτῆς κἂν παρατεμεῖν θἤμισυ.
<aristoph. lys. 133> ἄλλ' ἄλλ' ὅ τι βούλει: κἄν με χρῇ διὰ τοῦ πυρὸς
<aristoph. lys. 134> ἐθέλω βαδίζειν: τοῦτο μᾶλλον τοῦ πέους.
<aristoph. lys. 135> οὐδὲν γὰρ οἷον ὦ φίλη Λυσιστράτη.
<aristoph. lys. 136> τί δαὶ σύ;   κἀγὼ βούλομαι διὰ τοῦ πυρός.
<aristoph. lys. 137> ὦ παγκατάπυγον θἠμέτερον ἅπαν γένος,
<aristoph. lys. 138> οὐκ ἐτὸς ἀφ' ἡμῶν εἰσιν αἱ τραγῳδίαι.
<aristoph. lys. 139> οὐδὲν γάρ ἐσμεν πλὴν Ποσειδῶν καὶ σκάφη.
<aristoph. lys. 140> ἀλλ' ὦ φίλη Λάκαινα, σὺ γὰρ ἐὰν γένῃ
<aristoph. lys. 141> μόνη μετ' ἐμοῦ, τὸ πρᾶγμ' ἀνασωσαίμεσθ' ἔτ' ἄν,
<aristoph. lys. 142> ξυμψήφισαί μοι.   χαλεπὰ μὲν ναὶ τὼ σιὼ
<aristoph. lys. 143> γυναῖκάς ἐσθ' ὑπνῶν ἄνευ ψωλᾶς μόνας.
<aristoph. lys. 144> ὅμως γα μάν: δεῖ τᾶς γὰρ εἰράνας μάλ' αὖ.
<aristoph. lys. 145> ὦ φιλτάτη σὺ καὶ μόνη τούτων γυνή.
<aristoph. lys. 146> εἰ δ' ὡς μάλιστ' ἀπεχοίμεθ' οὗ σὺ δὴ λέγεις,
<aristoph. lys. 147> ὃ μὴ γένοιτο, μᾶλλον ἂν διὰ τουτογὶ
<aristoph. lys. 148> γένοιτ' ἂν εἰρήνη;   πολύ γε νὴ τὼ θεώ.
<aristoph. lys. 149> εἰ γὰρ καθοίμεθ' ἔνδον ἐντετριμμέναι,
<aristoph. lys. 150> κἀν τοῖς χιτωνίοισι τοῖς ̓Αμοργίνοις
<aristoph. lys. 151> γυμναὶ παρίοιμεν δέλτα παρατετιλμέναι,
<aristoph. lys. 152> στύοιντο δ' ἅνδρες κἀπιθυμοῖεν σπλεκοῦν,
<aristoph. lys. 153> ἡμεῖς δὲ μὴ προσίοιμεν ἀλλ' ἀπεχοίμεθα,
<aristoph. lys. 154> σπονδὰς ποιήσαιντ' ἂν ταχέως, εὖ οἶδ' ὅτι.
<aristoph. lys. 155> ὁ γῶν Μενέλαος τᾶς ̔Ελένας τὰ μᾶλά πᾳ
<aristoph. lys. 156> γυμνᾶς παραϊδὼν ἐξέβαλ', οἰῶ, τὸ ξίφος.
<aristoph. lys. 157> τί δ' ἢν ἀφιῶς' ἅνδρες ἡμᾶς ὦ μέλε;
<aristoph. lys. 158> τὸ τοῦ Φερεκράτους, κύνα δέρειν δεδαρμένην.
<aristoph. lys. 159> φλυαρία ταῦτ' ἐστὶ τὰ μεμιμημένα.
<aristoph. lys. 160> ἐὰν λαβόντες δ' ἐς τὸ δωμάτιον βίᾳ
<aristoph. lys. 161> ἕλκωσιν ἡμᾶς;   ἀντέχου σὺ τῶν θυρῶν.
<aristoph. lys. 162> ἐὰν δὲ τύπτωσιν;   παρέχειν χρὴ κακὰ κακῶς.
<aristoph. lys. 163> οὐ γὰρ ἔνι τούτοις ἡδονὴ τοῖς πρὸς βίαν.
<aristoph. lys. 164> κἄλλως ὀδυνᾶν χρή: κἀμέλει ταχέως πάνυ
<aristoph. lys. 165> ἀπεροῦσιν. οὐ γὰρ οὐδέποτ' εὐφρανθήσεται
<aristoph. lys. 166> ἀνήρ, ἐὰν μὴ τῇ γυναικὶ συμφέρῃ.
<aristoph. lys. 167> εἴ τοι δοκεῖ σφῷν ταῦτα, χἠμῖν ξυνδοκεῖ.
<aristoph. lys. 168> καὶ τὼς μὲν ἁμῶν ἄνδρας ἁμὲς πείσομες
<aristoph. lys. 169> παντᾷ δικαίως ἄδολον εἰράναν ἄγειν:
<aristoph. lys. 170> τὸν τῶν ̓Ασαναίων γα μὰν ῥυάχετον
<aristoph. lys. 171> πᾷ κά τις ἀμπείσειεν αὖ μὴ πλαδδιῆν;
<aristoph. lys. 172> ἡμεῖς ἀμέλει σοι τά γε παρ' ἡμῖν πείσομεν.
<aristoph. lys. 173> οὐχ ἇς πόδας κ' ἔχωντι ταὶ τριήρεες,
<aristoph. lys. 174> καὶ τὠργύριον τὤβυσσον ᾖ πὰρ τᾷ σιῷ.
<aristoph. lys. 175> ἀλλ' ἔστι καὶ τοῦτ' εὖ παρεσκευασμένον:
<aristoph. lys. 176> καταληψόμεθα γὰρ τὴν ἀκρόπολιν τήμερον.
<aristoph. lys. 177> ταῖς πρεσβυτάταις γὰρ προστέτακται τοῦτο δρᾶν,
<aristoph. lys. 178> ἕως ἂν ἡμεῖς ταῦτα συντιθώμεθα,
<aristoph. lys. 179> θύειν δοκούσαις καταλαβεῖν τὴν ἀκρόπολιν.
<aristoph. lys. 180> παντᾷ κ' ἔχοι, καὶ τᾷδε γὰρ λέγεις καλῶς.
<aristoph. lys. 181> τί δῆτα ταῦτ' οὐχ ὡς τάχιστ' ὦ Λαμπιτοῖ
<aristoph. lys. 182> ξυνωμόσαμεν, ὅπως ἂν ἀρρήκτως ἔχῃ;
<aristoph. lys. 183> πάρφαινε μὰν τὸν ὅρκον, ὡς ὀμιόμεθα.
<aristoph. lys. 184> καλῶς λέγεις. ποῦ 'σθ' ἡ Σκύθαινα; ποῖ βλέπεις;
<aristoph. lys. 185> θὲς ἐς τὸ πρόσθεν ὑπτίαν τὴν ἀσπίδα,
<aristoph. lys. 186> καί μοι δότω τὰ τόμιά τις.   Λυσιστράτη
<aristoph. lys. 187> τίν' ὅρκον ὁρκώσεις ποθ' ἡμᾶς;   ὅντινα;
<aristoph. lys. 188> εἰς ἀσπίδ', ὥσπερ φάς' ἐν Αἰσχύλῳ ποτέ,
<aristoph. lys. 189> μηλοσφαγούσας.   μὴ σύ γ' ὦ Λυσιστράτη
<aristoph. lys. 190> εἰς ἀσπίδ' ὀμόσῃς μηδὲν εἰρήνης πέρι.
<aristoph. lys. 191> τίς ἂν οὖν γένοιτ' ἂν ὅρκος;   εἰ λευκόν ποθεν
<aristoph. lys. 192> ἵππον λαβοῦσαι τόμιον ἐντεμοίμεθα.
<aristoph. lys. 193> ποῖ λευκὸν ἵππον;   ἀλλὰ πῶς ὀμούμεθα
<aristoph. lys. 194> ἡμεῖς;   ἐγώ σοι νὴ Δί', ἢν βούλῃ, φράσω.
<aristoph. lys. 195> θεῖσαι μέλαιναν κύλικα μεγάλην ὑπτίαν,
<aristoph. lys. 196> μηλοσφαγοῦσαι Θάσιον οἴνου σταμνίον
<aristoph. lys. 197> ὀμόσωμεν ἐς τὴν κύλικα μὴ 'πιχεῖν ὕδωρ.
<aristoph. lys. 198> φεῦ δᾶ τὸν ὅρκον ἄφατον ὡς ἐπαινίω.
<aristoph. lys. 199> φερέτω κύλικά τις ἔνδοθεν καὶ σταμνίον.
<aristoph. lys. 200> ὦ φίλταται γυναῖκες, ὁ κεραμεὼν ὅσος.
<aristoph. lys. 201> ταύτην μὲν ἄν τις εὐθὺς ἡσθείη λαβών.
<aristoph. lys. 202> καταθεῖσα ταύτην προσλαβοῦ μοι τοῦ κάπρου.
<aristoph. lys. 203> δέσποινα Πειθοῖ καὶ κύλιξ φιλοτησία,
<aristoph. lys. 204> τὰ σφάγια δέξαι ταῖς γυναιξὶν εὐμενής.
<aristoph. lys. 205> εὔχρων γε θαἶμα κἀποπυτίζει καλῶς.
<aristoph. lys. 206> καὶ μὰν ποτόδδει γ' ἁδὺ ναὶ τὸν Κάστορα.
<aristoph. lys. 207> ἐᾶτε πρώτην μ' ὦ γυναῖκες ὀμνύναι.
<aristoph. lys. 208> μὰ τὴν ̓Αφροδίτην οὔκ, ἐάν γε μὴ λάχῃς.
<aristoph. lys. 209> λάζυσθε πᾶσαι τῆς κύλικος ὦ Λαμπιτοῖ:
<aristoph. lys. 210> λεγέτω δ' ὑπὲρ ὑμῶν μί' ἅπερ ἂν κἀγὼ λέγω:
<aristoph. lys. 211> ὑμεῖς δ' ἐπομεῖσθε ταὐτὰ κἀμπεδώσετε.
<aristoph. lys. 212> οὐκ ἔστιν οὐδεὶς οὔτε μοιχὸς οὔτ' ἀνήρ—
<aristoph. lys. 213> οὐκ ἔστιν οὐδεὶς οὔτε μοιχὸς οὔτ' ἀνήρ—
<aristoph. lys. 214> ὅστις πρὸς ἐμὲ πρόσεισιν ἐστυκώς. λέγε.
<aristoph. lys. 215> ὅστις πρὸς ἐμὲ πρόσεισιν ἐστυκώς. παπαῖ
<aristoph. lys. 216> ὑπολύεταί μου τὰ γόνατ' ὦ Λυσιστράτη.
<aristoph. lys. 217> οἴκοι δ' ἀταυρώτη διάξω τὸν βίον—
<aristoph. lys. 218> οἴκοι δ' ἀταυρώτη διάξω τὸν βίον—
<aristoph. lys. 219> κροκωτοφοροῦσα καὶ κεκαλλωπισμένη,—
<aristoph. lys. 220> κροκωτοφοροῦσα καὶ κεκαλλωπισμένη,—
<aristoph. lys. 221> ὅπως ἂν ἁνὴρ ἐπιτυφῇ μάλιστά μου:
<aristoph. lys. 222> ὅπως ἂν ἁνὴρ ἐπιτυφῇ μάλιστά μου:
<aristoph. lys. 223> κοὐδέποθ' ἑκοῦσα τἀνδρὶ τὠμῷ πείσομαι.
<aristoph. lys. 224> κοὐδέποθ' ἑκοῦσα τἀνδρὶ τὠμῷ πείσομαι.
<aristoph. lys. 225> ἐὰν δέ μ' ἄκουσαν βιάζηται βίᾳ,—
<aristoph. lys. 226> ἐὰν δέ μ' ἄκουσαν βιάζηται βίᾳ,—
<aristoph. lys. 227> κακῶς παρέξω κοὐχὶ προσκινήσομαι.
<aristoph. lys. 228> κακῶς παρέξω κοὐχὶ προσκινήσομαι.
<aristoph. lys. 229> οὐ πρὸς τὸν ὄροφον ἀνατενῶ τὼ Περσικά.
<aristoph. lys. 230> οὐ πρὸς τὸν ὄροφον ἀνατενῶ τὼ Περσικά.
<aristoph. lys. 231> οὐ στήσομαι λέαιν' ἐπὶ τυροκνήστιδος.
<aristoph. lys. 232> οὐ στήσομαι λέαιν' ἐπὶ τυροκνήστιδος.
<aristoph. lys. 233> ταῦτ' ἐμπεδοῦσα μὲν πίοιμ' ἐντευθενί:
<aristoph. lys. 234> ταῦτ' ἐμπεδοῦσα μὲν πίοιμ' ἐντευθενί:
<aristoph. lys. 235> εἰ δὲ παραβαίην, ὕδατος ἐμπλῇθ' ἡ κύλιξ.
<aristoph. lys. 236> εἰ δὲ παραβαίην, ὕδατος ἐμπλῇθ' ἡ κύλιξ.
<aristoph. lys. 237> συνεπόμνυθ' ὑμεῖς ταῦτα πᾶσαι;   νὴ Δία.
<aristoph. lys. 238> φέρ' ἐγὼ καθαγίσω τήνδε.   τὸ μέρος γ' ὦ φίλη,
<aristoph. lys. 239> ὅπως ἂν ὦμεν εὐθὺς ἀλλήλων φίλαι.
<aristoph. lys. 240> τίς ὡλολυγά;   τοῦτ' ἐκεῖν' οὑγὼ 'λεγον:
<aristoph. lys. 241> αἱ γὰρ γυναῖκες τὴν ἀκρόπολιν τῆς θεοῦ
<aristoph. lys. 242> ἤδη κατειλήφασιν. ἀλλ' ὦ Λαμπιτοῖ
<aristoph. lys. 243> σὺ μὲν βάδιζε καὶ τὰ παρ' ὑμῶν εὖ τίθει,
<aristoph. lys. 244> τασδὶ δ' ὁμήρους κατάλιφ' ἡμῖν ἐνθάδε:
<aristoph. lys. 245> ἡμεῖς δὲ ταῖς ἄλλαισι ταῖσιν ἐν πόλει
<aristoph. lys. 246> ξυνεμβάλωμεν εἰσιοῦσαι τοὺς μοχλούς.
<aristoph. lys. 247> οὔκουν ἐφ' ἡμᾶς ξυμβοηθήσειν οἴει
<aristoph. lys. 248> τοὺς ἄνδρας εὐθύς;   ὀλίγον αὐτῶν μοι μέλει.
<aristoph. lys. 249> οὐ γὰρ τοσαύτας οὔτ' ἀπειλὰς οὔτε πῦρ
<aristoph. lys. 250> ἥξους' ἔχοντες ὥστ' ἀνοῖξαι τὰς πύλας
<aristoph. lys. 251> ταύτας, ἐὰν μὴ 'φ' οἷσιν ἡμεῖς εἴπομεν.
<aristoph. lys. 252> μὰ τὴν ̓Αφροδίτην οὐδέποτέ γ': ἄλλως γὰρ ἂν
<aristoph. lys. 253> ἄμαχοι γυναῖκες καὶ μιαραὶ κεκλῄμεθ' ἄν.
<aristoph. lys. 254> χώρει Δράκης, ἡγοῦ βάδην, εἰ καὶ τὸν ὦμον ἀλγεῖς
<aristoph. lys. 255> κορμοῦ τοσουτονὶ βάρος χλωρᾶς φέρων ἐλάας.
<aristoph. lys. 256> ἦ πόλλ' ἄελπτ' ἔνεστιν ἐν τῷ μακρῷ βίῳ φεῦ,
<aristoph. lys. 257> ἐπεὶ τίς ἄν ποτ' ἤλπις' ὦ Στρυμόδωρ' ἀκοῦσαι
<aristoph. lys. 260> γυναῖκας, ἃς ἐβόσκομεν
<aristoph. lys. 261> κατ' οἶκον ἐμφανὲς κακόν,
<aristoph. lys. 262> κατὰ μὲν ἅγιον ἔχειν βρέτας,
<aristoph. lys. 263> κατὰ δ' ἀκρόπολιν ἐμὰν λαβεῖν
<aristoph. lys. 264> μοχλοῖς δὲ καὶ κλῄθροισι
<aristoph. lys. 265> τὰ προπύλαια πακτοῦν;
<aristoph. lys. 266> ἀλλ' ὡς τάχιστα πρὸς πόλιν σπεύσωμεν ὦ Φιλοῦργε,
<aristoph. lys. 267> ὅπως ἄν, αὐταῖς ἐν κύκλῳ θέντες τὰ πρέμνα ταυτί,
<aristoph. lys. 268> ὅσαι τὸ πρᾶγμα τοῦτ' ἐνεστήσαντο καὶ μετῆλθον,
<aristoph. lys. 269> μίαν πυρὰν νήσαντες ἐμπρήσωμεν αὐτόχειρες
<aristoph. lys. 270> πάσας, ὑπὸ ψήφου μιᾶς, πρώτην δὲ τὴν Λύκωνος.
<aristoph. lys. 271> οὐ γὰρ μὰ τὴν Δήμητρ' ἐμοῦ ζῶντος ἐγχανοῦνται:
<aristoph. lys. 272> ἐπεὶ οὐδὲ Κλεομένης, ὃς αὐτὴν κατέσχε πρῶτος,
<aristoph. lys. 275> ἀπῆθεν ἀψάλακτος, ἀλλ'
<aristoph. lys. 276> ὅμως Λακωνικὸν πνέων
<aristoph. lys. 277> ᾤχετο θὤπλα παραδοὺς ἐμοί,
<aristoph. lys. 278> σμικρὸν ἔχων πάνυ τριβώνιον,
<aristoph. lys. 279> πινῶν ῥυπῶν ἀπαράτιλτος,
<aristoph. lys. 280> ἓξ ἐτῶν ἄλουτος.
<aristoph. lys. 281> οὕτως ἐπολιόρκης' ἐγὼ τὸν ἄνδρ' ἐκεῖνον ὠμῶς
<aristoph. lys. 282> ἐφ' ἑπτακαίδεκ' ἀσπίδων πρὸς ταῖς πύλαις καθεύδων.
<aristoph. lys. 283> τασδὶ δὲ τὰς Εὐριπίδῃ θεοῖς τε πᾶσιν ἐχθρὰς
<aristoph. lys. 284> ἐγὼ οὐκ ἄρα σχήσω παρὼν τολμήματος τοσούτου;
<aristoph. lys. 285> μή νυν ἔτ' ἐν τῇ τετραπόλει τοὐμὸν τροπαῖον εἴη.
<aristoph. lys. 286> ἀλλ' αὐτὸ γάρ μοι τῆς ὁδοῦ
<aristoph. lys. 287> λοιπόν ἐστι χωρίον
<aristoph. lys. 288> τὸ πρὸς πόλιν τὸ σιμόν, οἷ σπουδὴν ἔχω:
<aristoph. lys. 289> χὤπως ποτ' ἐξαμπρεύσομεν
<aristoph. lys. 290> τοῦτ' ἄνευ κανθηλίου.
<aristoph. lys. 291> ὡς ἐμοῦ γε τὼ ξύλω τὸν ὦμον ἐξιπώκατον:
<aristoph. lys. 292> ἀλλ' ὅμως βαδιστέον,
<aristoph. lys. 293> καὶ τὸ πῦρ φυσητέον,
<aristoph. lys. 294> μή μ' ἀποσβεσθὲν λάθῃ πρὸς τῇ τελευτῇ τῆς ὁδοῦ.
<aristoph. lys. 295> φῦ φῦ.
<aristoph. lys. 295> ἰοὺ ἰοὺ τοῦ καπνοῦ.
<aristoph. lys. 296> ὡς δεινὸν ὦναξ ̔Ηράκλεις
<aristoph. lys. 297> προσπεσόν μ' ἐκ τῆς χύτρας
<aristoph. lys. 298> ὥσπερ κύων λυττῶσα τὠφθαλμὼ δάκνει:
<aristoph. lys. 299> κἄστιν γε Λήμνιον τὸ πῦρ
<aristoph. lys. 300> τοῦτο πάσῃ μηχανῇ.
<aristoph. lys. 301> οὐ γὰρ ἄν ποθ' ὧδ' ὀδὰξ ἔβρυκε τὰς λήμας ἐμοῦ.
<aristoph. lys. 302> σπεῦδε πρόσθεν ἐς πόλιν
<aristoph. lys. 303> καὶ βοήθει τῇ θεῷ.
<aristoph. lys. 304> ἢ πότ' αὐτῇ μᾶλλον ἢ νῦν ὦ Λάχης ἀρήξομεν;
<aristoph. lys. 305> φῦ φῦ.
<aristoph. lys. 305> ἰοὺ ἰοὺ τοῦ καπνοῦ.
<aristoph. lys. 306> τουτὶ τὸ πῦρ ἐγρήγορεν θεῶν ἕκατι καὶ ζῇ.
<aristoph. lys. 307> οὔκουν ἄν, εἰ τὼ μὲν ξύλω θείμεσθα πρῶτον αὐτοῦ,
<aristoph. lys. 308> τῆς ἀμπέλου δ' ἐς τὴν χύτραν τὸν φανὸν ἐγκαθέντες
<aristoph. lys. 309> ἅψαντες εἶτ' ἐς τὴν θύραν κριηδὸν ἐμπέσοιμεν;
<aristoph. lys. 310> κἂν μὴ καλούντων τοὺς μοχλοὺς χαλῶσιν αἱ γυναῖκες,
<aristoph. lys. 311> ἐμπιμπράναι χρὴ τὰς θύρας καὶ τῷ καπνῷ πιέζειν.
<aristoph. lys. 312> θώμεσθα δὴ τὸ φορτίον. φεῦ τοῦ καπνοῦ βαβαιάξ.
<aristoph. lys. 313> τίς ξυλλάβοιτ' ἂν τοῦ ξύλου τῶν ἐν Σάμῳ στρατη γῶν;
<aristoph. lys. 314> ταυτὶ μὲν ἤδη τὴν ῥάχιν θλίβοντά μου πέπαυται.
<aristoph. lys. 315> σὸν δ' ἔργον ἐστὶν ὦ χύτρα τὸν ἄνθρακ' ἐξεγείρειν,
<aristoph. lys. 316> τὴν λαμπάδ' ἡμμένην ὅπως πρώτιστ' ἐμοὶ προσοίσεις.
<aristoph. lys. 317> δέσποινα Νίκη ξυγγενοῦ τῶν τ' ἐν πόλει γυναικῶν
<aristoph. lys. 318> τοῦ νῦν παρεστῶτος θράσους θέσθαι τροπαῖον ἡμᾶς.
<aristoph. lys. 319> λιγνὺν δοκῶ μοι καθορᾶν καὶ καπνὸν ὦ γυναῖκες
<aristoph. lys. 320> ὥσπερ πυρὸς καομένου: σπευστέον ἐστὶ θᾶττον.
<aristoph. lys. 321> πέτου πέτου Νικοδίκη,
<aristoph. lys. 322> πρὶν ἐμπεπρῆσθαι Καλύκην
<aristoph. lys. 323> τε καὶ Κρίτυλλαν περιφυσήτω
<aristoph. lys. 324> †ὑπό τε νόμων † ἀργαλέων
<aristoph. lys. 325> ὑπό τε γερόντων ὀλέθρων.
<aristoph. lys. 326> ἀλλὰ φοβοῦμαι τόδε, μῶν ὑστερόπους βοηθῶ.
<aristoph. lys. 327> νῦν δὴ γὰρ ἐμπλησαμένη τὴν ὑδρίαν κνεφαία
<aristoph. lys. 328> μόλις ἀπὸ κρήνης ὑπ' ὄχλου καὶ θορύβου καὶ πατάγου
<aristoph. lys. 329> χυτρείου,
<aristoph. lys. 330> δούλαισιν ὠστιζομένη
<aristoph. lys. 332> στιγματίαις θ', ἁρπαλέως
<aristoph. lys. 333> ἀραμένη ταῖσιν ἐμαῖς
<aristoph. lys. 334> δημότισιν καομέναις
<aristoph. lys. 335> φέρους' ὕδωρ βοηθῶ.
<aristoph. lys. 336> ἤκουσα γὰρ τυφογέροντας
<aristoph. lys. 336> ἄνδρας ἔρρειν, στελέχη
<aristoph. lys. 337> φέροντας ὥσπερ βαλανεύσοντας
<aristoph. lys. 338> ἐς πόλιν ὡς τριτάλαντον βάρος,
<aristoph. lys. 339> δεινότατ' ἀπειλοῦντας ἐπῶν
<aristoph. lys. 340> ὡς πυρὶ χρὴ τὰς μυσαρὰς γυναῖκας ἀνθρακεύειν:
<aristoph. lys. 341> ἃς ὦ θεὰ μή ποτ' ἐγὼ πιμπραμένας ἴδοιμι,
<aristoph. lys. 342> ἀλλὰ πολέμου καὶ μανιῶν ῥυσαμένας ̔Ελλάδα καὶ
<aristoph. lys. 343> πολίτας,
<aristoph. lys. 344> ἐφ' οἷσπερ ὦ χρυσολόφα
<aristoph. lys. 345> πολιοῦχε σὰς ἔσχον ἕδρας.
<aristoph. lys. 346> καί σε καλῶ ξύμμαχον ὦ
<aristoph. lys. 347> Τριτογένει', εἴ τις ἐκείνας
<aristoph. lys. 348> ὑποπίμπρησιν ἀνήρ,
<aristoph. lys. 349> φέρειν ὕδωρ μεθ' ἡμῶν.
<aristoph. lys. 350> ἔασον ὦ. τουτὶ τί ἦν; ὦνδρες πόνῳ πόνηροι:
<aristoph. lys. 351> οὐ γάρ ποτ' ἂν χρηστοί γ' ἔδρων οὐδ' εὐσεβεῖς τάδ' ἄνδρες.
<aristoph. lys. 352> τουτὶ τὸ πρᾶγμ' ἡμῖν ἰδεῖν ἀπροσδόκητον ἥκει:
<aristoph. lys. 353> ἑσμὸς γυναικῶν οὑτοσὶ θύρασιν αὖ βοηθεῖ.
<aristoph. lys. 354> τί βδύλλεθ' ἡμᾶς; οὔ τί που πολλαὶ δοκοῦμεν εἶναι;
<aristoph. lys. 355> καὶ μὴν μέρος γ' ἡμῶν ὁρᾶτ' οὔπω τὸ μυριοστόν.
<aristoph. lys. 356> ὦ Φαιδρία ταύτας λαλεῖν ἐάσομεν τοσαυτί;
<aristoph. lys. 357> οὐ περικατᾶξαι τὸ ξύλον τύπτοντ' ἐχρῆν τιν' αὐταῖς;
<aristoph. lys. 358> θώμεσθα δὴ τὰς κάλπιδας χἠμεῖς χαμᾶζ', ὅπως ἂν
<aristoph. lys. 359> ἢν προσφέρῃ τὴν χεῖρά τις μὴ τοῦτό μ' ἐμποδίζῃ.
<aristoph. lys. 360> εἰ νὴ Δί' ἤδη τὰς γνάθους τούτων τις ἢ δὶς ἢ τρὶς
<aristoph. lys. 361> ἔκοψεν ὥσπερ Βουπάλου, φωνὴν ἂν οὐκ ἂν εἶχον.
<aristoph. lys. 362> καὶ μὴν ἰδοὺ παταξάτω τις: στᾶς' ἐγὼ παρέξω,
<aristoph. lys. 363> κοὐ μή ποτ' ἄλλη σου κύων τῶν ὄρχεων λάβηται.
<aristoph. lys. 364> εἰ μὴ σιωπήσει, θενών σου 'κκοκκιῶ τὸ γῆρας.
<aristoph. lys. 365> ἅψαι μόνον Στρατυλλίδος τῷ δακτύλῳ προσελθών.
<aristoph. lys. 366> τί δ' ἢν σποδῶ τοῖς κονδύλοις; τί μ' ἐργάσει τὸ δεινόν;
<aristoph. lys. 367> βρύκουσά σου τοὺς πλεύμονας καὶ τἄντερ' ἐξαμήσω.
<aristoph. lys. 368> οὐκ ἔστ' ἀνὴρ Εὐριπίδου σοφώτερος ποιητής:
<aristoph. lys. 369> οὐδὲν γὰρ οὕτω θρέμμ' ἀναιδές ἐστιν ὡς γυναῖκες.
<aristoph. lys. 370> αἰρώμεθ' ἡμεῖς θοὔδατος τὴν κάλπιν ὦ ̔Ροδίππη.
<aristoph. lys. 371> τί δ' ὦ θεοῖς ἐχθρὰ σὺ δεῦρ' ὕδωρ ἔχους' ἀφίκου;
<aristoph. lys. 372> τί δαὶ σὺ πῦρ ὦ τύμβ' ἔχων; ὡς σαυτὸν ἐμπυρεύσων;
<aristoph. lys. 373> ἐγὼ μὲν ἵνα νήσας πυρὰν τὰς σὰς φίλας ὑφάψω.
<aristoph. lys. 374> ἐγὼ δέ γ' ἵνα τὴν σὴν πυρὰν τούτῳ κατασβέσαιμι.
<aristoph. lys. 375> τοὐμὸν σὺ πῦρ κατασβέσεις;   τοὔργον τάχ' αὐτὸ δείξει.
<aristoph. lys. 376> οὐκ οἶδά ς' εἰ τῇδ' ὡς ἔχω τῇ λαμπάδι σταθεύσω.
<aristoph. lys. 377> εἰ ῥύμμα τυγχάνεις ἔχων, λουτρόν γ' ἐγὼ παρέξω.
<aristoph. lys. 378> ἐμοὶ σὺ λουτρὸν ὦ σαπρά;   καὶ ταῦτα νυμφικόν γε.
<aristoph. lys. 379> ἤκουσας αὐτῆς τοῦ θράσους;   ἐλευθέρα γάρ εἰμι.
<aristoph. lys. 380> σχήσω ς' ἐγὼ τῆς νῦν βοῆς.   ἀλλ' οὐκέθ' ἡλιάζει.
<aristoph. lys. 381> ἔμπρησον αὐτῆς τὰς κόμας.   σὸν ἔργον ὦχελῷε.
<aristoph. lys. 382> οἴμοι τάλας.   μῶν θερμὸν ἦν;
<aristoph. lys. 383> ποῖ θερμόν; οὐ παύσει; τί δρᾷς;
<aristoph. lys. 384> ἄρδω ς' ὅπως ἂν βλαστάνῃς.
<aristoph. lys. 385> ἀλλ' αὖός εἰμ' ἤδη τρέμων.
<aristoph. lys. 386> οὐκοῦν ἐπειδὴ πῦρ ἔχεις, σὺ χλιανεῖς σεαυτόν.
<aristoph. lys. 387> ἆρ' ἐξέλαμψε τῶν γυναικῶν ἡ τρυφὴ
<aristoph. lys. 388> χὠ τυμπανισμὸς χοἰ πυκνοὶ Σαβάζιοι,
<aristoph. lys. 389> ὅ τ' ̓Αδωνιασμὸς οὗτος οὑπὶ τῶν τεγῶν,
<aristoph. lys. 390> οὗ 'γώ ποτ' ὢν ἤκουον ἐν τἠκκλησίᾳ;
<aristoph. lys. 391> ἔλεγε δ' ὁ μὴ ὥρασι μὲν Δημόστρατος
<aristoph. lys. 392> πλεῖν ἐς Σικελίαν, ἡ γυνὴ δ' ὀρχουμένη
<aristoph. lys. 393> “αἰαῖ ̓́Αδωνιν” φησίν, ὁ δὲ Δημόστρατος
<aristoph. lys. 394> ἔλεγεν ὁπλίτας καταλέγειν Ζακυνθίων:
<aristoph. lys. 395> ἡ δ' ὑποπεπωκυῖ' ἡ γυνὴ 'πὶ τοῦ τέγους
<aristoph. lys. 396> “κόπτεσθ' ̓́Αδωνιν” φησίν: ὁ δ' ἐβιάζετο
<aristoph. lys. 397> ὁ θεοῖσιν ἐχθρὸς καὶ μιαρὸς Χολοζύγης.
<aristoph. lys. 398> τοιαῦτ' ἀπ' αὐτῶν ἐστιν ἀκόλαστ' ᾄσματα.
<aristoph. lys. 399> τί δῆτ' ἂν εἰ πύθοιο καὶ τὴν τῶνδ' ὕβριν;
<aristoph. lys. 400> αἳ τἄλλα θ' ὑβρίκασι κἀκ τῶν καλπίδων
<aristoph. lys. 401> ἔλουσαν ἡμᾶς, ὥστε θαἰματίδια
<aristoph. lys. 402> σείειν πάρεστιν ὥσπερ ἐνεουρηκότας.
<aristoph. lys. 403> νὴ τὸν Ποσειδῶ τὸν ἁλυκὸν δίκαιά γε.
<aristoph. lys. 404> ὅταν γὰρ αὐτοὶ ξυμπονηρευώμεθα
<aristoph. lys. 405> ταῖσιν γυναιξὶ καὶ διδάσκωμεν τρυφᾶν,
<aristoph. lys. 406> τοιαῦτ' ἀπ' αὐτῶν βλαστάνει βουλεύματα.
<aristoph. lys. 407> οἳ λέγομεν ἐν τῶν δημιουργῶν τοιαδί:
<aristoph. lys. 408> “ὦ χρυσοχόε τὸν ορμον ὃν ἐπεσκεύασας,
<aristoph. lys. 409> ὀρχουμένης μου τῆς γυναικὸς ἑσπέρας
<aristoph. lys. 410> ἡ βάλανος ἐκπέπτωκεν ἐκ τοῦ τρήματος.
<aristoph. lys. 411> ἐμοὶ μὲν οὖν ἔστ' ἐς Σαλαμῖνα πλευστέα:
<aristoph. lys. 412> σὺ δ' ἢν σχολάσῃς, πάσῃ τέχνῃ πρὸς ἑσπέραν
<aristoph. lys. 413> ἐλθὼν ἐκείνῃ τὴν βάλανον ἐνάρμοσον.”
<aristoph. lys. 414> ἕτερος δέ τις πρὸς σκυτοτόμον ταδὶ λέγει
<aristoph. lys. 415> νεανίαν καὶ πέος ἔχοντ' οὐ παιδικόν:
<aristoph. lys. 416> “ὦ σκυτοτόμε μου τῆς γυναικὸς τοῦ ποδὸς
<aristoph. lys. 417> τὸ δακτυλίδιον ξυμπιέζει τὸ ζυγὸν
<aristoph. lys. 418> ἅθ' ἁπαλὸν ὄν: τοῦτ' οὖν σὺ τῆς μεσημβρίας
<aristoph. lys. 419> ἐλθὼν χάλασον, ὅπως ἂν εὐρυτέρως ἔχῃ.”
<aristoph. lys. 420> τοιαῦτ' ἀπήντηκ' ἐς τοιαυτὶ πράγματα,
<aristoph. lys. 421> ὅτε γ' ὢν ἐγὼ πρόβουλος, ἐκπορίσας ὅπως
<aristoph. lys. 422> κωπῆς ἔσονται, τἀργυρίου νυνὶ δέον,
<aristoph. lys. 423> ὑπὸ τῶν γυναικῶν ἀποκέκλῃμαι ταῖς πύλαις.
<aristoph. lys. 424> ἀλλ' οὐδὲν ἔργον ἑστάναι. φέρε τοὺς μοχλούς,
<aristoph. lys. 425> ὅπως ἂν αὐτὰς τῆς ὕβρεως ἐγὼ σχέθω.
<aristoph. lys. 426> τί κέχηνας ὦ δύστηνε; ποῖ δ' αὖ σὺ βλέπεις,
<aristoph. lys. 427> οὐδὲν ποιῶν ἀλλ' ἢ καπηλεῖον σκοπῶν;
<aristoph. lys. 428> οὐχ ὑποβαλόντες τοὺς μοχλοὺς ὑπὸ τὰς πύλας
<aristoph. lys. 429> ἐντεῦθεν ἐκμοχλεύσετ'; ἐνθενδὶ δ' ἐγὼ
<aristoph. lys. 430> ξυνεκμοχλεύσω.   μηδὲν ἐκμοχλεύετε:
<aristoph. lys. 431> ἐξέρχομαι γὰρ αὐτομάτη. τί δεῖ μοχλῶν;
<aristoph. lys. 432> οὐ γὰρ μοχλῶν δεῖ μᾶλλον ἢ νοῦ καὶ φρενῶν.
<aristoph. lys. 433> ἄληθες ὦ μιαρὰ σύ; ποῦ 'σθ' ὁ τοξότης;
<aristoph. lys. 434> ξυλλάμβαν' αὐτὴν κὠπίσω τὼ χεῖρε δεῖ.
<aristoph. lys. 435> εἴ τἄρα νὴ τὴν ̓́Αρτεμιν τὴν χεῖρά μοι
<aristoph. lys. 436> ἄκραν προσοίσει δημόσιος ὤν, κλαύσεται.
<aristoph. lys. 437> ἔδεισας οὗτος; οὐ ξυναρπάσει μέσην
<aristoph. lys. 438> καὶ σὺ μετὰ τούτου κἀνύσαντε δήσετον;
<aristoph. lys. 439> εἴ τἄρα νὴ τὴν Πάνδροσον ταύτῃ μόνον
<aristoph. lys. 440> τὴν χεῖρ' ἐπιβαλεῖς, ἐπιχεσεῖ πατούμενος.
<aristoph. lys. 441> ἰδού γ'ἐπιχεσεῖ. ποῦ 'στιν ἕτερος τοξότης;
<aristoph. lys. 442> ταύτην προτέραν ξύνδησον, ὁτιὴ καὶ λαλεῖ.
<aristoph. lys. 443> εἴ τἄρα νὴ τὴν Φωσφόρον τὴν χεῖρ' ἄκραν
<aristoph. lys. 444> ταύτῃ προσοίσεις, κύαθον αἰτήσεις τάχα.
<aristoph. lys. 445> τουτὶ τί ἦν; ποῦ τοξότης; ταύτης ἔχου.
<aristoph. lys. 446> παύσω τιν' ὑμῶν τῆσδ' ἐγὼ τῆς ἐξόδου.
<aristoph. lys. 447> εἴ τἄρα νὴ τὴν Ταυροπόλον ταύτῃ πρόσει,
<aristoph. lys. 448> ἐκκοκκιῶ σου τὰς στενοκωκύτους τρίχας.
<aristoph. lys. 449> οἴμοι κακοδαίμων: ἐπιλέλοιφ' ὁ τοξότης.
<aristoph. lys. 450> ἀτὰρ οὐ γυναικῶν οὐδέποτ' ἔσθ' ἡττητέα
<aristoph. lys. 451> ἡμῖν: ὁμόσε χωρῶμεν αὐταῖς ὦ Σκύθαι
<aristoph. lys. 452> ξυνταξάμενοι.   νὴ τὼ θεὼ γνώσεσθ' ἄρα
<aristoph. lys. 453> ὅτι καὶ παρ' ἡμῖν εἰσι τέτταρες λόχοι
<aristoph. lys. 454> μαχίμων γυναικῶν ἔνδον ἐξωπλισμένων.
<aristoph. lys. 455> ἀποστρέφετε τὰς χεῖρας αὐτῶν ὦ Σκύθαι.
<aristoph. lys. 456> ὦ ξύμμαχοι γυναῖκες ἐκθεῖτ' ἔνδοθεν,
<aristoph. lys. 457> ὦ σπερμαγοραιολεκιθολαχανοπώλιδες,
<aristoph. lys. 458> ὦ σκοροδοπανδοκευτριαρτοπώλιδες,
<aristoph. lys. 459> οὐχ ἕλξετ', οὐ παιήσετ', οὐκ ἀράξετε;
<aristoph. lys. 460> οὐ λοιδορήσετ', οὐκ ἀναισχυντήσετε;
<aristoph. lys. 461> παύσασθ', ἐπαναχωρεῖτε, μὴ σκυλεύετε.
<aristoph. lys. 462> οἴμ' ὡς κακῶς πέπραγέ μου τὸ τοξικόν.
<aristoph. lys. 463> ἀλλὰ τί γὰρ ᾤου; πότερον ἐπὶ δούλας τινὰς
<aristoph. lys. 464> ἥκειν ἐνόμισας, ἢ γυναιξὶν οὐκ οἴει
<aristoph. lys. 465> χολὴν ἐνεῖναι;   νὴ τὸν ̓Απόλλω καὶ μάλα
<aristoph. lys. 466> πολλήν γ', ἐάνπερ πλησίον κάπηλος ᾖ.
<aristoph. lys. 467> ὦ πόλλ' ἀναλώσας ἔπη πρόβουλε τῆσδε τῆς γῆς,
<aristoph. lys. 468> τί τοῖσδε σαυτὸν ἐς λόγους τοῖς θηρίοις συνάπτεις;
<aristoph. lys. 469> οὐκ οἶσθα λουτρὸν οἷον αἵδ' ἡμᾶς ἔλουσαν ἄρτι
<aristoph. lys. 470> ἐν τοῖσιν ἱματιδίοις, καὶ ταῦτ' ἄνευ κονίας;
<aristoph. lys. 471> ἀλλ' ὦ μέλ' οὐ χρὴ προσφέρειν τοῖς πλησίοισιν εἰκῇ
<aristoph. lys. 472> τὴν χεῖρ': ἐὰν δὲ τοῦτο δρᾷς, κυλοιδιᾶν ἀνάγκη.
<aristoph. lys. 473> ἐπεὶ 'θέλω 'γὼ σωφρόνως ὥσπερ κόρη καθῆσθαι,
<aristoph. lys. 474> λυποῦσα μηδέν' ἐνθαδί, κινοῦσα μηδὲ κάρφος,
<aristoph. lys. 475> ἢν μή τις ὥσπερ σφηκιὰν βλίττῃ με κἀρεθίζῃ.
<aristoph. lys. 476> ὦ Ζεῦ τί ποτε χρησόμεθα τοῖσδε τοῖς κνωδάλοις;
<aristoph. lys. 477> ου' γὰρ ἔτ' ἀνεκτὰ τάδε γ', ἀλλὰ βασανιστέον
<aristoph. lys. 478> τόδε σοι τὸ πάθος μετ' ἐμοῦ
<aristoph. lys. 480> ὅ τι βουλόμεναί ποτε τὴν
<aristoph. lys. 481> Κραναὰν κατέλαβον, ἐφ' ὅ τι τε
<aristoph. lys. 482> μεγαλόπετρον ἄβατον ἀκρόπολιν
<aristoph. lys. 483> ἱερὸν τέμενος.
<aristoph. lys. 484> ἀλλ' ἀνερώτα καὶ μὴ πείθου καὶ πρόσφερε πάντας ἐλέγχους,
<aristoph. lys. 485> ὡς αἰσχρὸν ἀκωδώνιστον ἐᾶν τὸ τοιοῦτον πρᾶγμα μεθέντας.
<aristoph. lys. 486> καὶ μὴν αὐτῶν τοῦτ' ἐπιθυμῶ νὴ τὸν Δία πρῶτα πυθέσθαι,
<aristoph. lys. 487> ὅ τι βουλόμεναι τὴν πόλιν ἡμῶν ἀπεκλῄσατε τοῖσι μοχλοῖσιν.
<aristoph. lys. 488> ἵνα τἀργύριον σῶν παρέχοιμεν καὶ μὴ πολεμοῖτε δι' αὐτό.
<aristoph. lys. 489> διὰ τἀργύριον πολεμοῦμεν γάρ;  καὶ τἄλλα γε πάντ' ἐκυκήθη.
<aristoph. lys. 490> ἵνα γὰρ Πείσανδρος ἔχοι κλέπτειν χοἰ ταῖς ἀρχαῖς ἐπέχοντες,
<aristoph. lys. 491> ἀεί τινα κορκορυγὴν ἐκύκων. οἱ δ' οὖν τοῦδ' οὕνεκα δρώντων
<aristoph. lys. 492> ὅ τι βούλονται: τὸ γὰρ ἀργύριον τοῦτ' οὐκέτι μὴ καθέλωσιν.
<aristoph. lys. 493> ἀλλὰ τί δράσεις;  τοῦτό μ' ἐρωτᾷς; ἡμεῖς ταμιεύσομεν αὐτό.
<aristoph. lys. 494> ὑμεῖς ταμιεύσετε τἀργύριον;  τί δὲ δεινὸν τοῦτο νομίζεις;
<aristoph. lys. 495> οὐ καὶ τἄνδον χρήματα πάντως ἡμεῖς ταμιεύομεν ὑμῖν;
<aristoph. lys. 496> ἀλλ' οὐ ταὐτόν.  πῶς οὐ ταὐτόν;  πολεμητέον ἔστ' ἀπὸ τούτου.
<aristoph. lys. 497> ἀλλ' οὐδὲν δεῖ πρῶτον πολεμεῖν.  πῶς γὰρ σωθησόμεθ' ἄλλως;
<aristoph. lys. 498> ἡμεῖς ὑμᾶς σώσομεν.  ὑμεῖς;  ἡμεῖς μέντοι.  σχέτλιόν γε.
<aristoph. lys. 499> ὡς σωθήσει, κἂν μὴ βούλῃ.  δεινόν γε λέγεις.  ἀγανακτεῖς.
<aristoph. lys. 500> ἀλλὰ ποιητέα ταῦτ' ἐστὶν ὅμως.  νὴ τὴν Δήμητρ' ἄδικόν γε.
<aristoph. lys. 501> σωστέον ὦ τᾶν.  κεἰ μὴ δέομαι;  τοῦδ' οὕνεκα καὶ πολὺ μᾶλλον.
<aristoph. lys. 502> ὑμῖν δὲ πόθεν περὶ τοῦ πολέμου τῆς τ' εἰρήνης ἐμέλησεν;
<aristoph. lys. 503> ἡμεῖς φράσομεν.  λέγε δὴ ταχέως, ἵνα μὴ κλάῃς,  ἀκροῶ δή,
<aristoph. lys. 504> καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν.  ἀλλ' οὐ δύναμαι: χαλεπὸν γὰρ
<aristoph. lys. 505> ὑπὸ τῆς ὀργῆς αὐτὰς ἴσχειν.  κλαύσει τοίνυν πολὺ μᾶλλον.
<aristoph. lys. 506> τοῦτο μὲν ὦ γραῦ σαυτῇ κρώξαις: σὺ δέ μοι λέγε.  ταῦτα ποιήσω.
<aristoph. lys. 507> ἡμεῖς τὸν μὲν πρότερον πόλεμον † καὶ τὸν χρόνον ἠνεσχόμεθα †
<aristoph. lys. 508> ὑπὸ σωφροσύνης τῆς ἡμετέρας τῶν ἀνδρῶν ἅττ' ἐποιεῖτε.
<aristoph. lys. 509> οὐ γὰρ γρύζειν εἰᾶθ' ἡμᾶς. καίτοὐκ ἠρέσκετέ γ' ἡμᾶς.
<aristoph. lys. 510> ἀλλ' ᾐσθανόμεσθα καλῶς ὑμῶν, καὶ πολλάκις ἔνδον ἂν οὖσαι
<aristoph. lys. 511> ἠκούσαμεν ἄν τι κακῶς ὑμᾶς βουλευσαμένους μέγα πρᾶγμα:
<aristoph. lys. 512> εἶτ' ἀλγοῦσαι τἄνδοθεν ὑμᾶς ἐπανηρόμεθ' ἂν γελάσασαι,
<aristoph. lys. 513> “τί βεβούλευται περὶ τῶν σπονδῶν ἐν τῇ στήλῃ παραγράψαι
<aristoph. lys. 514> ἐν τῷ δήμῳ τήμερονὑμῖν;” “τίδὲ σοὶ ταῦτ';” ἦ δ' ὃς ἂν ἁνήρ.
<aristoph. lys. 515> “οὐ σιγήσει;” κἀγὼ ἐσίγων.  ἀλλ' οὐκ ἂν ἐγώ ποτ' ἐσίγων.
<aristoph. lys. 516> κἂν ᾤμωζές γ', εἰ μὴ 'σίγας.  τοιγὰρ ἔγωγ' ἔνδον ἐσίγων.
<aristoph. lys. 517> ἔτερόν τι πονηρότερον βούλευμ' ἐπεπύσμεθ' ἂν ὑμῶν:
<aristoph. lys. 518> εἶτ' ἠρόμεθ' ἄν: “πῶς ταῦτ' ὦνερ διαπράττεσθ' ὧδ' ἀνοήτως;”
<aristoph. lys. 519> ὁ δέ μ' εὐθὺς ὑποβλέψας ἂν ἔφασκ', εἰ μὴ τὸν στήμονα νήσω,
<aristoph. lys. 520> ὀτοτύξεσθαι μακρὰ τὴν κεφαλήν: “πόλεμος δ' ἄνδρεσσι μελήσει.”
<aristoph. lys. 521> ὀρθῶς γε λέγων νὴ Δί' ἐκεῖνος.  πῶς ὀρθῶς ὦ κακόδαιμον,
<aristoph. lys. 522> εἰ μηδὲ κακῶς βουλευομένοις ἐξῆν ὑμῖν ὑποθέσθαι;
<aristoph. lys. 523> ὅτε δὴ δ' ὑμῶν ἐν ταῖσιν ὁδοῖς φανερῶς ἠκούομεν ἤδη,
<aristoph. lys. 524> “οὐκ ἔστιν ἀνὴρ ἐν τῇ χώρᾳ;” “μὰ Δί' οὐ δῆτ',” εἶφ' ἕτερός τις:
<aristoph. lys. 525> μετὰ ταῦθ' ἡμῖν εὐθὺς ἔδοξεν σῶσαι τὴν ̔Ελλάδα κοινῇ
<aristoph. lys. 526> ταῖσι γυναιξὶν συλλεχθείσαις. ποῖ γὰρ καὶ χρῆν ἀναμεῖναι;
<aristoph. lys. 527> ἢν οὖν ἡμῶν χρηστὰ λεγουσῶν ἐθελήσητ' ἀντακροᾶσθαι
<aristoph. lys. 528> κἀντισιωπᾶθ' ὥσπερ χἠμεῖς, ἐπανορθώσαιμεν ἂν ὑμᾶς.
<aristoph. lys. 529> ὑμεῖς ἡμᾶς; δεινόν γε λέγεις κοὐ τλητὸν ἔμοιγε.  σιώπα.
<aristoph. lys. 530> σοί γ' ὦ κατάρατε σιωπῶ 'γώ, καὶ ταῦτα κάλυμμα φορούσῃ
<aristoph. lys. 531> περὶ τὴν κεφαλήν; μή νυν ζῴην.
<aristoph. lys. 532> ἀλλ' εἰ τοῦτ' ἐμπόδιόν σοι,
<aristoph. lys. 533> παρ' ἐμοῦ τουτὶ τὸ κάλυμμα λαβὼν
<aristoph. lys. 534> ἔχε καὶ περίθου περὶ τὴν κεφαλήν,
<aristoph. lys. 535> κᾆτα σιώπα
<aristoph. lys. 535> καὶ τοῦτον τὸν καλαθίσκον.
<aristoph. lys. 536> κᾆτα ξαίνειν ξυζωσάμενος
<aristoph. lys. 537> κυάμους τρώγων:
<aristoph. lys. 538> πόλεμος δὲ γυναιξὶ μελήσει.
<aristoph. lys. 539> αἰρώμεθ' ὦ γυναῖκες ἀπὸ τῶν καλπίδων, ὅπως ἂν
<aristoph. lys. 540> ἐν τῷ μέρει χἠμεῖς τι ταῖς φίλαισι συλλάβωμεν.
<aristoph. lys. 541> ἔγωγε γὰρ ἂν οὔποτε κάμοιμ' ἂν ὀρχουμένη,
<aristoph. lys. 542> †οὐδὲ τὰ γόνατα κόπος ἕλοι μου καματηρός†:
<aristoph. lys. 543> ἐθέλω δ' ἐπὶ πᾶν ἰέναι
<aristoph. lys. 544> μετὰ τῶνδ' ἀρετῆς ἕνεχ', αἷς
<aristoph. lys. 545> ἔνι φύσις, ἔνι χάρις, ἔνι θράσος,
<aristoph. lys. 546> ἔνι δὲ σοφόν, ἔνι δὲ φιλόπολις
<aristoph. lys. 547> ἀρετὴ φρόνιμος.
<aristoph. lys. 548> ἀλλ' ὦ τηθῶν ἀνδρειοτάτων καὶ μητριδίων ἀκαληφῶν,
<aristoph. lys. 550> χωρεῖτ' ὀργῇ καὶ μὴ τέγγεσθ': ἔτι γὰρ νῦν οὔρια θεῖτε.
<aristoph. lys. 551> ἀλλ' ἤνπερ ὅ τε γλυκύθυμος ̓́Ερως χἠ Κυπρογένει' ̓Αφροδίτη
<aristoph. lys. 552> ἵμερον ἡμῶν κατὰ τῶν κόλπων καὶ τῶν μηρῶν καταπνεύσῃ,
<aristoph. lys. 553> κᾆτ' ἐντήξῃ τέτανον τερπνὸν τοῖς ἀνδράσι καὶ ῥοπαλισμούς,
<aristoph. lys. 554> οἶμαί ποτε Λυσιμάχας ἡμᾶς ἐν τοῖς ̔́Ελλησι καλεῖσθαι.
<aristoph. lys. 555> τί ποιησάσας;  ἢν παύσωμεν πρώτιστον μὲν ξὺν ὅπλοισιν
<aristoph. lys. 556> ἀγοράζοντας καὶ μαινομένους.  νὴ τὴν Παφίαν ̓Αφροδίτην.
<aristoph. lys. 557> νῦν μὲν γὰρ δὴ κἀν ταῖσι χύτραις κἀν τοῖς λαχάνοισιν ὁμοίως
<aristoph. lys. 558> περιέρχονται κατὰ τὴν ἀγορὰν ξὺν ὅπλοις ὥσπερ Κορύβαντες.
<aristoph. lys. 559> νὴ Δία: χρὴ γὰρ τοὺς ἀνδρείους.  καὶ μὴν τό γε πρᾶγμα γέλοιον,
<aristoph. lys. 560> ὅταν ἀσπίδ' ἔχων καὶ Γοργόνα τις κᾆτ' ὠνῆται κορακίνους.
<aristoph. lys. 561> νὴ Δί' ἐγὼ γοῦν ἄνδρα κομήτην φυλαρχοῦντ' εἶδον ἐφ' ἵππου
<aristoph. lys. 562> ἐς τὸν χαλκοῦν ἐμβαλλόμενον πῖλον λέκιθον παρὰ γραός:
<aristoph. lys. 563> ἕτερος δ' αὖ Θρᾷξ πέλτην σείων κἀκόντιον ὥσπερ ὁ Τηρεύς,
<aristoph. lys. 564> ἐδεδίσκετο τὴν ἰσχαδόπωλιν καὶ τὰς δρυπεπεῖς κατέπινεν.
<aristoph. lys. 565> πῶς οὖν ὑμεῖς δυναταὶ παῦσαι τεταραγμένα πράγματα πολλὰ
<aristoph. lys. 566> ἐν ταῖς χώραις καὶ διαλῦσαι;  φαύλως πάνυ.  πῶς; ἀπόδειξον.
<aristoph. lys. 567> ὥσπερ κλωστῆρ', ὅταν ἡμῖν ᾖ τεταραγμένος, ὧδε λαβοῦσαι,
<aristoph. lys. 568> ὑπενεγκοῦσαι τοῖσιν ἀτράκτοις τὸ μὲν ἐνταυθοῖ τὸ δ' ἐκεῖσε,
<aristoph. lys. 569> οὕτως καὶ τὸν πόλεμον τοῦτον διαλύσομεν, ἤν τις ἐάσῃ,
<aristoph. lys. 570> διενεγκοῦσαι διὰ πρεσβειῶν τὸ μὲν ἐνταυθοῖ τὸ δ' ἐκεῖσε.
<aristoph. lys. 571> ἐξ ἐρίων δὴ καὶ κλωστήρων καὶ ἀτράκτων πράγματα δεινὰ
<aristoph. lys. 572> παύσειν οἴεσθ' ὦ ἀνόητοι;  κἂν ὑμῖν γ' εἴ τις ἐνῆν νοῦς,
<aristoph. lys. 573> ἐκ τῶν ἐρίων τῶν ἡμετέρων ἐπολιτεύεσθ' ἂν ἅπαντα.
<aristoph. lys. 574> πῶς δή; φέρ' ἴδω.  πρῶτον μὲν ἐχρῆν, ὥσπερ πόκου ἐν βαλανείῳ
<aristoph. lys. 575> ἐκπλύναντας τὴν οἰσπώτην, ἐκ τῆς πόλεως ἐπὶ κλίνης
<aristoph. lys. 576> ἐκραβδίζειν τοὺς μοχθηροὺς καὶ τοὺς τριβόλους ἀπολέξαι,
<aristoph. lys. 577> καὶ τούς γε συνισταμένους τούτους καὶ τοὺς πιλοῦντας ἑαυτοὺς
<aristoph. lys. 578> ἐπὶ ταῖς ἀρχαῖσι διαξῆναι καὶ τὰς κεφαλὰς ἀποτῖλαι:
<aristoph. lys. 579> εἶτα ξαίνειν ἐς καλαθίσκον κοινὴν εὔνοιαν, ἅπαντας
<aristoph. lys. 580> καταμιγνύντας τούς τε μετοίκους κεἴ τις ξένος ἢ φίλος ὑμῖν,
<aristoph. lys. 581> κεἴ τις ὀφείλει τῷ δημοσίῳ, καὶ τούτους ἐγκαταμεῖξαι:
<aristoph. lys. 582> καὶ νὴ Δία τάς γε πόλεις, ὁπόσαι τῆς γῆς τῆσδ' εἰσὶν ἄποικοι,
<aristoph. lys. 583> διαγιγνώσκειν ὅτι ταῦθ' ἡμῖν ὥσπερ τὰ κατάγματα κεῖται
<aristoph. lys. 584> χωρὶς ἕκαστον: κᾆτ' ἀπὸ τούτων πάντων τὸ κάταγμα λαβόντας
<aristoph. lys. 585> δεῦρο ξυνάγειν καὶ συναθροίξειν εἰς ἕν, κἄπειτα ποιῆσαι
<aristoph. lys. 586> τολύπην μεγάλην κᾆτ' ἐκ ταύτης τῷ δήμῳ χλαῖναν ὑφῆναι.
<aristoph. lys. 587> οὔκουν δεινὸν ταυτὶ ταύτας ῥαβδίξειν καὶ τολυπεύειν,
<aristoph. lys. 588> αἶς οὐδὲ μετῆν πάνυ τοῦ πολέμου;  καὶ μὴν ὦ παγκατάρατε
<aristoph. lys. 589> πλεῖν ἤ γε διπλοῦν αὐτὸν φέρομεν, πρώτιστον μέν γε τεκοῦσαι
<aristoph. lys. 590> κἀκπέμψασαι παῖδας ὁπλίτας.  σίγα, μὴ μνησικακήσῃς.
<aristoph. lys. 591> εἶθ' ἡνίκα χρῆν εὐφρανθῆναι καὶ τῆς ἥβης ἀπολαῦσαι,
<aristoph. lys. 592> μονοκοιτοῦμεν διὰ τὰς στρατιάς. καὶ θἠμέτερον μὲν ἐᾶτε,
<aristoph. lys. 593> περὶ τῶν δὲ κορῶν ἐν τοῖς θαλάμοις γηρασκουσῶν ἀνιῶμαι.
<aristoph. lys. 594> οὔκουν χἄνδρες γηράσκουσιν;  μὰ Δί' ἀλλ' οὐκ
<aristoph. lys. 595> εἶπας ὅμοιον.
<aristoph. lys. 595> ὁ μὲν ἥκων γάρ, κἂν ᾖ πολιός, ταχὺ παῖδα κόρην γεγάμηκεν:
<aristoph. lys. 596> τῆς δὲ γυναικὸς σμικρὸς ὁ καιρός, κἂν τούτου μὴ 'πιλάβηται,
<aristoph. lys. 597> οὐδεὶς ἐθέλει γῆμαι ταύτην, ὀττευομένη δὲ κάθηται.
<aristoph. lys. 598> ἀλλ' ὅστις ἔτι στῦσαι δυνατὸς—
<aristoph. lys. 599> σὺ δὲ δὴ τί μαθὼν οὐκ ἀποθνῄσκεις;
<aristoph. lys. 600> †χωρίον ἐστί:† σορὸν ὠνήσει:
<aristoph. lys. 601> μελιτοῦτταν ἐγὼ καὶ δὴ μάξω.
<aristoph. lys. 602> λαβὲ ταυτὶ καὶ στεφάνωσαι.
<aristoph. lys. 603> καὶ ταυτασὶ δέξαι παρ' ἐμοῦ.
<aristoph. lys. 604> καὶ τουτονγὶ λαβὲ τὸν στέφανον.
<aristoph. lys. 605> τοῦ δεῖ; τί ποθεῖς; χώρει 'ς τὴν ναῦν:
<aristoph. lys. 606> ὁ Χάρων σε καλεῖ,
<aristoph. lys. 607> σὺ δὲ κωλύεις ἀνάγεσθαι.
<aristoph. lys. 608> εἶτ' οὐχὶ ταῦτα δεινὰ πάσχειν ἔστ' ἐμέ;
<aristoph. lys. 609> νὴ τὸν Δί' ἀλλὰ τοῖς προβούλοις ἄντικρυς
<aristoph. lys. 610> ἐμαυτὸν ἐπιδείξω βαδίζων ὡς ἔχω.
<aristoph. lys. 611> μῶν ἐγκαλεῖς ὅτι οὐχὶ προὐθέμεσθά σε;
<aristoph. lys. 612> ἀλλ' ἐς τρίτην γοῦν ἡμέραν σοὶ πρῲ πάνυ
<aristoph. lys. 613> ἥξει παρ' ἡμῶν τὰ τρίτ' ἐπεσκευασμένα.
<aristoph. lys. 614> οὐκέτ' ἔργον ἐγκαθεύδειν ὅστις ἔστ' ἐλεύθερος,
<aristoph. lys. 615> ἀλλ' ἐπαποδυώμεθ' ἄνδρες τουτῳὶ τῷ πράγματι.
<aristoph. lys. 616> ἤδη γὰρ ὄζειν ταδὶ πλειόνων καὶ μειζόνων
<aristoph. lys. 617> πραγμάτων μοι δοκεῖ,
<aristoph. lys. 618> καὶ μάλιστ' ὀσφραίνομαι τῆς ̔Ιππίου τυραννίδος:
<aristoph. lys. 620> καὶ πάνυ δέδοικα μὴ τῶν Λακώνων τινὲς
<aristoph. lys. 621> δεῦρο συνεληλυθότες ἄνδρες ἐς Κλεισθένους
<aristoph. lys. 622> τὰς θεοῖς ἐχθρὰς γυναῖκας ἐξεπαίρωσιν δόλῳ
<aristoph. lys. 623> καταλαβεῖν τὰ χρήμαθ' ἡμῶν τόν τε μισθόν,
<aristoph. lys. 625> ἔνθεν ἔζων ἐγώ.
<aristoph. lys. 626> δεινὰ γάρ τοι τάσδε γ' ἤδη τοὺς πολίτας νουθετεῖν,
<aristoph. lys. 627> καὶ λαλεῖν γυναῖκας οὔσας ἀσπίδος χαλκῆς πέρι,
<aristoph. lys. 628> καὶ διαλλάττειν πρὸς ἡμᾶς ἀνδράσιν Λακωνικοῖς,
<aristoph. lys. 629> οἷσι πιστὸν οὐδὲν εἰ μή περ λύκῳ κεχηνότι.
<aristoph. lys. 630> ἀλλὰ ταῦθ' ὕφηναν ἡμῖν ἄνδρες ἐπὶ τυραννίδι.
<aristoph. lys. 631> ἀλλ' ἐμοῦ μὲν οὐ τυραννεύσους', ἐπεὶ φυλάξομαι
<aristoph. lys. 632> καὶ φορήσω τὸ ξίφος τὸ λοιπὸν ἐν μύρτου κλαδί,
<aristoph. lys. 633> ἀγοράσω τ' ἐν τοῖς ὅπλοις ἑξῆς ̓Αριστογείτονι,
<aristoph. lys. 634> ὧδέ θ' ἑστήξω παρ' αὐτόν: †αὐτὸς† γάρ μοι γίγνεται
<aristoph. lys. 635> τῆς θεοῖς ἐχθρᾶς πατάξαι τῆσδε γραὸς τὴν γνάθον.
<aristoph. lys. 636> οὐκ ἄρ' εἰσιόντα ς' οἴκαδ' ἡ τεκοῦσα γνώσεται.
<aristoph. lys. 637> ἀλλὰ θώμεσθ' ὦ φίλαι γρᾶες ταδί πρῶτον χαμαί.
<aristoph. lys. 638> ἡμεῖς γὰρ ὦ πάντες ἀστοὶ λόγων κατάρχομεν
<aristoph. lys. 639> τῇ πόλει χρησίμων:
<aristoph. lys. 640> εἰκότως, ἐπεὶ χλιδῶσαν ἀγλαῶς ἔθρεψέ με.
<aristoph. lys. 641> ἑπτὰ μὲν ἔτη γεγῶς' εὐθὺς ἠρρηφόρουν:
<aristoph. lys. 642> εἶτ' ἀλετρὶς ἦ δεκέτις οὖσα τἀρχηγέτι:
<aristoph. lys. 645> κᾆτ' ἔχουσα τὸν κροκωτὸν ἄρκτος ἦ Βραυρωνίοις:
<aristoph. lys. 646> κἀκανηφόρουν ποτ' οὖσα παῖς καλὴ 'χους'
<aristoph. lys. 647> ἰσχάδων ὁρμαθόν:
<aristoph. lys. 648> ἆρα προὐφείλω τι χρηστὸν τῇ πόλει παραινέσαι;
<aristoph. lys. 649> εἰ δ' ἐγὼ γυνὴ πέφυκα, τοῦτο μὴ φθονεῖτέ μοι,
<aristoph. lys. 650> ἢν ἀμείνω γ' εἰσενέγκω τῶν παρόντων πραγμάτων.
<aristoph. lys. 651> τοὐράνου γάρ μοι μέτεστι: καὶ γὰρ ἄνδρας ἐσφέρω,
<aristoph. lys. 652> τοῖς δὲ δυστήνοις γέρουσιν οὐ μέτεσθ' ὑμῖν, ἐπεὶ
<aristoph. lys. 653> τὸν ἔρανον τὸν λεγόμενον παππῷον ἐκ τῶν Μηδικῶν
<aristoph. lys. 654> εἶτ' ἀναλώσαντες οὐκ ἀντεσφέρετε τὰς ἐσφοράς,
<aristoph. lys. 655> ἀλλ' ὑφ' ὑμῶν διαλυθῆναι προσέτι κινδυνεύομεν.
<aristoph. lys. 656> ἆρα γρυκτόν ἐστιν ὑμῖν; εἰ δὲ λυπήσεις τί με,
<aristoph. lys. 657> τῷδέ γ' ἀψήκτῳ πατάξω τῷ κοθόρνῳ τὴν γνάθον.
<aristoph. lys. 658> ταῦτ' οὖν οὐχ ὕβρις τὰ πράγματ' ἐστὶ
<aristoph. lys. 660> πολλή; κἀπιδώσειν μοι δοκεῖ τὸ χρῆμα μᾶλλον.
<aristoph. lys. 661> ἀλλ' ἀμυντέον τὸ πρᾶγμ' ὅστις γ' ἐνόρχης ἔστ' ἀνήρ.
<aristoph. lys. 662> ἀλλὰ τὴν ἐξωμίδ' ἐκδυώμεθ', ὡς τὸν ἄνδρα δεῖ
<aristoph. lys. 663> ἀνδρὸς ὄζειν εὐθύς, ἀλλ' οὐν ἐντεθριῶσθαι πρέπει.
<aristoph. lys. 665> ἀλλ' ἄγετε λευκόποδες, οἵπερ επὶ Λείψύδριον ἤλθομεν ὅτ' ἦμεν ἔτι,
<aristoph. lys. 666> νῦν δεῖ νῦν ἀνηβῆσαι πάλιν κἀναπτερῶσαι
<aristoph. lys. 670> πᾶν τὸ σῶμα κἀποσείσασθαι τὸ γῆρας τόδε.
<aristoph. lys. 671> εἰ γὰρ ἐνδώσει τις ἡμῶν ταῖσδε κἂν σμικρὰν λαβήν,
<aristoph. lys. 672> οὐδὲν ἐλλείψουσιν αὗται λιπαροῦς χειρουργίας,
<aristoph. lys. 673> ἀλλὰ καὶ ναῦς τεκτανοῦνται, κἀπιχειρήσους' ἔτι
<aristoph. lys. 675> ναυμαχεῖν καὶ πλεῖν ἐφ' ἡμἁς ὥσπε, ̓Αρτεμισία.
<aristoph. lys. 676> ἢν δ' ἐφ' ἱππικὴν τράπωνται, διαγράφω τοὺς ἱππέας.
<aristoph. lys. 677> ἱππικώτατον γάρ ἐστι χρῆμα κἄποχον γυνή,
<aristoph. lys. 678> κοὐκ ἂν ἀπολίσθοι τρέχοντος: τὰς δ' ̓Αμαζόνας σκόπει,
<aristoph. lys. 679> ἃς Μίκων ἔγραψ' ἐφ' ἵππων μαχομένας τοῖς ἀνδράσιν.
<aristoph. lys. 680> ἀλλὰ τούτων χρῆν ἁπασῶν ἐς τετρημένον ξύλον
<aristoph. lys. 681> ἐγκαθαρμόσαι λαβόντας τουτονὶ τὸν αὐχένα.
<aristoph. lys. 682> εἰ νὴ τὼ θεώ με ζωπυρήσεις,
<aristoph. lys. 683> λύσω τὴν ἐμαυτῆς ὗν ἐγὼ δή, καὶ ποιήσω
<aristoph. lys. 685> τήμερον τοὺς δημότας βωστρεῖν ς' ἐγὼ πεκτούμενον.
<aristoph. lys. 686> ἀλλὰ χἠμεῖς ὦ γυναῖκες θᾶττον ἐκδυώμεθα,
<aristoph. lys. 687> ὡς ἂν ὄζωμεν γυναικῶν αὐτοδὰξ ὠργισμένων.
<aristoph. lys. 688> νῦν πρὸς ἔμ' ἴτω τις, ἵνα μή ποτε φάγῃ σκόροδα, μηδὲ
<aristoph. lys. 690> κυάμους μέλανας.
<aristoph. lys. 691> ὡς εἰ καὶ μόνον κακῶς ἐρεῖς, ὑπερχολῶ γάρ,
<aristoph. lys. 695> αἰετὸν τίκτοντα κάνθαρός σε μαιεύσομαι.
<aristoph. lys. 696> οὐ γὰρ ὑμῶν φροντίσαιμ' ἄν, ἢν ἐμοὶ ζῇ Λαμπιτὼ
<aristoph. lys. 697> ἥ τε Θηβαία φίλη παῖς εὐγενὴς ̓Ισμηνία.
<aristoph. lys. 698> οὐ γὰρ ἔσται δύναμις, οὐδ' ἢν ἑπτάκις σὺ ψηφίσῃ,
<aristoph. lys. 699> ὅστις ὦ δύστην' ἀπήχθου πᾶσι καὶ τοῖς γείτοσιν.
<aristoph. lys. 700> ὥστε κἀχθὲς θἠκάτῃ ποιοῦσα παιγνίαν ἐγὼ
<aristoph. lys. 701> τοῖσι παισὶ τὴν ἑταίραν ἐκάλες' ἐκ τῶν γειτόνων,
<aristoph. lys. 702> παῖδα χρηστὴν κἀγαπητὴν ἐκ Βοιωτῶν ἔγχελυν:
<aristoph. lys. 703> οἱ δὲ πέμψειν οὐκ ἔφασκον διὰ τὰ σὰ ψηφίσματα.
<aristoph. lys. 704> κοὐχὶ μὴ παύσησθε τῶν ψηφισμάτων τούτων, πρὶν ἂν
<aristoph. lys. 705> τοῦ σκέλους ὑμᾶς λαβών τις ἐκτραχηλίσῃ φέρων.
<aristoph. lys. 706> ἄνασσα πράγους τοῦδε καὶ βουλεύματος,
<aristoph. lys. 707> τί μοι σκυθρωπὸς ἐξελήλυθας δόμων;
<aristoph. lys. 708> κακῶν γυναικῶν ἔργα καὶ θήλεια φρὴν
<aristoph. lys. 709> ποιεῖ μ' ἄθυμον περιπατεῖν τ' ἄνω κάτω.
<aristoph. lys. 710> τί φῄς; τί φῄς;
<aristoph. lys. 711> ἀληθῆ, ἀληθῆ.
<aristoph. lys. 712> τί δ' ἐστὶ δεινόν; φράζε ταῖς σαυτῆς φίλαις.
<aristoph. lys. 713> ἀλλ' αἰσχρὸν εἰπεῖν καὶ σιωπῆσαι βαρύ.
<aristoph. lys. 714> μή νύν με κρύψῃς ὅ τι πεπόνθαμεν κακόν.
<aristoph. lys. 715> βινητιῶμεν, ᾗ βράχιστον τοῦ λόγου.
<aristoph. lys. 716> ἰὼ Ζεῦ.
<aristoph. lys. 717> τί Ζῆν' ἀυτεῖς; ταῦτα δ' οὖν οὕτως ἔχει.
<aristoph. lys. 718> ἐγὼ μὲν οὖν αὐτὰς ἀποσχεῖν οὐκέτι
<aristoph. lys. 719> οἵα τ' ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν: διαδιδράσκουσι γάρ.
<aristoph. lys. 720> τὴν μέν γε πρώτην διαλέγουσαν τὴν ὀπὴν
<aristoph. lys. 721> κατέλαβον ᾗ τοῦ Πανός ἐστι ταὐλίον,
<aristoph. lys. 722> τὴν δ' ἐκ τροχιλείας αὖ κατειλυσπωμένην,
<aristoph. lys. 723> τὴν δ' αὐτομολοῦσαν, τὴν δ' ἐπὶ στρούθου †μίαν†
<aristoph. lys. 724> ἤδη πέτεσθαι διανοουμένην κάτω
<aristoph. lys. 725> ἐς ̓Ορσιλόχου χθὲς τῶν τριχῶν κατέσπασα.
<aristoph. lys. 726> πάσας τε προφάσεις ὥστ' ἀπελθεῖν οἴκαδε
<aristoph. lys. 727> ἕλκουσιν. ἤδη γοῦν τις αὐτῶν ἔρχεται.
<aristoph. lys. 728> αὕτη σὺ ποῖ θεῖς;   οἴκαδ' ἐλθεῖν βούλομαι.
<aristoph. lys. 729> οἴκοι γάρ ἐστιν ἔριά μοι Μιλήσια
<aristoph. lys. 730> ὑπὸ τῶν σέων κατακοπτόμενα.   ποίων σέων;
<aristoph. lys. 731> οὐκ εἶ πάλιν;   ἀλλ' ἥξω ταχέως νὴ τὼ θεὼ
<aristoph. lys. 732> ὅσον διαπετάσας' ἐπὶ τῆς κλίνης μόνον.
<aristoph. lys. 733> μὴ διαπετάννυ, μηδ' ἀπέλθῃς μηδαμῇ.
<aristoph. lys. 734> ἀλλ' ἐῶ 'πολέσθαι τἄρι';   ἢν τούτου δέῃ.
<aristoph. lys. 735> τάλαιν' ἐγώ, τάλαινα τῆς ̓Αμοργίδος,
<aristoph. lys. 736> ἣν ἄλοπον οἴκοι καταλέλοιφ'.   αὕθἠτέρα
<aristoph. lys. 737> ἐπὶ τὴν ̓́Αμοργιν τὴν ἄλοπον ἐξέρχεται.
<aristoph. lys. 738> χώρει πάλιν δεῦρ'.   ἀλλὰ νὴ τὴν Φωσφόρον
<aristoph. lys. 739> ἔγωγ' ἀποδείρας' αὐτίκα μάλ' ἀνέρχομαι.
<aristoph. lys. 740> μή μἀποδείρῃς. ἢν γὰρ ἄρξῃς τοῦτο σύ,
<aristoph. lys. 741> ἑτέρα γυνὴ ταὐτὸν ποιεῖν βουλήσεται.
<aristoph. lys. 742> ὦ πότνι' Εἰλείθυι' ἐπίσχες τοῦ τόκου,
<aristoph. lys. 743> ἕως ἂν εἰς ὅσιον μόλω 'γὼ χωρίον.
<aristoph. lys. 744> τί ταῦτα ληρεῖς;   αὐτίκα μάλα τέξομαι.
<aristoph. lys. 745> ἀλλ' οὐκ ἐκύεις σύ γ' ἐχθές.   ἀλλὰ τήμερον.
<aristoph. lys. 746> ἀλλ' οἴκαδέ μ' ὡς τὴν μαῖαν ὦ Λυσιστράτη
<aristoph. lys. 747> ἀπόπεμψον ὡς τάχιστα.   τίνα λόγον λέγεις;
<aristoph. lys. 748> τί τοῦτ' ἔχεις τὸ σκληρόν;   ἄρρεν παιδίον.
<aristoph. lys. 749> μὰ τὴν ̓Αφροδίτην οὐ σύ γ', ἀλλ' ἢ χαλκίον
<aristoph. lys. 750> ἔχειν τι φαίνει κοῖλον: εἴσομαι δ' ἐγώ.
<aristoph. lys. 751> ὦ καταγέλαστ' ἔχουσα τὴν ἱερὰν κυνῆν
<aristoph. lys. 752> κυεῖν ἔφασκες;   καὶ κυῶ γε νὴ Δία.
<aristoph. lys. 753> τί δῆτα ταύτην εἶχες;   ἵνα μ' εἰ καταλάβοι
<aristoph. lys. 754> ὁ τόκος ἔτ' ἐν πόλει, τέκοιμ' ἐς τὴν κυνῆν
<aristoph. lys. 755> ἐσβᾶσα ταύτην, ὥσπερ αἱ περιστεραί.
<aristoph. lys. 756> τί λέγεις; προφασίζει: περιφανῆ τὰ πράγματα.
<aristoph. lys. 757> οὐ τἀμφιδρόμια τῆς κυνῆς αὐτοῦ μενεῖς;
<aristoph. lys. 758> ἀλλ' οὐ δύναμαι 'γωγ' οὐδὲ κοιμᾶσθ' ἐν πόλει,
<aristoph. lys. 759> ἐξ οὗ τὸν ὄφιν εἶδον τὸν οἰκουρόν ποτε.
<aristoph. lys. 760> ἐγὼ δ' ὑπὸ τῶν γλαυκῶν γε τάλαιν' ἀπόλλυμαι
<aristoph. lys. 761> ταῖς ἀγρυπνίαισι κακκαβαζουσῶν ἀεί.
<aristoph. lys. 762> ὦ δαιμόνιαι παύσασθε τῶν τερατευμάτων.
<aristoph. lys. 763> ποθεῖτ' ἴσως τοὺς ἄνδρας: ἡμᾶς δ' οὐκ οἴει
<aristoph. lys. 764> ποθεῖν ἐκείνους; ἀργαλέας γ' εὖ οἶδ' ὅτι
<aristoph. lys. 765> ἄγουσι νύκτας. ἀλλ' ἀνάσχεσθ' ὦγαθαί,
<aristoph. lys. 766> καὶ προσταλαιπωρήσατ' ἔτ' ὀλίγον χρόνον,
<aristoph. lys. 767> ὡς χρησμὸς ἡμῖν ἐστιν ἐπικρατεῖν, ἐὰν
<aristoph. lys. 768> μὴ στασιάσωμεν: ἔστι δ' ὁ χρησμὸς οὑτοσί.
<aristoph. lys. 769> λέγ' αὐτὸν ἡμῖν ὅ τι λέγει.   σιγᾶτε δή.
<aristoph. lys. 770> ἀλλ' ὁπόταν πτήξωσι χελιδόνες εἰς ἕνα χῶρον,
<aristoph. lys. 771> τοὺς ἔποπας φεύγουσαι, ἀπόσχωνταί τε φαλήτων,
<aristoph. lys. 772> παῦλα κακῶν ἔσται, τὰ δ' ὑπέρτερα νέρτερα θήσει
<aristoph. lys. 773> Ζεὺς ὑψιβρεμέτης—   ἐπάνω κατακεισόμεθ' ἡμεῖς;
<aristoph. lys. 774> ἢν δὲ διαστῶσιν καὶ ἀναπτῶνται πτερύγεσσιν
<aristoph. lys. 775> ἐξ ἱεροῦ ναοῖο χελιδόνες, οὐκέτι δόξει
<aristoph. lys. 776> ὄρνεον οὐδ' ὁτιοῦν καταπυγωνέστερον εἶναι.
<aristoph. lys. 777> σαφής γ' ὁ χρησμὸς νὴ Δί'.   ὦ πάντες θεοί,
<aristoph. lys. 778> μή νυν ἀπείπωμεν ταλαιπωρούμεναι,
<aristoph. lys. 779> ἀλλ' εἰσίωμεν. καὶ γὰρ αἰσχρὸν τουτογὶ
<aristoph. lys. 780> ὦ φίλταται, τὸν χρησμὸν εἰ προδώσομεν.
<aristoph. lys. 781> μῦθον βούλομαι λέξαι τιν' ὑμῖν, ὅν ποτ' ἤκους'
<aristoph. lys. 782> αὐτὸς ἔτι παῖς ὤν.
<aristoph. lys. 785> οὕτως ἦν νεανίσκος Μελανίων τις,
<aristoph. lys. 786> ὃς φεύγων γάμον ἀφίκετ' ἐς ἐρημίαν,
<aristoph. lys. 787> κἀν τοῖς ὄρεσιν ᾤκει:
<aristoph. lys. 788> κᾆτ' ἐλαγοθήρει
<aristoph. lys. 790> πλεξάμενος ἄρκυς,
<aristoph. lys. 791> καὶ κύνα τιν' εἶχεν,
<aristoph. lys. 792> κοὐκέτι κατῆλθε πάλιν οἴκαδ' ὑπὸ μίσους.
<aristoph. lys. 793> οὕτω τὰς γυναῖκας ἐβδελύχθη
<aristoph. lys. 795> 'κεῖνος, ἡμεῖς τ' οὐδὲν ἧττον
<aristoph. lys. 796> τοῦ Μελανίωνος οἱ σώφρονες.
<aristoph. lys. 797> βούλομαί σε γραῦ κύσαι—
<aristoph. lys. 798> κρόμμυόν τἄρ' οὐκ ἔδει.
<aristoph. lys. 799> κἀνατείνας λακτίσαι.
<aristoph. lys. 800> τὴν λόχμην πολλὴν φορεῖς.
<aristoph. lys. 801> καὶ Μυρωνίδης γὰρ ἦν
<aristoph. lys. 802> τραχὺς ἐντεῦθεν μελάμπυγός
<aristoph. lys. 803> τε τοῖς ἐχθροῖς ἅπασιν,
<aristoph. lys. 804> ὥς δὲ καὶ Φορμίων.
<aristoph. lys. 805> κἀγὼ βούλομαι μῦθόν τιν' ὑμῖν ἀντιλέξαι
<aristoph. lys. 806> τῷ Μελανίωνι.
<aristoph. lys. 807> Τίμων ἦν ἀίδρυτός τις ἀβάτοισιν
<aristoph. lys. 810> ἐν σκώλοισι τὸ πρόσωπον περιειργμένος,
<aristoph. lys. 811> ̓Ερινύων ἀπορρώξ.
<aristoph. lys. 812> οὗτος οὖν ὁ Τίμων
<aristoph. lys. 814> ᾤχεθ' ὑπὸ μίσους
<aristoph. lys. 815> πολλὰ καταρασάμενος ἀνδράσι πονηροῖς.
<aristoph. lys. 816> οὕτω 'κεῖνος ὑμῶν ἀντεμίσει
<aristoph. lys. 817> τοὺς πονηροὺς ἄνδρας ἀεί,
<aristoph. lys. 820> ταῖσι δὲ γυναιξὶν ἦν φίλτατος.
<aristoph. lys. 821> τὴν γνάθον βούλει θένω;
<aristoph. lys. 822> μηδαμῶς: †ἔδεισά γε. †
<aristoph. lys. 823> ἀλλὰ κρούσω τῷ σκέλει;
<aristoph. lys. 824> τὸν σάκανδρον ἐκφανεῖς.
<aristoph. lys. 825> ἀλλ' ὅμως ἂν οὐκ ἴδοις
<aristoph. lys. 826> καίπερ οὔσης γραὸς ὄντ' αὐτὸν
<aristoph. lys. 827> κομήτην, ἀλλ' ἀπεψιλωμένον
<aristoph. lys. 828> τῷ λύχνῳ.
<aristoph. lys. 829> ἰοὺ ἰοὺ γυναῖκες ἴτε δεῦρ' ὡς ἐμὲ
<aristoph. lys. 830> ταχέως.   τί δ' ἔστιν; εἰπέ μοι τίς ἡ βοή;
<aristoph. lys. 831> ἄνδρ' ἄνδρ' ὁρῶ προσιόντα παραπεπληγμένον,
<aristoph. lys. 832> τοῖς τῆς ̓Αφροδίτης ὀργίοις εἰλημμένον.
<aristoph. lys. 833> ὦ πότνια Κύπρου καὶ Κυθήρων καὶ Πάφου
<aristoph. lys. 834> μεδέους', ἴθ' ὀρθὴν ἥνπερ ἔρχι τὴν ὁδόν.
<aristoph. lys. 835> ποῦ δ' ἐστὶν ὅστις ἐστί;   παρὰ τὸ τῆς Χλόης.
<aristoph. lys. 836> ὢ νὴ Δί' ἔστι δῆτα. τίς κἀστίν ποτε;
<aristoph. lys. 837> ὁρᾶτε: γιγνώσκει τις ὑμῶν;   νὴ Δία
<aristoph. lys. 838> ἔγωγε: κἀστὶν οὑμὸς ἀνὴρ Κινησίας.
<aristoph. lys. 839> σὸν ἔργον ἤδη τοῦτον ὀπτᾶν καὶ στρέφειν
<aristoph. lys. 840> κἀξηπεροπεύειν καὶ φιλεῖν καὶ μὴ φιλεῖν,
<aristoph. lys. 841> καὶ πάνθ' ὑπέχειν πλὴν ὧν σύνοιδεν ἡ κύλιξ.
<aristoph. lys. 842> ἀμέλει ποιήσω ταῦτ' ἐγώ.   καὶ μὴν ἐγὼ
<aristoph. lys. 843> ξυνηπεροπεύσω σοι παραμένους' ἐνθαδί,
<aristoph. lys. 844> καὶ ξυσταθεύσω τοῦτον. ἀλλ' ἀπέλθετε.
<aristoph. lys. 845> οἴμοι κακοδαίμων, οἷος ὁ σπασμός μ' ἔχει
<aristoph. lys. 846> χὠ τέτανος ὥσπερ ἐπὶ τροχοῦ στρεβλούμενον.
<aristoph. lys. 847> τίς οὗτος οὑντὸς τῶν φυλάκων ἑστώς;   ἐγώ.
<aristoph. lys. 848> ἀνήρ;   ἀνὴρ δῆτ'.   οὐκ ἄπει δῆτ' ἐκποδών;
<aristoph. lys. 849> σὺ δ' εἶ τίς ἡκβάλλουσά μ';   ἡμεροσκόπος.
<aristoph. lys. 850> πρὸς τῶν θεῶν νυν ἐκκάλεσόν μοι Μυρρίνην.
<aristoph. lys. 851> ἰδοὺ καλέσω 'γὼ Μυρρίνην σοι; σὺ δὲ τίς εἶ;
<aristoph. lys. 852> ἀνὴρ ἐκείνης, Παιονίδης Κινησίας.
<aristoph. lys. 853> ὦ χαῖρε φίλτατ': οὐ γὰρ ἀκλεὲς τοὔνομ
<aristoph. lys. 854> τὸ σὸν παρ' ἡμῖν ἐστιν οὐδ' ἀνώνυμον.
<aristoph. lys. 855> ἀεὶ γὰρ ἡ γυνή ς' ἔχει διὰ στόμα.
<aristoph. lys. 856> κἂν ᾠὸν ἢ μῆλον λάβῃ, “Κινησίᾳ
<aristoph. lys. 857> τουτὶ γένοιτο,” φησίν.   ὢ πρὸς τῶν θεῶν.
<aristoph. lys. 858> νὴ τὴν ̓Αφροδίτην: κἂν περὶ ἀνδρῶν γ' ἐμπέσῃ
<aristoph. lys. 859> λόγος τις, εἴρηκ' εὐθέως ἡ σὴ γυνὴ
<aristoph. lys. 860> ὅτι λῆρός ἐστι τἄλλα πρὸς Κινησίαν.
<aristoph. lys. 861> ἴθι νυν κάλεσον αὐτήν.   τί οὖν; δώσεις τί μοι;
<aristoph. lys. 862> ἔγωγέ σοι νὴ τὸν Δί', ἢν βούλῃ γε σύ:
<aristoph. lys. 863> ἔχω δὲ τοῦθ': ὅπερ οὖν ἔχω, δίδωμί σοι.
<aristoph. lys. 864> φέρε νυν καλέσω καταβᾶσά σοι.   ταχύ νυν πάνυ.
<aristoph. lys. 865> ὡς οὐδεμίαν ἔχω γε τῷ βίῳ χάριν,
<aristoph. lys. 866> ἐξ οὗπερ αὕτη 'ξῆλθεν ἐκ τῆς οἰκίας:
<aristoph. lys. 867> ἀλλ' ἄχθομαι μὲν εἰσιών, ἔρημα δὲ
<aristoph. lys. 868> εἶναι δοκεῖ μοι πάντα, τοῖς δὲ σιτίοις
<aristoph. lys. 869> χάριν οὐδεμίαν οἶδ' ἐσθίων: ἔστυκα γάρ.
<aristoph. lys. 870> φιλῶ φιλῶ 'γὼ τοῦτον: ἀλλ' οὐ βούλεται
<aristoph. lys. 871> ὑπ' ἐμοῦ φιλεῖσθαι. σὺ δ' ἐμὲ τούτῳ μὴ κάλει.
<aristoph. lys. 872> ὦ γλυκύτατον Μυρρινίδιον τί ταῦτα δρᾷς;
<aristoph. lys. 873> κατάβηθι δεῦρο.   μὰ Δί' ἐγὼ μὲν αὐτός' οὔ.
<aristoph. lys. 874> ἐμοῦ καλοῦντος οὐ καταβήσει Μυρρίνη;
<aristoph. lys. 875> οὐ γὰρ δεόμενος οὐδὲν ἐκκαλεῖς ἐμέ.
<aristoph. lys. 876> ἐγὼ οὐ δεόμενος; ἐπιτετριμμένος μὲν οὖν.
<aristoph. lys. 877> ἄπειμι.   μὴ δῆτ', ἀλλὰ τῷ γοῦν παιδίῳ
<aristoph. lys. 878> ὑπάκουσον: οὗτος οὐ καλεῖς τὴν μαμμίαν;
<aristoph. lys. 879> μαμμία, μαμμία, μαμμία.
<aristoph. lys. 880> αὕτη τί πάσχεις; οὐδ' ἐλεεῖς τὸ παιδίον
<aristoph. lys. 881> ἄλουτον ὂν κἄθηλον ἕκτην ἡμέραν;
<aristoph. lys. 882> ἔγωγ' ἐλεῶ δῆτ': ἀλλ' ἀμελὴς αὐτῷ πατὴρ
<aristoph. lys. 883> ἔστιν.   κατάβηθ' ὦ δαιμονία τῷ παιδίῳ.
<aristoph. lys. 884> οἷον τὸ τεκεῖν: καταβατέον. τί γὰρ πάθω;
<aristoph. lys. 885> ἐμοὶ γὰρ αὕτη καὶ νεωτέρα δοκεῖ
<aristoph. lys. 886> πολλῷ γεγενῆσθαι κἀγανώτερον βλέπειν:
<aristoph. lys. 887> χἂ δυσκολαίνει πρὸς ἐμὲ καὶ βρενθύεται,
<aristoph. lys. 888> ταῦτ' αὐτὰ δή 'σθ' ἃ κἄμ' ἐπιτρίβει τῷ πόθῳ.
<aristoph. lys. 889> ὦ γλυκύτατον σὺ τεκνίδιον κακοῦ πατρός,
<aristoph. lys. 890> φέρε σε φιλήσω γλυκύτατον τῇ μαμμίᾳ.
<aristoph. lys. 891> τί ὦ πονήρα ταῦτα ποιεῖς χἀτέραις
<aristoph. lys. 892> πείθει γυναιξί, κἀμέ τ' ἄχθεσθαι ποιεῖς
<aristoph. lys. 893> αὐτή τε λυπεῖ;   μὴ πρόσαγε τὴν χεῖρά μοι.
<aristoph. lys. 894> τὰ δ' ἔνδον ὄντα τἀμὰ καὶ σὰ χρήματα
<aristoph. lys. 895> χεῖρον διατίθης.   ὀλίγον αὐτῶν μοι μέλει.
<aristoph. lys. 896> ὀλίγον μέλει σοι τῆς κρόκης φορουμένης
<aristoph. lys. 897> ὑπὸ τῶν ἀλεκτρυόνων;   ἔμοιγε νὴ Δία.
<aristoph. lys. 898> τὰ δὲ τῆς ̓Αφροδίτης ἱέρ' ἀνοργίαστά σοι
<aristoph. lys. 899> χρόνον τοσοῦτόν ἐστιν. οὐ βαδιεῖ πάλιν;
<aristoph. lys. 900> μὰ Δί' οὐκ ἔγωγ', ἢν μὴ διαλλαχθῆτέ γε
<aristoph. lys. 901> καὶ τοῦ πολέμου παύσησθε.   τοιγάρ, ἢν δοκῇ,
<aristoph. lys. 902> ποιήσομεν καὶ ταῦτα.   τοιγάρ, ἢν δοκῇ,
<aristoph. lys. 903> κἄγωγ' ἄπειμ' ἐκεῖσε: νῦν δ' ἀπομώμοκα.
<aristoph. lys. 904> σὺ δ' ἀλλὰ κατακλίνηθι μετ' ἐμοῦ διὰ χρόνου.
<aristoph. lys. 905> οὐ δῆτα: καίτοι ς' οὐκ ἐρῶ γ' ὡς οὐ φιλῶ.
<aristoph. lys. 906> φιλεῖς; τί οὖν οὐ κατεκλίνης ὦ Μύρριον;
<aristoph. lys. 907> ὦ καταγέλαστ' ἐναντίον τοῦ παιδίου;
<aristoph. lys. 908> μὰ Δί' ἀλλὰ τοῦτό γ' οἴκαδ' ὦ Μανῆ φέρε.
<aristoph. lys. 909> ἰδοὺ τὸ μέν σοι παιδίον καὶ δὴ 'κποδών,
<aristoph. lys. 910> σὺ δ' οὐ κατακλίνει.   ποῦ γὰρ ἄν τις καὶ τάλαν
<aristoph. lys. 911> δράσειε τοῦθ';   ὅπου; τὸ τοῦ Πανὸς καλόν.
<aristoph. lys. 912> καὶ πῶς ἔθ' ἁγνὴ δῆτ' ἂν ἔλθοιμ' ἐς πόλιν;
<aristoph. lys. 913> κάλλιστα δήπου λουσαμένη τῇ Κλεψύδρᾳ.
<aristoph. lys. 914> ἔπειτ' ὀμόσασα δῆτ' ἐπιορκήσω τάλαν;
<aristoph. lys. 915> εἰς ἐμὲ τράποιτο: μηδὲν ὅρκου φροντίσῃς.
<aristoph. lys. 916> φέρε νυν ἐνέγκω κλινίδιον νῷν.   μηδαμῶς.
<aristoph. lys. 917> ἀρκεῖ χαμαὶ νῷν.   μὰ τὸν ̓Απόλλω μή ς' ἐγὼ
<aristoph. lys. 918> καίπερ τοιοῦτον ὄντα κατακλινῶ χαμαί.
<aristoph. lys. 919> ἥ τοι γυνὴ φιλεῖ με, δήλη 'στὶν καλῶς.
<aristoph. lys. 920> ἰδοὺ κατάκεις' ἀνύσας τι, κἀγὼ 'κδύομαι.
<aristoph. lys. 921> καίτοι, τὸ δεῖνα, ψίαθός ἐστ' ἐξοιστέα.
<aristoph. lys. 922> ποία ψίαθος; μὴ μοί γε.   νὴ τὴν ̓́Αρτεμιν,
<aristoph. lys. 923> αἰσχρὸν γὰρ ἐπὶ τόνου γε.   δός μοί νυν κύσαι.
<aristoph. lys. 924> ἰδού.   παπαιάξ: ἧκέ νυν ταχέως πάνυ.
<aristoph. lys. 925> ἰδοὺ ψίαθος: κατάκεισο, καὶ δὴ 'κδύομαι.
<aristoph. lys. 926> καίτοι, τὸ δεῖνα, προσκεφάλαιον οὐκ ἔχεις.
<aristoph. lys. 927> ἀλλ' οὐδὲ δέομ' ἔγωγε.   νὴ Δί' ἀλλ' ἐγώ.
<aristoph. lys. 928> ἀλλ' ἢ τὸ πέος τόδ' ̔Ηρακλῆς ξενίζεται.
<aristoph. lys. 929> ἀνίστας', ἀναπήδησον. ἤδη πάντ' ἔχω.
<aristoph. lys. 930> ἅπαντα δῆτα. δεῦρό νυν ὦ χρύσιον.
<aristoph. lys. 931> τὸ στρόφιον ἤδη λύομαι. μέμνησό νυν:
<aristoph. lys. 932> μή μ' ἐξαπατήσῃς τὰ περὶ τῶν διαλλαγῶν.
<aristoph. lys. 933> νὴ Δί' ἀπολοίμην ἆρα.   σισύραν οὐκ ἔχεις.
<aristoph. lys. 934> μὰ Δί' οὐδὲ δέομαί γ', ἀλλὰ βινεῖν βούλομαι.
<aristoph. lys. 935> ἀμέλει ποιήσεις τοῦτο: ταχὺ γὰρ ἔρχομαι.
<aristoph. lys. 936> ἅνθρωπος ἐπιτρίψει με διὰ τὰ στρώματα.
<aristoph. lys. 937> ἔπαιρε σαυτόν.   ἀλλ' ἐπῆρται τοῦτό γε.
<aristoph. lys. 938> βούλει μυρίσω σε;   μὰ τὸν ̓Απόλλω μὴ μέ γε.
<aristoph. lys. 939> νὴ τὴν ̓Αφροδίτην ἤν τε βούλῃ γ' ἤν τε μή.
<aristoph. lys. 940> εἴθ' ἐκχυθείη τὸ μύρον ὦ Ζεῦ δέσποτα.
<aristoph. lys. 941> πρότεινέ νυν τὴν χεῖρα κἀλείφου λαβών.
<aristoph. lys. 942> οὐχ ἡδὺ τὸ μύρον μὰ τὸν ̓Απόλλω τουτογί,
<aristoph. lys. 943> εἰ μὴ διατριπτικόν γε κοὐκ ὄζον γάμων.
<aristoph. lys. 944> τάλαιν' ἐγὼ τὸ ̔Ρόδιον ἤνεγκον μύρον.
<aristoph. lys. 945> ἀγαθόν: ἔα αὔτ' ὦ δαιμονία.   ληρεῖς ἔχων.
<aristoph. lys. 946> κάκιστ' ἀπόλοιθ' ὁ πρῶτος ἑψήσας μύρον.
<aristoph. lys. 947> λαβὲ τόνδε τὸν ἀλάβαστον.   ἀλλ' ἕτερον ἔχω.
<aristoph. lys. 948> ἀλλ' ᾠζυρὰ κατάκεισο καὶ μή μοι φέρε
<aristoph. lys. 949> μηδέν.   ποιήσω ταῦτα νὴ τὴν ̓́Αρτεμιν.
<aristoph. lys. 950> ὑπολύομαι γοῦν. ἀλλ' ὅπως ὦ φίλτατε
<aristoph. lys. 951> σπονδὰς ποιεῖσθαι ψηφιεῖ.   βουλεύσομαι.
<aristoph. lys. 952> ἀπολώλεκέν με κἀπιτέτριφεν ἡ γυνὴ
<aristoph. lys. 953> τά τ' ἄλλα πάντα κἀποδείρας' οἴχεται.
<aristoph. lys. 954> οἴμοι τί πάθω; τίνα βινήσω
<aristoph. lys. 955> τῆς καλλίστης πασῶν ψευσθείς;
<aristoph. lys. 956> πῶς ταυτηνὶ παιδοτροφήσω;
<aristoph. lys. 957> ποῦ Κυναλώπηξ;
<aristoph. lys. 958> μίσθωσόν μοι τὴν τίτθην.
<aristoph. lys. 959> ἐν δεινῷ γ' ὦ δύστηνε κακῷ
<aristoph. lys. 960> τείρει ψυχὴν ἐξαπατηθείς.
<aristoph. lys. 961> κἄγωγ' οἰκτίρω ς' αἰαῖ.
<aristoph. lys. 962> ποῖος γὰρ ἂν ἢ νέφρος ἀντίσχοι,
<aristoph. lys. 963> ποία ψυχή, ποῖοι δ' ὄρχεις,
<aristoph. lys. 964> ποία δ' ὀσφῦς, ποῖος δ' ὄρρος
<aristoph. lys. 965> κατατεινόμενος
<aristoph. lys. 966> καὶ μὴ βινῶν τοὺς ὄρθρους;
<aristoph. lys. 967> ὦ Ζεῦ δεινῶν ἀντισπασμῶν.
<aristoph. lys. 968> ταυτὶ μέντοι νυνί ς' ἐποίης'
<aristoph. lys. 969> ἡ παμβδελυρὰ καὶ παμμυσαρά.
<aristoph. lys. 970> μὰ Δί' ἀλλὰ φίλη καὶ παγγλυκερά.
<aristoph. lys. 971> ποία γλυκερά; μιαρὰ μιαρά.
<aristoph. lys. 972> μιαρὰ δῆτ' ὦ Ζεῦ ὦ Ζεῦ:
<aristoph. lys. 973> εἴθ' αὐτὴν ὥσπερ τοὺς θωμοὺς
<aristoph. lys. 974> μεγάλῳ τυφῷ καὶ πρηστῆρι
<aristoph. lys. 975> ξυστρέψας καὶ ξυγγογγύλας
<aristoph. lys. 976> οἴχοιο φέρων, εἶτα μεθείης,
<aristoph. lys. 977> ἡ δὲ φέροιτ' αὖ πάλιν ἐς τὴν γῆν,
<aristoph. lys. 978> κᾆτ' ἐξαίφνης
<aristoph. lys. 979> περὶ τὴν ψωλὴν περιβαίη.
<aristoph. lys. 980> πᾷ τᾶν ̓Ασανᾶν ἐστιν ἁ γερωχία
<aristoph. lys. 981> ἢ τοὶ πρυτάνιες; λῶ τι μυσίξαι νέον.
<aristoph. lys. 982> σὺ δ' εἶ πότερον ἄνθρωπος ἢ κονίσαλος;
<aristoph. lys. 983> κᾶρυξ ἐγὼν ὦ κυρσάνιε ναὶ τὼ σιὼ
<aristoph. lys. 984> ἔμολον ἀπὸ Σπάρτας περὶ τᾶν διαλλαγᾶν.
<aristoph. lys. 985> κἄπειτα δόρυ δῆθ' ὑπὸ μάλης ἥκεις ἔχων;
<aristoph. lys. 986> οὐ τὸν Δί' οὐκ ἐγών γα.   ποῖ μεταστρέφει;
<aristoph. lys. 987> τί δὴ προβάλλει τὴν χλαμύδ'; ἢ βουβωνιᾷς
<aristoph. lys. 988> ὑπὸ τῆς ὁδοῦ;   παλαιόρ γα ναὶ τὸν Κάστορα
<aristoph. lys. 989> ὥνθρωπος.   ἀλλ' ἔστυκας ὦ μιαρώτατε.
<aristoph. lys. 990> οὐ τὸν Δί' οὐκ ἐγών γα: μηδ' αὖ πλαδδίη.
<aristoph. lys. 991> τί δ' ἐστί σοι τοδί;   σκυτάλα Λακωνικά.
<aristoph. lys. 992> εἴπερ γε χαὔτη 'στὶ σκυτάλη Λακωνική.
<aristoph. lys. 993> ἀλλ' ὡς πρὸς εἰδότ' ἐμὲ σὺ τἀληθῆ λέγε.
<aristoph. lys. 994> τί τὰ πράγμαθ' ὑμῖν ἐστι τἀν Λακεδαίμονι;
<aristoph. lys. 995> ὀρσὰ Λακεδαίμων πᾶα καὶ τοὶ σύμμαχοι
<aristoph. lys. 996> ἅπαντες ἐστύκαντι: Πελλάνας δὲ δεῖ.
<aristoph. lys. 997> ἀπὸ τοῦ δὲ τουτὶ τὸ κακὸν ὑμῖν ἐνέπεσεν;
<aristoph. lys. 998> ἀπὸ Πανός;   οὔκ, ἀλλ' ἆρχεν οἰῶ Λαμπιτώ,
<aristoph. lys. 999> ἔπειτα τἄλλαι ταὶ κατὰ Σπάρταν ἅμα
<aristoph. lys. 1000> γυναῖκες ᾇπερ ἀπὸ μιᾶς ὑσπλαγίδος
<aristoph. lys. 1001> ἀπήλααν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων.
<aristoph. lys. 1002> πῶς οὖν ἔχετε;   μογίομες. ἂν γὰρ τὰν πόλιν
<aristoph. lys. 1003> ᾇπερ λυχνοφορίοντες ἐπικεκύφαμες.
<aristoph. lys. 1004> ταὶ γὰρ γυναῖκες οὐδὲ τῶ μύρτω σιγεῖν
<aristoph. lys. 1005> ἐῶντι, πρίν γ' ἅπαντες ἐξ ἑνὸς λόγω
<aristoph. lys. 1006> σπονδὰς ποιησώμεσθα ποττὰν ̔Ελλάδα.
<aristoph. lys. 1007> τουτὶ τὸ πρᾶγμα πανταχόθεν ξυνομώμοται
<aristoph. lys. 1008> ὑπὸ τῶν γυναικῶν: ἄρτι νυνὶ μανθάνω.
<aristoph. lys. 1009> ἀλλ' ὡς τάχιστα φράζε περὶ διαλλαγῶν
<aristoph. lys. 1010> αὐτοκράτορας πρέσβεις ἀποπέμπειν ἐνθαδί.
<aristoph. lys. 1011> ἐγὼ δ' ἑτέρους ἐνθένδε τῇ βουλῇ φράσω
<aristoph. lys. 1012> πρέσβεις ἑλέσθαι τὸ πέος ἐπιδείξας τοδί.
<aristoph. lys. 1013> ποτάομαι: κράτιστα γὰρ παντᾷ λέγεις.
<aristoph. lys. 1014> οὐδέν ἐστι θηρίον γυναικὸς ἀμαχώτερον,
<aristoph. lys. 1015> οὐδὲ πῦρ, οὐδ' ὧδ' ἀναιδὴς οὐδεμία πόρδαλις.
<aristoph. lys. 1016> ταῦτα μέντοι σὺ ξυνιεὶς εἶτα πολεμεῖς ἐμοί,
<aristoph. lys. 1017> ἐξὸν ὦ πόνηρε σοὶ βέβαιον ἔμ' ἔχειν φίλην;
<aristoph. lys. 1018> ὡς ἐγὼ μισῶν γυναῖκας οὐδέποτε παύσομαι.
<aristoph. lys. 1019> ἀλλ' ὅταν βούλῃ σύ: νῦν δ' οὖν οὔ σε περιόψομαι
<aristoph. lys. 1020> γυμνὸν ὄνθ' οὕτως. ὁρῶ γὰρ ὡς καταγέλαστος εἶ.
<aristoph. lys. 1021> ἀλλὰ τὴν ἐξωμίδ' ἐνδύσω σε προσιοῦς' ἐγώ.
<aristoph. lys. 1022> τοῦτο μὲν μὰ τὸν Δί' οὐ πονηρὸν ἐποιήσατε:
<aristoph. lys. 1023> ἀλλ' ὑπ' ὀργῆς γὰρ πονηρᾶς καὶ τότ' ἀπέδυν ἐγώ.
<aristoph. lys. 1024> πρῶτα μὲν φαίνει γ' ἀνήρ, εἶτ' οὐ καταγέλαστος εἶ.
<aristoph. lys. 1025> κεἴ με μὴ 'λύπεις, ἐγώ σου κἂν τόδε τὸ θηρίον
<aristoph. lys. 1026> τοὐπὶ τὠφθαλμῷ λαβοῦς' ἐξεῖλον ἂν ὃ νῦν ἔνι.
<aristoph. lys. 1027> τοῦτ' ἄρ' ἦν με τοὐπιτρῖβον, δακτύλιος οὑτοσί:
<aristoph. lys. 1028> ἐκσκάλευσον αὐτό, κᾆτα δεῖξον ἀφελοῦσά μοι:
<aristoph. lys. 1029> ὡς τὸν ὀφθαλμόν γέ μου νὴ τὸν Δία πάλαι δάκνει.
<aristoph. lys. 1030> ἀλλὰ δράσω ταῦτα: καίτοι δύσκολος ἔφυς ἀνήρ.
<aristoph. lys. 1031> ἦ μέγ' ὦ Ζεῦ χρῆμ' ἰδεῖν τῆς ἐμπίδος ἔνεστί σοι.
<aristoph. lys. 1032> οὐχ ὁρᾷς; οὐκ ἐμπίς ἐστιν ἥδε Τρικορυσία;
<aristoph. lys. 1033> νὴ Δί' ὤνησάς γέ μ', ὡς πάλαι γέ μ' ἐφρεωρύχει,
<aristoph. lys. 1034> ὥστ' ἐπειδὴ 'ξῃρέθη, ῥεῖ μου τὸ δάκρυον πολύ.
<aristoph. lys. 1035> ἀλλ' ἀποψήσω ς' ἐγώ, καίτοι πάνυ πονηρὸς εἶ,
<aristoph. lys. 1036> καὶ φιλήσω.   μὴ φιλήσῃς.   ἤν τε
<aristoph. lys. 1037> βούλῃ γ' ἤν τε μή.
<aristoph. lys. 1038> ἀλλὰ μὴ ὥρας' ἵκοισθ': ὡς ἐστὲ θωπικαὶ φύσει,
<aristoph. lys. 1039> κἄστ' ἐκεῖνο τοὔπος ὀρθῶς κοὐ κακῶς εἰρημένον,
<aristoph. lys. 1040> οὔτε σὺν πανωλέθροισιν οὔτ' ἄνευ πανωλέθρων.
<aristoph. lys. 1040> ἀλλὰ νυνὶ σπένδομαί σοι, καὶ τὸ λοιπὸν οὐκέτι
<aristoph. lys. 1041> οὔτε δράσω φλαῦρον οὐδὲν οὔθ' ὑφ' ὑμῶν πείσομαι.
<aristoph. lys. 1042> ἀλλὰ κοινῇ συσταλέντες τοῦ μέλους ἀρξώμεθα.
<aristoph. lys. 1043> οὐ παρασκευαζόμεσθα
<aristoph. lys. 1044> τῶν πολιτῶν οὐδέν' ὦνδρες
<aristoph. lys. 1045> φλαῦρον εἰπεῖν οὐδὲ ἕν.
<aristoph. lys. 1046> ἀλλὰ πολὺ τοὔμπαλιν πάντ' ἀγαθὰ καὶ λέγειν
<aristoph. lys. 1047> καὶ δρᾶν: ἱκανὰ γὰρ τὰ κακὰ καὶ τὰ παρακείμενα.
<aristoph. lys. 1048> ἀλλ' ἐπαγγελλέτω πᾶς ἀνὴρ καὶ γυνή,
<aristoph. lys. 1050> εἴ τις ἀργυρίδιον δεῖται
<aristoph. lys. 1051> λαβεῖν μνᾶς ἢ δύ' ἢ τρεῖς,
<aristoph. lys. 1052> ὡς † πόλλ' ἔσω 'στὶν†
<aristoph. lys. 1053> κἄχομεν βαλλάντια.
<aristoph. lys. 1054> κἄν ποτ' εἰρήνη φανῇ,
<aristoph. lys. 1055> ὅστις ἂν νυνὶ δανείσηται
<aristoph. lys. 1056> παρ' ἡμῶν,
<aristoph. lys. 1057> ἃν λάβῃ μηκέτ' ἀποδῷ.
<aristoph. lys. 1058> ἑστιᾶν δὲ μέλλομεν ξένους
<aristoph. lys. 1059> τινὰς Καρυστίους, ἄν-
<aristoph. lys. 1060> δρας καλούς τε κἀγαθούς.
<aristoph. lys. 1061> κἄστιν ἔτ' ἔτνος τι: καὶ δελφάκιον ἦν τί μοι,
<aristoph. lys. 1062> καὶ τοῦτο τέθυχ', ὡς τὰ κρέ' ἔδεσθ' ἁπαλὰ καὶ καλά.
<aristoph. lys. 1063> ἥκετ' οὖν εἰς ἐμοῦ τήμερον: πρῲ δὲ χρὴ
<aristoph. lys. 1064> τοῦτο δρᾶν λελουμένους αὔ-
<aristoph. lys. 1065> τούς τε καὶ τὰ παιδί', εἶτ' εἴσω βαδίζειν,
<aristoph. lys. 1066> μηδ' ἐρέσθαι μηδένα,
<aristoph. lys. 1067> ἀλλὰ χωρεῖν ἄντικρυς
<aristoph. lys. 1068> ὥσπερ οἴκαδ' εἰς ἑαυτῶν
<aristoph. lys. 1070> γεννικῶς, ὡς
<aristoph. lys. 1071> ἡ θύρα κεκλῄσεται.
<aristoph. lys. 1072> καὶ μὴν ἀπὸ τῆς Σπάρτης οἱδὶ πρέσβεις ἕλκοντες ὑπήνας
<aristoph. lys. 1073> χωροῦς', ὥσπερ χοιροκομεῖον περὶ τοῖς μηροῖσιν ἔχοντες.
<aristoph. lys. 1074> ἄνδρες Λάκωνες πρῶτα μέν μοι χαίρετε,
<aristoph. lys. 1075> εἶτ' εἴπαθ' ἡμῖν πῶς ἔχοντες ἥκετε.
<aristoph. lys. 1076> τί δεῖ ποθ' ὑμὲ πολλὰ μυσίδδειν ἔπη;
<aristoph. lys. 1077> ὁρῆν γὰρ ἔξεσθ' ὡς ἔχοντες ἵκομες.
<aristoph. lys. 1078> βαβαί: νενεύρωται μὲν ἥδε συμφορὰ
<aristoph. lys. 1079> δεινῶς, †τεθερμῶσθαί γε† χεῖρον φαίνεται.
<aristoph. lys. 1080> ἄφατα. τί κα λέγοι τις; ἀλλ' ὅπᾳ σέλει
<aristoph. lys. 1081> παντᾷ τις ἐλσὼν ἁμὶν εἰράναν σέτω.
<aristoph. lys. 1082> καὶ μὴν ὁρῶ καὶ τούσδε τοὺς αὐτόχθονας
<aristoph. lys. 1083> ὥσπερ παλαιστὰς ἄνδρας ἀπὸ τῶν γαστέρων
<aristoph. lys. 1084> θαἰμάτι' ἀποστέλλοντας: ὥστε φαίνεται
<aristoph. lys. 1085> ἀσκητικὸν τὸ χρῆμα τοῦ νοσήματος.
<aristoph. lys. 1086> τίς ἂν φράσεις ποῦ' στιν ἡ Λυσιστράτη;
<aristoph. lys. 1087> ὡς ἄνδρες ἡμεῖς οὑτοιὶ τοιουτοιί.
<aristoph. lys. 1088> χαὔτη ξυνᾴδει χἠτέρα ταύτῃ νόσῳ.
<aristoph. lys. 1089> ἦ που πρὸς ὄρθρον σπασμὸς ὑμᾶς λαμβάνει;
<aristoph. lys. 1090> μὰ Δί' ἀλλὰ ταυτὶ δρῶντες ἐπιτετρίμμεθα.
<aristoph. lys. 1091> ὥστ' εἴ τις ἡμᾶς μὴ διαλλάξει ταχύ,
<aristoph. lys. 1092> οὐκ ἔσθ' ὅπως οὐ Κλεισθένη βινήσομεν.
<aristoph. lys. 1093> εἰ σωφρονεῖτε, θαἰμάτια λήψεσθ', ὅπως
<aristoph. lys. 1094> τῶν ̔Ερμοκοπιδῶν μή τις ὑμᾶς ὄψεται.
<aristoph. lys. 1095> νὴ τὸν Δί' εὖ μέντοι λέγεις.   ναὶ τὼ σιὼ
<aristoph. lys. 1096> παντᾷ γα. φέρε τὸ ἔσθος ἀμβαλώμεθα.
<aristoph. lys. 1097> ὢ χαίρετ' ὦ Λάκωνες: αἰσχρά γ' ἐπάθομεν.
<aristoph. lys. 1098> ὦ Πολυχαρείδα δεινά κ' αὖ 'πεπόνθεμες,
<aristoph. lys. 1099> αἰ εἶδον ἁμὲ τὤνδρες ἀμπεφλασμένως.
<aristoph. lys. 1100> ἄγε δὴ Λάκωνες αὔθ' ἕκαστα χρὴ λέγειν.
<aristoph. lys. 1101> ἐπὶ τί πάρεστε δεῦρο;   περὶ διαλλαγᾶν
<aristoph. lys. 1102> πρέσβεις.   καλῶς δὴ λέγετε: χἠμεῖς τουτογί.
<aristoph. lys. 1103> τί οὐ καλοῦμεν δῆτα τὴν Λυσιστράην,
<aristoph. lys. 1104> ἥπερ διαλλάξειεν ἡμᾶς ἂν μόνη;
<aristoph. lys. 1105> ναὶ τὼ σιὼ κἂν λῆτε τὸν Λυσίστρατον.
<aristoph. lys. 1106> ἀλλ' οὐδὲν ἡμᾶς, ὡς ἔοικε, δεῖ καλεῖν:
<aristoph. lys. 1107> αὐτὴ γάρ, ὡς ἤκουσεν, ἥδ' ἐξέρχεται.
<aristoph. lys. 1108> χαῖρ' ὦ πασῶν ἀνδρειοτάτη: δεῖ δὴ νυνί σε γενέσθαι
<aristoph. lys. 1109> δεινὴν δειλὴν ἀγαθὴν φαύλην σεμνὴν ἀγανὴν πολύπειρον:
<aristoph. lys. 1110> ὡς οἱ πρῶτοι τῶν ̔Ελλήνων τῇ σῇ ληφθέντες ἴυγγι
<aristoph. lys. 1111> συνεχώρησάν σοι καὶ κοινῇ τἀγκλήματα πάντ' ἐπέτρεψαν.
<aristoph. lys. 1112> ἀλλ' οὐχὶ χαλεπὸν τοὔργον, εἰ λάβοι γέ τις
<aristoph. lys. 1113> ὀργῶντας ἀλλήλων τε μὴ 'κπειρωμένους.
<aristoph. lys. 1114> τάχα δ' εἴσομαι 'γώ. ποῦ 'στιν ἡ Διαλλαγή;
<aristoph. lys. 1115> πρόσαγε λαβοῦσα πρῶτα τοὺς Λακωνικούς,
<aristoph. lys. 1116> καὶ μὴ χαλεπῇ τῇ χειρὶ μηδ' αὐθαδικῇ,
<aristoph. lys. 1117> μηδ' ὥσπερ ἡμῶν ἅνδρες ἀμαθῶς τοῦτ' ἔδρων,
<aristoph. lys. 1118> ἀλλ' ὡς γυναῖκας εἰκός, οἰκείως πάνυ,
<aristoph. lys. 1119> ἢν μὴ διδῷ τὴν χεῖρα, τῆς σάθης ἄγε.
<aristoph. lys. 1120> ἴθι καὶ σὺ τούτους τοὺς ̓Αθηναίους ἄγε,
<aristoph. lys. 1121> οὗ δ' ἂν διδῶσι πρόσαγε τούτους λαβομένη.
<aristoph. lys. 1122> ἄνδρες Λάκωνες στῆτε παρ' ἐμὲ πλησίον,
<aristoph. lys. 1123> ἐνθένδε δ' ὑμεῖς, καὶ λόγων ἀκούσατε.
<aristoph. lys. 1124> ἐγὼ γυνὴ μέν εἰμι, νοῦς δ' ἔνεστί μοι,
<aristoph. lys. 1125> αὐτὴ δ' ἐμαυτῆς οὐ κακῶς γνώμης ἔχω,
<aristoph. lys. 1126> τοὺς δ' ἐκ πατρός τε καὶ γεραιτέρων λόγους
<aristoph. lys. 1127> πολλοὺς ἀκούσας' οὐ μεμούσωμαι κακῶς.
<aristoph. lys. 1128> λαβοῦσα δ' ὑμᾶς λοιδορῆσαι βούλομαι
<aristoph. lys. 1129> κοινῇ δικαίως, οἳ μιᾶς ἐκ χέρνιβος
<aristoph. lys. 1130> βωμοὺς περιρραίνοντες ὥσπερ ξυγγενεῖς
<aristoph. lys. 1131> ̓Ολυμπίασιν, ἐν Πύλαις, Πυθοῖ （πόσους
<aristoph. lys. 1132> εἴποιμ' ἂν ἄλλους, εἴ με μηκύνειν δέοι;）
<aristoph. lys. 1133> ἐχθρῶν παρόντων βαρβάρων στρατεύματι
<aristoph. lys. 1134> ̔́Ελληνας ἄνδρας καὶ πόλεις ἀπόλλυτε.
<aristoph. lys. 1135> εἷς μὲν λόγος μοι δεῦρ' ἀεὶ περαίνεται.
<aristoph. lys. 1136> ἐγὼ δ' ἀπόλλυμαί γ' ἀπεψωλημένος.
<aristoph. lys. 1137> εἶτ' ὦ Λάκωνες, πρὸς γὰρ ὑμᾶς τρέψομαι,
<aristoph. lys. 1138> οὐκ ἴσθ' ὅτ' ἐλθὼν δεῦρο Περικλείδας ποτὲ
<aristoph. lys. 1139> ὁ Λάκων ̓Αθηναίων ἱκέτης καθέζετο
<aristoph. lys. 1140> ἐπὶ τοῖσι βωμοῖς ὠχρὸς ἐν φοινικίδι
<aristoph. lys. 1141> στρατιὰν προσαιτῶν; ἡ δὲ Μεσσήνη τότε
<aristoph. lys. 1142> ὑμῖν ἐπέκειτο χὠ θεὸς σείων ἅμα.
<aristoph. lys. 1143> ἐλθὼν δὲ σὺν ὁπλίταισι τετρακισχιλίοις
<aristoph. lys. 1144> Κίμων ὅλην ἔσωσε τὴν Λακεδαίμονα.
<aristoph. lys. 1145> ταυτὶ παθόντες τῶν ̓Αθηναίων ὕπο
<aristoph. lys. 1146> δῃοῦτε χώραν, ἧς ὑπ' εὖ πεπόνθατε;
<aristoph. lys. 1147> ἀδικοῦσιν οὗτοι νὴ Δί' ὦ Λυσιστράτη.
<aristoph. lys. 1148> ἀδικίομες: ἀλλ' ὁ πρωκτὸς ἄφατον ὡς καλός.
<aristoph. lys. 1149> ὑμᾶς δ' ἀφήσειν τοὺς ̓Αθηναίους μ' οἴει;
<aristoph. lys. 1150> οὐκ ἴσθ' ὅθ' ὑμᾶς οἱ Λάκωνες αὖθις αὖ
<aristoph. lys. 1151> κατωνάκας φοροῦντας ἐλθόντες δορὶ
<aristoph. lys. 1152> πολλοὺς μὲν ἄνδρας Θετταλῶν ἀπώλεσαν,
<aristoph. lys. 1153> πολλοὺς δ' ἑταίρους ̔Ιππίου καὶ ξυμμάχους,
<aristoph. lys. 1154> ξυνεκμαχοῦντες τῇ τόθ' ἡμέρᾳ μόνοι,
<aristoph. lys. 1155> κἠλευθέρωσαν κἀντὶ τῆς κατωνάκης
<aristoph. lys. 1156> τὸν δῆμον ὑμῶν χλαῖναν ἠμπέσχον πάλιν;
<aristoph. lys. 1157> οὔπα γυναῖκ' ὄπωπα χαϊωτεραν.
<aristoph. lys. 1158> ἐγὼ δὲ κύσθον γ' οὐδέπω καλλίονα.
<aristoph. lys. 1159> τί δῆθ' υπηργμένων γε πολλῶν κἀγαθῶν
<aristoph. lys. 1160> μάχεσθε κοὐ παύεσθε τῆς μοχθηρίας;
<aristoph. lys. 1161> τί δ' οὐ διηλλάγητε; φέρε τί τοὐμποδών;
<aristoph. lys. 1162> ἁμές γε λῶμες, αἴ τις ἁμὶν τὤγκυκλον
<aristoph. lys. 1163> λῇ τοῦτ' ἀποδόμεν.   ποῖον ὦ τᾶν;   τὰν Πύλον,
<aristoph. lys. 1164> ἇσπερ πάλαι δεόμεθα καὶ βλιμάττομες.
<aristoph. lys. 1165> μὰ τὸν Ποσειδῶ τοῦτο μέν γ' οὐ δράσετε.
<aristoph. lys. 1166> ἄφετ' ὦγάθ' αὐτοῖς.   κᾆτα τίνα κινήσομεν;
<aristoph. lys. 1167> ἕτερόν γ' ἀπαιτεῖτ' ἀντὶ τούτου χωρίον.
<aristoph. lys. 1168> τὸ δεῖνα τοίνυν παράδοθ' ἡμῖν τουτονὶ
<aristoph. lys. 1169> πρώτιστα τὸν ̓Εχινοῦντα καὶ τὸν Μηλιᾶ
<aristoph. lys. 1170> κόλπον τὸν ὄπισθεν καὶ τὰ Μεγαρικὰ σκέλη.
<aristoph. lys. 1171> οὐ τὼ σιὼ οὐχὶ πάντα γ' ὦ λισσάνιε.
<aristoph. lys. 1172> ἐᾶτε, μηδὲν διαφέρου περὶ σκελοῖν.
<aristoph. lys. 1173> ἤδη γεωργεῖν γυμνὸς ἀποδὺς βούλομαι.
<aristoph. lys. 1174> ἐγὼ δὲ κοπραγωγεῖν γα †πρῶτα† ναὶ τὼ σιώ.
<aristoph. lys. 1175> ἐπὴν διαλλαγῆτε, ταῦτα δράσετε.
<aristoph. lys. 1176> ἀλλ' εἰ δοκεῖ δρᾶν ταῦτα, βουλεύσασθε καὶ
<aristoph. lys. 1177> τοῖς ξυμμάχοις ἐλθόντες ἀνακοινώσατε.
<aristoph. lys. 1178> ποίοισιν ὦ τᾶν ξυμμάχοις; ἐστύκαμεν.
<aristoph. lys. 1179> οὐ ταὐτὰ δόξει τοῖσι συμμάχοισι νῷν
<aristoph. lys. 1180> βινεῖν ἅπασιν;   τοῖσι γῶν ναὶ τὼ σιὼ
<aristoph. lys. 1181> ἁμοῖσι.   καὶ γὰρ ναὶ μὰ Δία Καρυστίοις.
<aristoph. lys. 1182> καλῶς λέγετε. νῦν οὖν ὅπως ἁγνεύσετε,
<aristoph. lys. 1183> ὅπως ἂν αἱ γυναῖκες ὑμᾶς ἐν πόλει
<aristoph. lys. 1184> ξενίσωμεν ὧν ἐν ταῖσι κίσταις εἴχομεν.
<aristoph. lys. 1185> ὅρκους δ' ἐκεῖ καὶ πίστιν ἀλλήλοις δότε.
<aristoph. lys. 1186> κἄπειτα τὴν αὑτοῦ γυναῖχ' ὑμῶν λαβὼν
<aristoph. lys. 1187> ἄπεις' ἕκαστος.   ἀλλ' ἴωμεν ὡς τάχος.
<aristoph. lys. 1188> ἄγ' ὅπᾳ τυ λῇς.   νὴ τὸν Δί' ὡς τάχιστ' ἄγε.
<aristoph. lys. 1189> στρωμάτων δὲ ποικίλων καὶ
<aristoph. lys. 1190> χλανιδίων καὶ ξυστίδων καὶ
<aristoph. lys. 1191> χρυσίων, ὅς' ἐστί μοι,
<aristoph. lys. 1192> οὐ φθόνος ἔνεστί μοι πᾶσι παρέχειν φέρειν
<aristoph. lys. 1193> τοῖς παισίν, ὁπόταν τε θυγάτηρ τινὶ κανηφορῇ.
<aristoph. lys. 1194> πᾶσιν ὑμῖν λέγω λαμβάνειν τῶν ἐμῶν
<aristoph. lys. 1195> χρημάτων νῦν ἔνδοθεν, καὶ
<aristoph. lys. 1196> μηδὲν οὕτως εὖ σεσημάν-
<aristoph. lys. 1197> θαι τὸ μὴ οὐχὶ
<aristoph. lys. 1198> τοὺς ῥύπους ἀνασπάσαι,
<aristoph. lys. 1199> χἄττ' ἂν ἔνδον ᾖ φορεῖν.
<aristoph. lys. 1200> ὄψεται δ' οὐδὲν σκοπῶν, εἰ
<aristoph. lys. 1201> μή τις ὑμῶν
<aristoph. lys. 1202> ὀξύτερον ἐμοῦ βλέπει.
<aristoph. lys. 1203> εἰ δέ τῳ μὴ σῖτος ὑμῶν
<aristoph. lys. 1204> ἔστι, βόσκει δ' οἰκέτας καὶ
<aristoph. lys. 1205> σμικρὰ πολλὰ παιδία,
<aristoph. lys. 1206> ἔστι παρ' ἐμοῦ λαβεῖν πυρίδια λεπτὰ μέν,
<aristoph. lys. 1207> ὁ δ' ἄρτος ἀπὸ χοίνικος ἰδεῖν μάλα νεανίας.
<aristoph. lys. 1208> ὅστις οὖν βούλεται τῶν πενήτων ἴτω
<aristoph. lys. 1209> εἰς ἐμοῦ σάκκους ἔχων καὶ
<aristoph. lys. 1210> κωρύκους, ὡς λήψεται πυ-
<aristoph. lys. 1211> ρούς: ὁ Μανῆς δ'
<aristoph. lys. 1212> οὑμὸς αὐτοῖς ἐμβαλεῖ.
<aristoph. lys. 1213> πρός γε μέντοι τὴν θύραν
<aristoph. lys. 1214> προαγορεύω μὴ βαδίζειν
<aristoph. lys. 1215> τὴν ἐμήν, ἀλλ'
<aristoph. lys. 1215> εὐλαβεῖσθαι τὴν κύνα.
<aristoph. lys. 1216> ἄνοιγε τὴν θύραν: παραχωρεῖν οὐ θέλεις;
<aristoph. lys. 1217> ὑμεῖς τί κάθησθε; μῶν ἐγὼ τῇ λαμπάδι
<aristoph. lys. 1218> ὑμᾶς κατακαύσω; φορτικὸν τὸ χωρίον.
<aristoph. lys. 1219> οὐκ ἂν ποιήσαιμ'. εἰ δὲ πάνυ δεῖ τοῦτο δρᾶν,
<aristoph. lys. 1220> ὑμῖν χαρίσασθαι, προσταλαιπωρήσομεν.
<aristoph. lys. 1221> χἠμεῖς γε μετὰ σοῦ ξυνταλαιπωρήσομεν.
<aristoph. lys. 1222> οὐκ ἄπιτε; κωκύσεσθε τὰς τρίχας μακρά.
<aristoph. lys. 1223> οὐκ ἄπιθ', ὅπως ἂν οἱ Λάκωνες ἔνδοθεν
<aristoph. lys. 1224> καθ' ἡσυχίαν ἀπίωσιν εὐωχημένοι;
<aristoph. lys. 1225> οὔπω τοιοῦτον συμπόσιον ὄπωπ' ἐγώ.
<aristoph. lys. 1226> ἦ καὶ χαρίεντες ἦσαν οἱ Λακωνικοί:
<aristoph. lys. 1227> ἡμεῖς δ' ἐν οἴνῳ συμπόται σοφώτατοι.
<aristoph. lys. 1228> ὀρθῶς γ', ὁτιὴ νήφοντες οὐχ ὑγιαίνομεν:
<aristoph. lys. 1229> ἢν τοὺς ̓Αθηναίους ἐγὼ πείσω λέγων,
<aristoph. lys. 1230> μεθύοντες ἀεὶ πανταχοῖ πρεσβεύσομεν.
<aristoph. lys. 1231> νῦν μὲν γὰρ ὅταν ἔλθωμεν ἐς Λακεδαίμονα
<aristoph. lys. 1232> νήφοντες, εὐθὺς βλέπομεν ὅ τι ταράξομεν:
<aristoph. lys. 1233> ὥσθ' ὅ τι μὲν ἂν λέγωσιν οὐκ ἀκούομεν,
<aristoph. lys. 1234> ἃ δ' οὐ λέγουσι, ταῦθ' ὑπονενοήκαμεν,
<aristoph. lys. 1235> ἀγγέλλομεν δ' οὐ ταὐτὰ τῶν αὐτῶν πέρι.
<aristoph. lys. 1236> νυνὶ δ' ἅπαντ' ἤρεσκεν: ὥστ' εἰ μέν γέ τις
<aristoph. lys. 1237> ᾄδοι Τελαμῶνος, Κλειταγόρας ᾄδειν δέον,
<aristoph. lys. 1238> ἐπῃνέσαμεν ἂν καὶ προσεπιωρκήσαμεν.
<aristoph. lys. 1239> ἀλλ' οὑτοιὶ γὰρ αὖθις ἔρχονται πάλιν
<aristoph. lys. 1240> ἐς ταὐτόν. οὐκ ἐρρήσετ' ὦ μαστιγίαι;
<aristoph. lys. 1241> νὴ τὸν Δί' ὡς ἤδη γε χωροῦς' ἔνδοθεν.
<aristoph. lys. 1242> ὦ Πολυχαρείδα λαβὲ τὰ φυσατήρια,
<aristoph. lys. 1243> ἵν' ἐγὼ διποδιάξω τε κἀείσω καλὸν
<aristoph. lys. 1244> ἐς τὼς ̓Ασαναίως τε † καὶ ἐς ἡμᾶς ἅμα †.
<aristoph. lys. 1245> λαβὲ δῆτα τὰς φυσαλλίδας πρὸς τῶν θεῶν,
<aristoph. lys. 1246> ὡς ἥδομαί γ' ὑμᾶς ὁρῶν ὀρχουμένους.
<aristoph. lys. 1247> ὅρμαον
<aristoph. lys. 1248> τὼς κυρσανίως ὦ Μναμού̈να
<aristoph. lys. 1249> τάν τ' ἐμὰν Μῶαν, ἅτις
<aristoph. lys. 1250> οἶδεν ἁμὲ τώς τ' ̓Ασαναίως,
<aristoph. lys. 1251> ὅκα τοὶ μὲν ἐπ' ̓Αρταμιτίῳ
<aristoph. lys. 1252> πρὤκροον σιοείκελοι
<aristoph. lys. 1253> ποττὰ κᾶλα τὼς Μήδως τ' ἐνίκων,
<aristoph. lys. 1254> ἁμὲ δ' αὖ Λεωνίδας
<aristoph. lys. 1255> ἆγεν ᾇπερ τὼς κάπρως
<aristoph. lys. 1256> θάγοντας οἰῶ τὸν ὀδόντα:
<aristoph. lys. 1257> πολὺς δ' ἀμφὶ τὰς γένυας ἀφρὸς † ἤνσει †,
<aristoph. lys. 1258> πολὺς δ' ἁμᾷ καττῶν σκελῶν ἀφρὸς ἵετο.
<aristoph. lys. 1260> ἦν γὰρ τὤνδρες οὐκ ἐλάσσως
<aristoph. lys. 1261> τᾶς ψάμμας τοὶ Πέρσαι.
<aristoph. lys. 1262> ἀγροτέρα σηροκτόνε
<aristoph. lys. 1263> μόλε δεῦρο παρσένε σιὰ
<aristoph. lys. 1264> ποττὰς σπονδάς,
<aristoph. lys. 1265> ὡς συνέχῃς πολὺν ἁμὲ χρόνον.
<aristoph. lys. 1266> νῦν δ' αὖ φιλία τ' αἰὲς εὔπορος εἴη
<aristoph. lys. 1267> ταῖς συνθήκαις,
<aristoph. lys. 1268> καὶ τᾶν αἱμυλᾶν ἀλωπέκων παυσαίμεθα.
<aristoph. lys. 1269> ὢ δεῦρ' ἴθι δεῦρ' ὦ
<aristoph. lys. 1270> κυναγὲ παρσένε.
<aristoph. lys. 1271> ἄγε νυν ἐπειδὴ τἄλλα πεποίηται καλῶς,
<aristoph. lys. 1272> ἀπάγεσθε ταύτας ὦ Λάκωνες, τάσδε τε
<aristoph. lys. 1275> ὑμεῖς: ἀνὴρ δὲ παρὰ γυναῖκα καὶ γυνὴ
<aristoph. lys. 1276> στήτω παρ' ἄνδρα, κᾆτ' ἐπ' ἀγαθαῖς συμφοραῖς
<aristoph. lys. 1277> ὀρχησάμενοι θεοῖσιν εὐλαβώμεθα
<aristoph. lys. 1278> τὸ λοιπὸν αὖθις μὴ 'ξαμαρτάνειν ἔτι.
<aristoph. lys. 1279> πρόσαγε χορόν, ἔπαγε δὲ Χάριτας,
<aristoph. lys. 1280> ἐπὶ δὲ κάλεσον ̓́Αρτεμιν,
<aristoph. lys. 1281> ἐπὶ δὲ δίδυμον ἀγέχορον
<aristoph. lys. 1282> ̓Ιήιον
<aristoph. lys. 1283> εὔφρον', ἐπὶ δὲ Νύσιον,
<aristoph. lys. 1284> ὃς μετὰ μαινάσι Βάκχιος ὄμμασι δαίεται,
<aristoph. lys. 1285> Δία τε πυρὶ φλεγόμενον, ἐπί τε
<aristoph. lys. 1286> πότνιαν ἄλοχον ὀλβίαν:
<aristoph. lys. 1287> εἶτα δὲ δαίμονας, οἷς ἐπιμάρτυσι
<aristoph. lys. 1288> χρησόμεθ' οὐκ ἐπιλήσμοσιν
<aristoph. lys. 1289> ̔Ησυχίας πέρι τῆς ἀγανόφρονος,
<aristoph. lys. 1290> ἣν ἐποίησε θεὰ Κύπρις.
<aristoph. lys. 1291> ἀλαλαὶ ἰὴ παιήων:
<aristoph. lys. 1292> αἴρεσθ' ἄνω ἰαί,
<aristoph. lys. 1293> ὡς ἐπὶ νίκῃ ἰαί.
<aristoph. lys. 1294> εὐοῖ εὐοῖ, εὐαί εὐαί.
<aristoph. lys. 1295> πρόφαινε δὴ σὺ Μοῦσαν ἐπὶ νέᾳ νέαν.
<aristoph. lys. 1296> Ταύ̈γετον αὖτ' ἐραννὸν ἐκλιπῶα
<aristoph. lys. 1297> Μῶα μόλε Λάκαινα πρεπτὸν ἁμὶν
<aristoph. lys. 1298> κλέωα τὸν ̓Αμύκλαις σιὸν
<aristoph. lys. 1300> καὶ χαλκίοικον ̓Ασάναν,
<aristoph. lys. 1301> Τυνδαρίδας τ' ἀγασώς,
<aristoph. lys. 1302> τοὶ δὴ πὰρ Εὐρώταν ψιάδδοντι.
<aristoph. lys. 1303> εἶα μάλ' ἔμβη
<aristoph. lys. 1304> ὢ εἶα κοῦφα πάλλων,
<aristoph. lys. 1305> ὡς Σπάρταν ὑμνίωμες,
<aristoph. lys. 1306> τᾷ σιῶν χοροὶ μέλοντι
<aristoph. lys. 1307> καὶ ποδῶν κτύπος,
<aristoph. lys. 1308> ᾇ τε πῶλοι ταὶ κόραι
<aristoph. lys. 1309> πὰρ τὸν Εὐρωταν
<aristoph. lys. 1310> ἀμπάλλοντι πυκνὰ ποδοῖν
<aristoph. lys. 1311> ἀγκονίωαι,
<aristoph. lys. 1312> ταὶ δὲ κόμαι σείονθ' ᾇπερ Βακχᾶν
<aristoph. lys. 1313> θυρσαδδωᾶν καὶ παιδδωᾶν.
<aristoph. lys. 1314> ἁγεῖται δ' ἁ Λήδας παῖς
<aristoph. lys. 1315> ἁγνὰ χοραγὸς εὐπρεπής.
<aristoph. lys. 1316> ἀλλ' ἄγε κόμαν παραμπύκιδδε χερί, ποδοῖν τε πάδη
<aristoph. lys. 1317> ᾇ τις ἔλαφος: κρότον δ' ἁμᾷ ποίει χορωφελήταν.
<aristoph. lys. 1320> καὶ τὰν σιὰν δ' αὖ τὰν κρατίσταν Χαλκίοικον ὕμνει τὰν πάμμαχον.