Skip to content

Commit

Permalink
adding exercise 003
Browse files Browse the repository at this point in the history
  • Loading branch information
fhardison committed Aug 20, 2019
1 parent 2041fa9 commit 42649b3
Show file tree
Hide file tree
Showing 2 changed files with 230 additions and 0 deletions.
96 changes: 96 additions & 0 deletions docs/003-exercieses.html
Original file line number Diff line number Diff line change
@@ -0,0 +1,96 @@
<!DOCTYPE html>
<html>
<head>
<title>Lingua Graeca Per Se Illustrata</title>
<meta charset="utf-8">
<link href="https://fonts.googleapis.com/css?family=Noto+Serif:400,400i,700&amp;subset=greek,greek-ext" rel="stylesheet">
<link href="style.css" rel="stylesheet">
</head>
<body class="index">
<div class="container">
<h1 id="κεφάλαιον-τὸ-τρίτον">Κεφάλαιον τὸ τρίτον</h1>
<h1 id="γραμματικη">ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ</h1>
<h2 id="αἱ-πτῶσεις-ὀρθἠ-καὶ-αἰτιατική">αἱ πτῶσεις ὀρθἠ καὶ αἰτιατική</h2>
<p>[Α] ἀρσενικόν</p>
<p>ὁ Δημήτριο<em>ς</em> οὐ χαίρει. Ἀλέξιος Δημήτριο<em>ν</em> βλέπει.</p>
<p>ὁ Γριγόριος Ἀλέξιο<em>ν</em> οὐ τύπτει. Δημήτριο<em>ς</em> γελᾷ.</p>
<p>‘Δημήτριος’ ὀρθή ἐστιν. ‘Δημήτριον’ αἰτιατική ἐστιν.</p>
<p>‘Γριγόριος’ ὀρθή ἐστιν. ‘Ἀλέξιος’ ὀρθή ἐστι καἰ ‘Ἀλέξιον’ αἰτιατική ἐστιν.</p>
<p>ὀρθη· -ς, αἰτιατική· -ν</p>
<p>-ς, -ν ἐνικόν εἱσιν. οὔ ἐισι πληθυντικόν.</p>
<p>[Β] θηλυκόν</p>
<p>Σοφί<em>α</em> ᾄδει. ὁ Δημήτριος τὴν Σοφία<em>ν</em> παίει.</p>
<p>ὁ Ἀλέξιον τὴ<em>ν</em> κορη<em>ν</em> οὐ παίει. ἡ κόρ<em>η</em> δακρύει.</p>
<p>‘Σοφία’ ὀρθή ἐστι τε καἰ ‘κόρη’ ὀρθή ἐστιν.</p>
<p>‘Σοφίαν’ αἰτιατική ἐστι τε καὶ ‘κορην’ αἰτιατική ἐστιν.</p>
<p>ἀρθή· -α/η, αἰτιατική· -ν</p>
<p>-α/η, -ν ἐνικόν εἱσιν. οὔ ἐισι πληθυντικόν.</p>
<h2 id="ρήμα">ρήμα</h2>
<p>Σοφία <em>ᾄδει</em>. ὁ Δημήτριος οὐ <em>χαίρει</em>. Γριγόριος Εὐγενίαν <em>βλέπει</em>. Δημήτριος <em>ὀργίζεται</em>. Γρηγόριος <em>ἐρωτᾷ</em>.</p>
<p>‘χαίρει’ ρήμα ἐστίν. ‘ᾄδει’ ἐστὶ ρήμα. ‘βλέπει’ καὶ ‘ὀργίζεται’ καὶ ‘ἐρωτᾳ’ ρήματά εἰσιν.</p>
<table>
<thead>
<tr class="header">
<th>ὀρθή</th>
<th>ρήμα</th>
<th>αἰτιατική</th>
</tr>
</thead>
<tbody>
<tr class="odd">
<td>Σοφία</td>
<td>χαίρει</td>
<td></td>
</tr>
<tr class="even">
<td>Δημήτριος</td>
<td>παίει</td>
<td>Σοφίαν</td>
</tr>
<tr class="odd">
<td>Ἁλεξιος</td>
<td>βλέπει</td>
<td>Δημήτριον</td>
</tr>
<tr class="even">
<td>ὁ παῖς</td>
<td>παίει</td>
<td>τὴν κόρην</td>
</tr>
<tr class="odd">
<td>ὁ Δημήριος</td>
<td>παίει</td>
<td>αὐτην</td>
</tr>
<tr class="even">
<td>ο Ἀλέξιος</td>
<td>καλεῖ</td>
<td>τὴν μητέρα</td>
</tr>
<tr class="odd">
<td>ἡ Εὐγενία</td>
<td>οὐ ἔρχεται</td>
<td></td>
</tr>
<tr class="even">
<td>ὀ Γρηγόριος</td>
<td>καλεῖ</td>
<td>σε</td>
</tr>
<tr class="odd">
<td>ἡ Σοφία</td>
<td>βλέπει</td>
<td>με</td>
</tr>
</tbody>
</table>
<h1 id="μελετημα-α">ΜΕΛΕΤΗΜΑ ’Α</h1>
<p>Σοφία ᾄδ– καὶ χαίρ–. ὁ Δημήτρι– οὐ χαίρ–. ὁ Δημήτριος οὐ χαίρ–, ἀλλὰ ὀργίζε–. ὁ δὲ Δημήτριος τ– Σωφίαν παί–. ἡ δὲ Σοφία ἄρτι οὐκ ᾄδ–, ἀλλὰ δακρύ–. ὁ δὲ Δημήτριος γελ–, «ἃ ἅ». ὁ μὲν Ἀλέξιος Δημήτρι– βλέπ– ὁ δὲ Δημήτριος τ– Ἀλέξι– οὐ βλέπει. ὁ Ἀλέξιος λέγ– «τί; ὁ Δημήτριος κόρη– παίει, καὶ γελ–;» ἡ Σοφία καλ– τ– Εὐγενί– «μῆτερ, μῆ-τερ, ὁ Δημήτριος με παί–.» ἡ μὲν Εὐγενία οὐκ ἔρχ–, ὁ δὲ Γρηγόριος ἔρχ–. Γρηγόριος ἐρωτ– «τίς με καλεῖ;» ἡ Σοφία δακρύει ὅτι ὁ Δημήτριος αὐτ– παίει. ὁ δὲ Γρηγόριος λέγει «ὦ θύγατέρ μου. ὁ Δημήτρι– οὐκ ἔστιν παῖς ἀγαθ–, ἀλλὰ πονηρ–. ὁ δὲ Ἀλέξιος λέγει «ἡ Σοφία ἐστὶ κόρ– ἀγαθ–.» ὁ δὲ ἀποκρίνεται «ναὶ, ὀρθ–, ἀλλὰ ποῦ ἐστιν ἡ μήτηρ; διὰ τί οὐκ ἔρχ–;» ὁ πατὴρ τὴν μήτερ– οὐ βλέπ–. ὁ δὲ Δημήτριος ἀποκρίν– «ἡ μήτηρ καθεύδ–.» ὁ δὲ Γρηγόριος «παῖδ–, σιγ–. ποῦ ἡ μήτηρ ἐστίν;» ὁ δὲ Γρηγόριος ὀργίζ– καὶ ὁ πατὴρ τ– υἱ– τύπτ–. ἡ Εἰρήνη ἔρχεται. ὁ δὲ Γρηγόριος αὐτ– οὐκ ἀκούει, ὅτι ὁ Δημήτριος πολ– δακρύει. παῖς ὃ– μικρ– κόρ– παίει οὐκ ἔστιν ἀγαθός. ἡ κόρη, ἣ– Δημήτριος παί–, Σοφία ἐστίν. ἡ Εὐγενία, ἣ– Σοφία καλεῖ, ἐστι μήτηρ παιδί–.</p>
<h1 id="μελετημα-β">ΜΕΛΕΤΗΜΑ ’Β</h1>
<p>ὁ Ἀλέξιος ὀργίζεται, καὶ — Δημήτριον —. ὁ δὲ Δημήτριος ἄρτι οὐ γελᾷ, ἀλλὰ —. ὁ Δημήτριος τὸν Ἀλέξιον —. ἡ δὲ Σοφία λέγει « — ἐστι ἡ μήτηρ;» ἡ Σοφία τὴν Εὐγενίαν — βλέπει. ἡ Σοφία — — Εὐγενίαν «μῆτερ, μῆ-τερ, ὁ Δημήτριος — παίει.» Γρηγόριος — « — με καλεῖ;» ὁ δὲ Ἀλέξιος — «οὐδείς — καλεῖ, τὴν δὲ — καλεῖ — Σοφία.» ὁ δὲ Γρηγόριος ἐρωτᾷ — Ἀλέξιον «μήδεν ἧττον, ἐγὼ —. διὰ — ἡ Σοφία δακρύει;» ὁ δὲ ἀποκρίνεται «ἡ Σοφία δακρύει — ὁ Δημήτριος — παίει.» ὁ Δημήτριος αὐτἠν παίει — — ἡ Σοφία. ὁ Γρηγόριος ἐρωτᾷ ποῦ ἐστιν ἡ μήτερ. ὁ δὲ Ἀλέξιος ἀποκρίνεται «ἡ μὲν μήτηρ — οὐκ ἔστιν.» καλεῖ — Ἀλέξιος — Εὐγενίαν «μῆ-τερ, μῆ-τερ» ἡ δὲ Εὐγενία οὐκ — οὐδὲ ἔρχεται. — τί οὐκ ἔρχεται; ὃτι — Ἀλεξίου οὐκ ἀκούει. διὰ τί οὐκ αὐτοῦ —; ὃτι ἡ Εὐγενία —. ὁ — Δημήτριος γελᾷ, «ἃ ἅ. οὐδὲ ἡ μήτηρ — ἀκούει.» ὁ δὲ Γρηγόριος αὐτὴν βλέπει, καὶ λέγει «τί —, ὦ —;» ἡ δὲ — «ὦ πάτερ, διὰ τί ὁ Δημήτριος —;» παῖς — μικρὰν κόρην παίει οὐκ ἔστιν ἀγαθός. τίς ἐστιν ἡ κόρη — δακρύει;** ἡ κόρη — δακρύει ἐστιν Σοφία. ὁ παῖς, — Γρηγόριος τύπτει, Δημήτριός ἐστιν. τίνος — ἡ Εὐγενία; οὐδένος καὶ οὐδέν.</p>
<h1 id="μελετημα-γ">ΜΕΛΕΤΗΜΑ ’Γ</h1>
<p>τίς εστιν ἡ παῖς ἣ ᾄδει; ἆρα ἡ Δημήτριος χαίρει; τὶ λέγει ὁ Δημήτριος; ἆρα η Σοφία ἐτι ᾄδει; τὶς γελᾷ; τίνα παίει ὁ Δημήτριος; τὶς οὔ ἐστιν παῖς ἀγαθός; τίς ἐρωτᾷ «τίς με καλεῖ;» ἆρα ἡ Σοφία ἀποκρίνεται «οὐδείς σε καλεῖ.»; ἱνατὶ παίει τὴν Σοφίαν ὁ Δημήρτιος; τίς τύπτει τὸν Δημήτριον; ἱνατὶ τύτει αὐτὸν; τίς ὀργίζεται; ἱνιτὶ ὀργίζεται ὁ Ἀλέξιος; τίς δακρύει ὅτι ὁ Γρηγόριος τύπτει αὐτόν; ἆρα η Εὐγενία ἀκούει τοῦ Ἀλεξίου; διὰ τί ἡ Σοφία δακρύει; τίνος θύγατέρ ἑστιν ἡ Σοφία; τί ἐστιν παῖς ὅς μικρὰν κόρην παίει; τίς ἐστιν ἡ κόρη ἥ δακρύει; τίς ἐστιν παῖς ὁς κόρην παίει; τίς ἐστιν ὁ παῖς ὁν τύπτει ὁ Γριγόριος; τίς ἑστιν μήτηρ παιδίων; τίς ἐστιν πάτηρ παιδίων;</p>

</div>
</body>
</html>
134 changes: 134 additions & 0 deletions src/003-exercieses.md
Original file line number Diff line number Diff line change
@@ -0,0 +1,134 @@

# Κεφάλαιον τὸ τρίτον

# ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ

## αἱ πτῶσεις ὀρθἠ καὶ αἰτιατική

[Α] ἀρσενικόν

ὁ Δημήτριο*ς* οὐ χαίρει. Ἀλέξιος Δημήτριο*ν* βλέπει.

ὁ Γριγόριος Ἀλέξιο*ν* οὐ τύπτει. Δημήτριο*ς* γελᾷ.

'Δημήτριος' ὀρθή ἐστιν. 'Δημήτριον' αἰτιατική ἐστιν.

'Γριγόριος' ὀρθή ἐστιν. 'Ἀλέξιος' ὀρθή ἐστι καἰ 'Ἀλέξιον' αἰτιατική ἐστιν.

ὀρθη· -ς, αἰτιατική· -ν

-ς, -ν ἐνικόν εἱσιν. οὔ ἐισι πληθυντικόν.


[Β] θηλυκόν

Σοφί*α* ᾄδει. ὁ Δημήτριος τὴν Σοφία*ν* παίει.

ὁ Ἀλέξιον τὴ*ν* κορη*ν* οὐ παίει. ἡ κόρ*η* δακρύει.

'Σοφία' ὀρθή ἐστι τε καἰ 'κόρη' ὀρθή ἐστιν.

'Σοφίαν' αἰτιατική ἐστι τε καὶ 'κορην' αἰτιατική ἐστιν.

ἀρθή· -α/η, αἰτιατική· -ν

-α/η, -ν ἐνικόν εἱσιν. οὔ ἐισι πληθυντικόν.


## ρήμα

Σοφία *ᾄδει*. ὁ Δημήτριος οὐ *χαίρει*. Γριγόριος Εὐγενίαν *βλέπει*. Δημήτριος *ὀργίζεται*. Γρηγόριος *ἐρωτᾷ*.

'χαίρει' ρήμα ἐστίν. 'ᾄδει' ἐστὶ ρήμα. 'βλέπει' καὶ 'ὀργίζεται' καὶ 'ἐρωτᾳ' ρήματά εἰσιν.

| ὀρθή | ρήμα | αἰτιατική |
| --- | --- | --- |
| Σοφία | χαίρει | |
| Δημήτριος | παίει | Σοφίαν |
| Ἁλεξιος | βλέπει | Δημήτριον |
| ὁ παῖς | παίει | τὴν κόρην |
| ὁ Δημήριος | παίει | αὐτην |
| ο Ἀλέξιος | καλεῖ | τὴν μητέρα |
| ἡ Εὐγενία | οὐ ἔρχεται | |
| ὀ Γρηγόριος | καλεῖ | σε |
| ἡ Σοφία | βλέπει | με |




# ΜΕΛΕΤΗΜΑ 'Α

Σοφία ᾄδ-- καὶ χαίρ--.
ὁ Δημήτρι-- οὐ χαίρ--.
ὁ Δημήτριος οὐ χαίρ--, ἀλλὰ ὀργίζε--.
ὁ δὲ Δημήτριος τ-- Σωφίαν παί--.
ἡ δὲ Σοφία ἄρτι οὐκ ᾄδ--, ἀλλὰ δακρύ--.
ὁ δὲ Δημήτριος γελ--, «ἃ ἅ».
ὁ μὲν Ἀλέξιος Δημήτρι-- βλέπ-- ὁ δὲ Δημήτριος τ-- Ἀλέξι-- οὐ βλέπει.
ὁ Ἀλέξιος λέγ-- «τί; ὁ Δημήτριος κόρη-- παίει, καὶ γελ--;»
ἡ Σοφία καλ-- τ-- Εὐγενί-- «μῆτερ, μῆ-τερ, ὁ Δημήτριος με παί--.»
ἡ μὲν Εὐγενία οὐκ ἔρχ--, ὁ δὲ Γρηγόριος ἔρχ--.
Γρηγόριος ἐρωτ-- «τίς με καλεῖ;»
ἡ Σοφία δακρύει ὅτι ὁ Δημήτριος αὐτ-- παίει.
ὁ δὲ Γρηγόριος λέγει «ὦ θύγατέρ μου. ὁ Δημήτρι-- οὐκ ἔστιν παῖς ἀγαθ--, ἀλλὰ πονηρ--.
ὁ δὲ Ἀλέξιος λέγει «ἡ Σοφία ἐστὶ κόρ-- ἀγαθ--.»
ὁ δὲ ἀποκρίνεται «ναὶ, ὀρθ--, ἀλλὰ ποῦ ἐστιν ἡ μήτηρ; διὰ τί οὐκ ἔρχ--;» ὁ πατὴρ τὴν μήτερ-- οὐ βλέπ--.
ὁ δὲ Δημήτριος ἀποκρίν-- «ἡ μήτηρ καθεύδ--.»
ὁ δὲ Γρηγόριος «παῖδ--, σιγ--. ποῦ ἡ μήτηρ ἐστίν;»
ὁ δὲ Γρηγόριος ὀργίζ-- καὶ ὁ πατὴρ τ-- υἱ-- τύπτ--.
ἡ Εἰρήνη ἔρχεται. ὁ δὲ Γρηγόριος αὐτ-- οὐκ ἀκούει, ὅτι ὁ Δημήτριος πολ-- δακρύει.
παῖς ὃ-- μικρ-- κόρ-- παίει οὐκ ἔστιν ἀγαθός.
ἡ κόρη, ἣ-- Δημήτριος παί--, Σοφία ἐστίν.
ἡ Εὐγενία, ἣ-- Σοφία καλεῖ, ἐστι μήτηρ παιδί--.


# ΜΕΛΕΤΗΜΑ 'Β

ὁ Ἀλέξιος ὀργίζεται, καὶ --- Δημήτριον ---.
ὁ δὲ Δημήτριος ἄρτι οὐ γελᾷ, ἀλλὰ ---. ὁ Δημήτριος τὸν Ἀλέξιον ---.
ἡ δὲ Σοφία λέγει « --- ἐστι ἡ μήτηρ;»
ἡ Σοφία τὴν Εὐγενίαν --- βλέπει. ἡ Σοφία --- --- Εὐγενίαν «μῆτερ, μῆ-τερ, ὁ Δημήτριος --- παίει.»
Γρηγόριος --- « --- με καλεῖ;»
ὁ δὲ Ἀλέξιος --- «οὐδείς --- καλεῖ, τὴν δὲ --- καλεῖ --- Σοφία.»
ὁ δὲ Γρηγόριος ἐρωτᾷ --- Ἀλέξιον «μήδεν ἧττον, ἐγὼ ---. διὰ --- ἡ Σοφία δακρύει;»
ὁ δὲ ἀποκρίνεται «ἡ Σοφία δακρύει --- ὁ Δημήτριος --- παίει.»
ὁ Δημήτριος αὐτἠν παίει --- --- ἡ Σοφία.
ὁ Γρηγόριος ἐρωτᾷ ποῦ ἐστιν ἡ μήτερ.
ὁ δὲ Ἀλέξιος ἀποκρίνεται «ἡ μὲν μήτηρ --- οὐκ ἔστιν.»
καλεῖ --- Ἀλέξιος --- Εὐγενίαν «μῆ-τερ, μῆ-τερ»
ἡ δὲ Εὐγενία οὐκ --- οὐδὲ ἔρχεται. --- τί οὐκ ἔρχεται; ὃτι --- Ἀλεξίου οὐκ ἀκούει. διὰ τί οὐκ αὐτοῦ ---; ὃτι ἡ Εὐγενία ---.
ὁ --- Δημήτριος γελᾷ, «ἃ ἅ. οὐδὲ ἡ μήτηρ --- ἀκούει.»
ὁ δὲ Γρηγόριος αὐτὴν βλέπει, καὶ λέγει «τί ---, ὦ ---;»
ἡ δὲ --- «ὦ πάτερ, διὰ τί ὁ Δημήτριος ---;»
παῖς --- μικρὰν κόρην παίει οὐκ ἔστιν ἀγαθός.
τίς ἐστιν ἡ κόρη --- δακρύει;** ἡ κόρη --- δακρύει ἐστιν Σοφία.
ὁ παῖς, --- Γρηγόριος τύπτει, Δημήτριός ἐστιν.
τίνος --- ἡ Εὐγενία; οὐδένος καὶ οὐδέν.

# ΜΕΛΕΤΗΜΑ 'Γ

τίς εστιν ἡ παῖς ἣ ᾄδει;
ἆρα ἡ Δημήτριος χαίρει;
τὶ λέγει ὁ Δημήτριος;
ἆρα η Σοφία ἐτι ᾄδει;
τὶς γελᾷ;
τίνα παίει ὁ Δημήτριος;
τὶς οὔ ἐστιν παῖς ἀγαθός;
τίς ἐρωτᾷ «τίς με καλεῖ;»
ἆρα ἡ Σοφία ἀποκρίνεται «οὐδείς σε καλεῖ.»;
ἱνατὶ παίει τὴν Σοφίαν ὁ Δημήρτιος;
τίς τύπτει τὸν Δημήτριον;
ἱνατὶ τύτει αὐτὸν;
τίς ὀργίζεται;
ἱνιτὶ ὀργίζεται ὁ Ἀλέξιος;
τίς δακρύει ὅτι ὁ Γρηγόριος τύπτει αὐτόν;
ἆρα η Εὐγενία ἀκούει τοῦ Ἀλεξίου;
διὰ τί ἡ Σοφία δακρύει;
τίνος θύγατέρ ἑστιν ἡ Σοφία;
τί ἐστιν παῖς ὅς μικρὰν κόρην παίει;
τίς ἐστιν ἡ κόρη ἥ δακρύει;
τίς ἐστιν παῖς ὁς κόρην παίει;
τίς ἐστιν ὁ παῖς ὁν τύπτει ὁ Γριγόριος;
τίς ἑστιν μήτηρ παιδίων;
τίς ἐστιν πάτηρ παιδίων;

0 comments on commit 42649b3

Please sign in to comment.